وی بیان کرد: برای طرح‌ریزی و پویایی علوم انسانی در سازه الگوی اسلامی - ایرانی پیشرفت که یکی از برجسته‌ترین مؤلفه‌های ساختار مهندسی فرهنگی جامعه است به انسان‌شناسی اسلامی نیازمندیم.

فضلی ابراز کرد: انسان‌شناسی اسلامی بر پایه اندیشه‌های کلامی، فلسفی، عرفانی و قرآنی تفاسیر مختلفی بر می‌تابد که آیت‌الله العظمی جوادی آملی از یک نگاه به انسان‌شناسی قرآنی پرداخته و آن را در آثاری چون تفسیر انسان به انسان، فطرت در قرآن، حیات حقیقی انسان و صورت و سیرت انسان در قرآن منعکس ساخته است.

فضلی افزود: انسان‌شناسی قرآنی مجموعه وسایلی دارد که یکی از آن مسائل مسئله هویت قرآنی انسان است و این مسئله بر چهار موضوع وابستگی وجودی انسان، مراتب چهارگانه انسان، ماهیت فطری و طبیعت در انسان و ساختارهای وجودی انسان تکیه دارد.

وی اظهار کرد: روی سخن ما تنها وابستگی وجودی انسان است که بر اصل اطلاق صمدی و احاطی حق سبحانه و فقر و تعین اجوفی ممکنات تکیه دارد و علامه جوادی آملی این موضوع را با توجه به سه محور فقر وجودی انسان، تهی بودنش و وجود ربطی او تشریح کرده است.

پژوهشگر دانشگاه ادیان و مذاهب ادامه داد: انسان همچون دیگر ممکنات از حیث امکانی چون حباب میان تهی و درون تهی است و این نشان از فقر ذاتی او دارد، در عین حال درون او پر و این از حیث وجودی و وجوبی است.

فضلی ادامه داد: چرا که انسان از این حیث خود انسان نیست بلکه موجود دیگری است که از باب لابالممازجه درون آن را پر کرده و همه شئون او را در بر گرفته است./س