مرحوم آقاسي از مساجد دورافتادهترين روستاهاي سيستان و بلوچستان تا بزرگترين محافل مذهبي پايتخت مخاطب داشت و تازه مثل هر شاعر راستين ديگر، بعد از مرگ غريبانه اش بسيار بيشتر از دوران حيات ظاهري اش زنده است و شور مي آفريند.
به گزارش
ويژهنامه دفاع مقدس باشگاه خبرنگاران، محمد رضا آقاسي را كسي نيست كه نشناسد.
شاعر شوريدهاي كه كلماتش را چون گدازههاي آتشفشان بر جان هاي تشنه ميافكند و آتششان ميزد. با آن صداي گرم و رسا و آن لحن حماسي و آن هيبت باشكوه. كه البته همه ديدهايم و شنيده ايم و حاجتي به اين توصيفات نيست.
مرحوم آقاسي از مساجد دورافتاده ترين روستاهاي سيستان و بلوچستان تا بزرگترين محافل مذهبي پايتخت مخاطب داشت. و تازه مثل هر شاعر راستين ديگر، بعد از مرگ غريبانه اش بسيار بيشتر از دوران حيات ظاهري اش زنده است و شور مي آفريند.
آقاسي مدتي نيز در جبهههاي جنگ در مناطق شوش دانيال و جزيره مجنون و سه راه جفير و شلمچه بود.
از وي كه با مثنوي بلند شيعه در جامعه شناخته شد، اشعار زيادي در خصوص جبهه و اهل بيت بر جاي مانده است.
محمدرضا
آقاسي،شاعر و مثنويسراي اهل بيت عصمتوطهارت، در سن٤٦
سالگي، بامداد سه شنبه سوم خرداد ماه ٨٤ به علت عارضه قلبي در مركز تخصصي
قلب تهران دار فاني را وداع گفت.
پيكر وي 5 خردادماه از مقابل معراج
الشهداي تهران تشييع و در قطعه ۲۵ شهيدان بهشت زهرا به خاك سپرده شد.فايل صوتي زير مربوط به اشعار دفاع مقدس با صداي مرحوم آقاسي است.