دکترای ایمونولوژی با بیان اینکه لكههاي سفيد با اندازه و توزيع متغير روی پوست علامت بیماری است که ممكن است بطور خودبخود يا تحت تأثير اشعة خورشيد به حالت طبيعي برگردد.

دکتر زهره جدلی PHDایمونولوژِی در گفتگو با
خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران با بیان اینکه ويتيليگو يک بيماري پوستي است كه با تخريب انتخابي ملانوسيتها و از دست رفتن رنگدانههاي پوست مشخص ميشود گفت : علائم آن به صورت لكههاي سفيد با اندازه و توزيع متغير بروز کرده و رنگ پوست ممكن است بطور خودبخود يا تحت تأثير اشعة خورشيد به حالت طبيعي برگردد اما اين وضعيت ندرتاً پايدار باقي ميماند.
وی افزود:این بيماري اگر چه حيات فرد را به مخاطره نمياندازد اما در بسياري از موارد مشكلات روحي حاصل از بيرنگ شدن پوست ممكن است زندگي اجتماعي افراد مبتلا را تحت تأثير قرار دهد .
این PHD ایمونولوژی با بیان اینکه منابع تاريخي متعددي در رابطه با بيماري ويتيليگو در دسترس ميباشد اما به خاطر مشكلات مربوط به ترجمة اين متون، اختلاف نظرهايي در مورد تفسير نوشتههاي باستاني به چشم ميخورد اظهار کرد : اولين گزارشات در رابطه با بيماري در كتاب وداي هند باستان مربوط به 1500 سال قبل از ميلاد مسيح ارائه شده است و در ادبيات يونان نيز اشارات فراواني در بارة لكههاي سفيد وجود دارد.
وی ادامه داد: هرودوت مورخ يوناني در كتاب خود از افرادي نامبرده است كه داراي ضايعاتي مشابه بيماران ويتيليگو بوده و در انجيل از بيماريهاي پوستي با واژة عبري "Zaraat” ياد شده كه در برخي اديان به عنوان نشانهاي از گناه و به مثابه تنبيهي از جانب خداوند در نظر گرفته ميشد که در این رابطه در قران مجيد نيز آنجا كه راجع به معجزات حضرت عيسي صحبت ميشود كلمه پيسي بكار رفته است و به استناد اين كتاب الهي حضرت عيسي به قدرت خداوند ميتوانست بيماران مبتلا به ويتيليگو را شفا دهد.
یک تا دو درصد مردم به بیماری ویتیلیگو مبتلا می شوندوی با اشاره به اینکه در كتابهاي عربي و قانون ابنسينا هم اين بيماري به نام پيسي و بهک معرفي شده است تصریح کرد : با بررسي نوشتههاي موجود در رابطه با بيماري مشاهده ميشود كه طي ساليان متمادي ويتيليگو به عنوان يكي از مهمترين بيماريهاي پوستي مورد توجه دانشمندان قرار داشته و به همين خاطر تلاشهاي فراوني به منظور شناسايي و درمان بيماري به عمل آمده است كه در مجموع منجر به روشن شدن جنبههاي ناشناختة متعددي در بيماري شده ،با اين وجود هنوز هم نكات مبهم فراوني در مورد ويتيليگو وجود دارد كه نيازمند بررسيهاي گستردهتر و عميقتر ميباشد .
وی با بیان اینکه ويتيليگو يک بيماري نسبتاً شايع هست كه حدود 2-1درصد مردم دنيا به آن مبتلا ميشوند و این بيماري بين نژادها و قوميتهاي مختلف در سرتاسر جهان مشاهده ميشود یادآور شد :20درصد افراد مبتلا حداقل يک مورد فاميلي از بيماري را در بستگان درجه اول خود نشان ميدهند و وقوع موارد فاميلي در افراديكه در سنين پايينتر به بيماري مبتلا شدهاند افزايش یافته و عليرغم گزارشاتي كه در مورد ابتلاء گروههاي سني مختلف وجود دارد بيماري بيشتر در فاصلة سني 10 تا 30 سالگي ظاهر ميشود كه سن شروع بيماري تظاهرات آن را تحت تأثير قرار ميدهد زيرا شدت بيماري در افراديكه در سنين پايينتر مبتلا ميشوند افزايش مييابد.
جلوگیری از پیشروی بیماری مهمترین عامل در درمان بیماری ویتیلیگو استدکتر جدلی یادآور شد : علت بيماري ويتيليگو ناشناخته است ولي فرضيههاي متعددي در اين رابطه مطرح شده كه مهمترين آنها خود ایمنی شامل افزایش وقوع بیماریهای خود ایمن آنتی بادیهای اختصاصی عضو ، توليد مجدد رنگدانه بدنبال درمان با داروهاي مؤثر بر سيستم ايمني، انتقال بيماري توسط لنفوسيتها يا سرم بيماران مبتلا به ويتيليگو ، مدلهاي حيواني ويتيليگو ، ايمني هومورال در بيماران مبتلا به ويتيليگو ، ايمني سلولي در بيماران مبتلا به ويتيليگو نقص عمل سلولهاي لانگرهانس در ويتيليگو گزارش شده است.
وی یادآور شد : احتمال تماس با عوامل مختلفي كه قادر به تخريب ملانوسيتها هستند براي تمام افراد وجود دارد ولی تنها برخي به بيماري ويتيليگو مبتلا ميشوندکه بنظر ميرسد زمينههاي ژنتيكي خاص ، حساسيت ملانوسيتها را به آسيب ناشي از عوامل محيطي افزايش داده و فاكتورهاي ژنتيكي مؤثر در بيماري ممكن است اثرات خود را به شكل نقص ذاتي ملانوسيتها ظاهر نمايند .
وی با اشاره به اینکه در بررسي موارد شغلي بيماري كه بدنبال تماس با تركيباتي نظير فنل حادث ميشود نشان داده كه زمان لازم براي بروز بيماري در افراد مختلف متفاوت هست ادامه داد: این موضوع احتمالاً به خاطر تأثير اختلافات ژنتيكي در پاسخگويي به عوامل محيطي بوده و نیز موارد فاميلي بيماري، ارتباط ويتيليگو با برخي آنتيژنها و ... از جمله دلايل ديگري هستند كه به نقش عوامل ژنتيكي در بيماري اشاره دارند.
دکتر جدلی در ادامه اظهار کرد :روشهاي درماني مناسب در ويتيليگو بايد از دو ويژگي مهم برخوردار باشنداولاً از پيشروي بيماري جلوگيري نمايند و ثانياً امكان توليد مجدد رنگدانه را در محل ضايعات فراهم نمايندکه انتخاب نوع درمان به عوامل مختلفي نظير وسعت ضايعات ، فعاليت بيماري و سن بيمار بستگي دارد./ح