امام رضا(ع) که در ابتدا با درخواست پذیرفتن خلافت از جانب مأمون عباسی مخالفت کرد، در صورتی ولایتعهدی این خلیفه حیله‌گر عباسی را پذیرفت که هرگز در امور مملکتی دستوری را صادر نکند و همچنین در هیچ یک از امور دستگاه خلافت، همچون عزل و نصب حکام و قضاوت دخالتی نداشته باشد.