
باشگاه خبرنگاران جوان؛ فاطیما میرزایی - مجیدرضا حریری، رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، در مورد تأثیر بخش خصوصی بر رشد ۸ درصدی اقتصاد کشور بیان کرد: بنده اعتقاد دارم رشد ۸ درصدی محقق نمیشود؛ مگر این که شرایط ما با دنیا تغییر کند. اگرچه شاید یک سال به رشد ۸ درصدی اقتصادی رسیده باشیم، اما به طور کلی، ۲۰-۲۵ سال است که به رشد ۸ درصدی متوالی نرسیدهایم و روند این رشد هر ساله کاهشی بوده است.
رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین تصریح کرد: ما در دولت آقای روحانی رشد ۱۱ درصدی داشتیم ولی این رشد کوتاهمدت و یکساله بود که درواقع، مشکلی از اقتصاد ما حل نمیکند. زیرا رشد به این معناست که به طور متوالی اتفاق بیفتد؛ به طوریکه اگر شاهد رشد ۵ درصدی مداوم در مدت زمان ۱۰ ساله باشیم خیلی بهتر از رشد ۸ درصدی یکی دو ساله و موقتی است. به همین دلیل، باید توجه کنیم که رشد ۸ درصدی مستلزم ابزار است.
حریری مطرح کرد: تقریباً ۳ دهه است که متوسط رشد اقتصادی کشورمان یا خیلی کم بوده و یا نزدیک به صفر بوده یا حداکثر حدود ۲-۲ و نیم درصد بوده است و به همین دلیل، باید هدفگذاریمان را واقعبینانهتر کرده و این هدف را روی ۵-۶ درصد متمرکز کنیم تا حداقل بتوانیم برای ۱۰ سال متوالی رشد ۵-۶ درصدی داشته باشیم. چون بر اساس آماری که داریم اندازه اقتصاد کشور ما مشخص است؛ بنابراین اگر بخواهیم اقتصاد کشورمان را سالانه ۸ درصد رشد دهیم مشخص است که به چه میزان سرمایه احتیاج داریم و برای رشد دائم نیاز به سرمایهگذاری مداوم داریم و برای خلق ارزش دائم بیش از ۵۰-۶۰ میلیارد دلار احتیاج داریم.
رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین تأکید کرد: مدل بهرهوری که در این سالها داشتهایم مناسب نبوده و تقریباً نقش بهرهوری در اقتصاد ما صفر است و در این میان، باید به طور سالانه، ۵۰-۶۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری جدید داشته باشیم تا بتوانیم با ۵-۶ درصد رشد در بازه زمانی ۱۰ ساله روبهرو باشیم.
حریری افزود: قطعاً سرمایههای داخلی کفاف این چنین سرمایهگذاری را نمیدهند و ما برای تأمین بخشی از این رشد به سرمایهگذار خارجی یا سرمایهگذار ایرانی نیاز داریم که پول خود را از خارج وارد کشور کند و در حقیقت، منشأ پول بیرونی باشد تا همه اینها تبدیل به بستهای شوند و باید سیاستهای اقتصادی و سیاسی متفاوت با آنچه که تاکنون داشتهایم برای آن درنظر گرفته شود.