ساعتِ خاصی از شب که مؤمن دعا نکند مگر آن‌که اجابت شود

به گزارش  گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران"محمد بن عَبَدَۀ نیشابوری می‌گوید به امام صادق(علیه‌السلام) عرضه داشتم: همانا مردم از پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) روایت می‌کنند که در شب ساعتی است که هیچ بندۀ مؤمنی در آن دعایی نمی‌کند مگر آنکه برایش اجابت می‌شود. امام فرمود: بله.


عرضه داشتم: فدایت گردم، آن چه ساعتی است؟


فرمود: مابین نیمه‌شب و یک‌سوم باقی‌مانده از آن.

عرضه داشتم: آیا آن شبی از شبهای معین است یا هر شب؟

امام فرمود: بلکه هر شب است.

أخبَرَنا المُفید عن محمّدِ بن ِ عُمَرَ الجـِعابیِّ عن ِ ابن ِ عُقدَةَ عن محمّدِ بن یوسُفَ عن محمّد بن زیادٍ عن أبی‌آیّوبَ الخَزّاز ِ عن محمّد بن ِ عَبَدَةَ النِّیشابوریِّ، قالَ: قُلتُ لِأبی‌عبدِاللهِ جعفر بن محمّد(علیهماالسلام) إنَّ النّاسَ یَروُونَ عَن ِ النَّبیِّ (صلی‌الله علیه و آله) أنَّ فی الَّیل ِ ساعَة ً  لایَدعُو فیها عَبدٌ مُؤمِنٌ بِدَعوَةٍ إلّا استُجیبَ لَهُ؟ قالَ: نَعَم.


قُلتُ: مَتی هیَ، جُعِلتُ فِداکَ؟ قالَ: ما بَینَ نِصفِ الَّیل ِ إلی الثُّلثِ الباقی مِنهُ. قُلتُ لَهُ: أهِیَ لَیلَةٌ مِنَ اللَّیالی مَعلُومَةٌ، أو کُلُّ لَیلَةٍ؟ قالَ: بَل کُلُّ لَیلَةٍ.”

[ترجمۀ امالی شیخ طوسی، مترجم: صادق حسن‌زاده، انتشارات اندیشۀ هادی، ج۱، ص۳۲۲، حدیث۲۴۵، (جلسۀ پنجم، حدیث۵۸)]