حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسین موسی‌پور در سخنرانی پیش از خطبه‌های نماز جمعه این هفته تهران در حرم امام خمینی (ره) اظهار کرد: فرا رسیدن ۱۲ بهمن ماه و آغاز جشن‌های دهه فجر انقلاب اسلامی و چهل و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب که با حلول ماه شعبان همراه شده را به محضر ملت ایران و آزادی خواهان عالم تبریک می‌گویم.

او ادامه داد: امسال بهمن خاطره ساز و شورآفرین بین دو مناسبت عظیم قرار گرفته است. مبعث پیامبر اعظم که بزرگ‌ترین حادثه تاریخ بشریت محسوب می‌شود و میلاد فرخنده امید انسان و انسانیت حضرت حجت؛ این تقارن الهام بخش و پرمعنا است.

وی افزود: انقلاب اسلامی ایران ادامه بعثت نبوی و احیاگر اهداف بعثت و بعثت در دوران جاهلیت نوین بود. ان شاءالله در ادامه هم به قیام و ظهور حضرت مهدی پیوند خواهد خورد.

به گفته حجت‌الاسلام والمسلمین موسی‌پور، ۱۲ بهمن سال ۱۳۵۷ روزی است که امام راحل بعد از ۱۵ سال تبعید پا به ایران گذاشتند. در سال ۱۳۴۳ به دنبال سخنرانی تاریخی و ماندگار امام در مقابله با لایحه کاپیتولاسیون و حمله به شخص شاه، شاه چاره‌ای جز تبعید امام ندید. مرور این حوادث مهم و تبیین و تحلیل شرایط قبل انقلاب و سخنان رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی از مصادیق روشن جهاد تبیین برای نسل جوان است.

او می‌گوید: امروز در محضر امام بزرگوار اشاره‌ای می‌کنم به سخنان ۶۰ سال قبل امام در سال ۱۳۴۳؛ زمانی که امام با خبر شدند از تصویب لایحه ننگینی که مصونیت می‌داد به هزاران مستشار آمریکایی که در همه شئون ایران دخالت کنند، مذاکرات مجلس به سمع امام رسید و ایشان تصمیم به سخنرانی گرفت. شاه سفیری را فرستاد تا با امام مذاکره کرده تا ایشان را از صحبت منع کند، اما امام نپذیرفت.

رئیس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی تصریح کرد: پیام شاه را این فرد به امام مطرح کرد که خیلی جالب است. درخواست سفیر شاه این بود که شنیدیم حضرت امام می‌خواهند موضع گیری در خصوص کاپیتولاسیون داشته باشند، در مورد آمریکا صحبت نکنند. طوری صحبت نکنند به آمریکا بر بخورد هرچه می‌خواهند بگویند اشکالی ندارد. علیه شخص شاه می‌خواهند سخنرانی کنند، اما علیه آمریکا چیزی نگویند. شاه این کشور که یک مزدور و ترسو بود از امام تقاضا داشت علیه آمریکا سخن نگوید که امام برعکس آن عمل کرد.

وی تاکید کرد: امام فرمود نظامیان و مستشاران آمریکایی برای شما چه نفعی دارد. اگر این مملکت اشغال آمریکا است چرا اینقدر از ترقی صحبت می‌کنید. اگر کارمند شما هستند چرا از شاه آنان را بالا می‌برید. این کلمات امام زمانی است که دستگاه امنیتی رژیم شاه امکان کوچک‌ترین مخالفت را گرفته بود و خفقان بر کشور حاکم بود. امام شجاعانه علیه آمریکا و شاه صحبت کرد. امام فرمود دولت آمریکا منفورترین دولت در نظر ما است. رئیس جمهور آمریکا بداند منفورترین افراد دنیا نزد ملت ما است. این سخنان ۶۰ سال پیش امام است. دوراندیشی و بصیرت امام را ببینید.

موسی پور معتقد است که بعد از گذشت ۴۶ سال از انقلاب می‌بینیم ایران چگونه توانسته آرمان های این شجره طیبه را به دنیا عرضه کند. اگر می بینیم در آمریکا پرچم این کشور توسط خود مردم آمریکا لگدمال می شود و دانشجوی آمریکایی برای دفاع از مظلومان غزه در برابر پلیس آمریکا می ایستد و کتک می خورد و در اروپا راهپیمایی های گسترده‌ای علیه جنایت های رژیم صهیونیستی برگزار می شود، این ها تاثیر انقلاب اسلامی است.

وی بیان کرد: صحنه غزه را ببینید. مردمی محصور و محروم چطور پوزه استکبار را به خاک مالیده و به بزرگ ترین ارتش دنیا نیشخند می زنند. شما جنوب لبنان را ببینید. این ها رویا و افسانه نیست که مدرن ترین ارتش دنیا یک سرزمینی را اشغال کند و عده ای با تن های خود آن را وادار به عقب نشینی می‌کنند. این قدرت انقلاب اسلامی است. باید قدردان این عظمت و شکوه باشیم. امروز رهبر معظم انقلاب در مسیری حرکت می‌کند که امام خمینی بنیاد نهاد. این صراط مستقیم با هدایت‌های او به اوج رسیده است.

موسی‌پور با اشاره به شرایط منطقه بیان کرد: من اوضاع آمریکا را که می‌بینم و این عربده کشی‌های رئیس جمهور جدید آمریکا مرا یاد توصیه تاجری به پسرش می اندازد که گفت اگر وقتی ورشکست شدی یک دست کت و شلوار گران قیمت بخر و به مناسبتی همه تجار را دعوت کن. یک مهمانی تشریفاتی بگیر. گفت اگر راهی باشد برای نجات تو همین است. اقدامات ترامپ مرا یاد این توصیه تاجر ورشکسته به پسرش می اندازد.

وی در پایان بیان کرد: این از خصلت های قدرت های استکباری است که در موضع ضعف، ژست قدرت  می‌گیرند؛ چرا سیاسیون ما حواسشان نیست؟ این تپانچه بدون فشنگ است. ترامپ هارت و پورت می کند کانادا و گرینلند برای ما است. نام خلیج مکزیک را خلیج آمریکا می‌گذارد. این ها نشان از افول دارد. با این ژست قدرت نمایی عده ای هم فریب خورده و می ترسند و تسلیم می شوند. اما ملت ایران هوشیار است و با تمام قدرت در برابر آمریکا تا آخرین لحظه ایستاده است.