مشهد/ دانشنامه/ فرهنگي
شیخ احمد جام عارفی خراسانی متعلق به دوره سلجوقی

 

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران مشهد او از عارفان و صوفیان بنام قرن ششم هجری قمری است. زادگاه وی نامق از دیار ترشیز یا کاشمر فعلی بوده و مدفن وی در تربت جام می‌باشد. طول عمر وی را بیشتر مراجع ۹۵ سال و بعضی ۹۶ سال ذکر کرده‌اند.

او در سال ۴۴۰ هجری قمری در روستای نامق زاده شد. نیاکان او از نوادگان جریر بن عبدالله، (از صحابه پیامبر اسلام) بودند. نام او با القابی که به او داده‌اند چنین است: «شیخ‌الاسلام، قطب‌الاوتاد، شیخ ابونصر احمد ژنده‌پیل». او را گاه «پیر جام» یا «شیخ جام» نیز نامیده‌اند.

در جوانی تحولی روحی به او دست داد و به عرفان روی آورد. از مردم کناره گرفت و ۱۸ سال در ارتفاعات نامق و کوهستان بزد گوشه گرفت و به مطالعه در قرآن و تفاسیر و تحقیق در حال عرفا پرداخت.

در چهل سالگی به تعلیم و ارشاد و گفتار و نگارش رساله و کتاب پرداخت. سفرهایی به نقاط مختلف کرد. در این سفرها بود که نفوذی در طبقات مختلف بوجود آورد و مردمانی به گرد او آمدند. شیخ جام در سال ۵۳۶ هجری قمری درگذشت. او را در معدآباد که بعدها به تربت جام شهرت یافت دفن کردند.

رساله سمرقندیه ،انس‌التائبین ،مفتاح‌النجات ،روضةالمذنبین و جنةالمشتاقین ،کنوزالحکمة،بحارالحقیقة،دیوان شعر احمد جام از جمله اثار این عارف بزرگ است. /س