
باشگاه خبرنگاران جوان؛ زهرا ایروانی _ اقامتگاههای بومگردی با ویژگیهای محیطی متناسب با فرهنگ و طبیعت محلی، به نگهداری و حفاظت از میراث فرهنگی کمک میکنند و تجربه ارتباط نزدیکتر با محیط را فراهم میسازند.
بومگردی یکی از رویکردهای نوین در توسعه گردشگری به ویژه در مناطق روستایی است، استان همدان به دلیل ظرفیتهای طبیعی بی شمار، آداب و رسوم غنی، صنایع دستی و ... یکی از بهترین مکانهای کشور برای اقامتگاه بومگردی است. به طور کلی گردشگری را اگر بخواهیم از جنبههای مختلف به آن بپردازیم حرفهای زیادی برای گفتن دارد و این موضوع نه تنها برای کشور ما بلکه تمام جهان قابل بحث و بررسی است که از مهمترین و ملموسترین اثرات ظهور اقامتگاههای بوم گردی در هر مکان، ابتدا آثار اقتصادی و اشتغالزایی آن مد نظر است و در حال حاضر درآمدزایی فراوان این فعالیت در بسیاری از کشورهای جهان مردم را به سرمایه گذاری در این بخش ترغیب کرد است.
دراین گزارش قرار است وضعیت اقامتگاههای بوم گردی روستایی استان همدان با توجه به اینکه چند سالی هم هست این استان به عنوان گردشگری آسیایی معرفی شده، دیار هگمتانهای که قدمت سه هزار ساله اش و وجود صدها بنای تاریخی در استان و طبیعت بکر و بی نظیر و جاذبههای طبیعی این استان و آب و هوای مطبوع همدان هر ساله مسافران زیادی را به سمت خود میکشد را در جنبههای مختلف مورد بررسی قرار دهیم.
براساس اهمیت این موضوع و دغدغههایی که گریبانگیر این حوزه است با تعدادی از مسئولان اقامتگاهها روستاهای استان همدان هم صحبت شدیم.
حال و روز خانههای بومگردی استان همدان روبراه نیست
مسئول یکی از خانههای بومگردی استان همدان در روستای گردشگری «ترخینآباد» میگوید: اقامتگاه بوم گردی، جایی است که گردشگران در زمان استراحت در آنجا، با بخشی از هویت تاریخی و فرهنگی آن دیار هم آشنا میشوند بدون آنکه نیاز به دیدن فیلم یا ویدیو یا خواندن کتاب داشته باشند. گردشگران میتوانند طعم لذیذ غذاها و نوشیدنیهای محلی همان دیار را بچشند و لباسهای محلی مردمانش را ببینید و با آداب و رسم آن دیار آشنا شوند.
آقای غنی پارسا با اشاره به اینکه متأسفانه این روزها حال و روز خانههای بومگردی استان همدان روبراه نیست، گفت: به دلیل وضعیت نه چندان خوب اقتصادی جامعه، آمار مسافرتها در کشور کاهش پیدا کرده و به دنبال آن بازار خانههای بومگردی رو به کسادی رفته و از رونق افتاده است.
این مسئول از دغدغههایی که این حوزه وجود دارد و خود نیز دست پنجهای با آن نرم میکند میگوید: مشکلات یکی و دوتا نیستند باید گفت زیر ساختهای گردشگری نه تنها در این روستا که در کل روستاهای استان هنوز آماده و مهیا نشده است به طور مثال در روستای ترخین آباد اسد آباد که بنده اقامتگاه دارم مشکلاتی، چون راه جادهای، آب، اینترنت و آنت دهی وجود دارد اگر مسافری برای اقامت خود این مکان را مد نظر قرار دهد و بعد از آن بخواهد با خانواده خود ارتباطی برقرار کند وبا توجه به اینکه بلندترین دکل مخابراتی در این روستا نصب شده، اما آنتن دهی و اینترنت بسیار ضعیف است، یا اینکه مشکل دسترسی به آب است که در تابستان باغداران و کشاورزان آب چاه قنات را صرف آبیاری اراضی خود میکنند و اجازه جاری شدن آب در داخل روستا را نمیدهند و با قطعی آب مواجه میشویم که بارها از طریق دهیار، بخشدار و فرماندار پیگیری کردیم، اما همچنان این مشکل رفع نشده است و گوش شنوایی نیست؟ البته در پاییز و زمستان این مشکل وجود ندارد، اما از آغاز فصل بهار و تابستان که فصل گردشگری هم هست این معضل همیشه هست.
ضرورت برقراری ستاد اسکان در میراث فرهنگی
غنی پارسا با بیان اینکه گردشگری امسال نسبت به سال گذشته حدود ۴۰ درصد کاهش داشته علت این موضوع را مراکز اقامتی آموزش و پرورش عنوان کرد و میگوید: بارها در این خصوص در جلسات مختلف استانداری و میراث فرهنگی اشاره کردهام، متاسفانه در زمان اوج و پیک سفرها و تعطیلات، مدارس آموزش و پرورش را بدون هیچ حساب و کتابی با پایینترین نرخ به مراکز اقامتی تبدیل میکنند که این امر موجب کسادی بازار خانههای بومگردی در پیک مسافرتها میشود همچنین وزارت آموزش و پرورش در حوزه گردشگری وارد شده و درآمدزایی میکند. این ضعف وزارت میراث فرهنگی است که اقامتگاههای مجوزدارش بدون مسافر ماندهاند و وزارتخانه دیگر با اسکان مسافران در مدرسه درآمدزایی میکند.
او ادامه میدهد: امسال در شهریور ماه به دلیل عدم فعالیت مدارس به عنوان مراکز اقامتی در جذب مسافر، شاهد بودیم که بازار خانههای بومگردی در این برهه رونق خوبی به خود گرفتند و چندین برابر ظرفیت خانههای بومگردی مملو از مسافر و گردشگر شدند.
غنی پارسا با اشاره به ضرورت حمایت از خانههای بومگردی، گفت: بارها به استانداری و میراث فرهنگی پیشنهاد کردیم که متولی صدور مجوز ستاد اسکان باید به عهده میراث فرهنگی باشد و اولویت با اقامتگاههای بوم گردی باشد و مکانی مثل آموزش پرورش باید برای فرهنگیان فعالیت کند و تنها هنگامی که خانههای بومگردی در پیک سفرو اوج سفر به تنهایی قادر به پاسخگویی همه مسافران نباشند از ستاد اسکان اماکن دولتی همچون آموزش و پرورش بهرهمند شوند و این موضوع باید کنترل شده و با حساب و کتاب انجام شود تا به بازار صنعت گردشگری خانههای بومگردی استان آسیب وارد نشود و خانههای بومگردی نیز بتوانند در طول سال به فعالیت خود ادامه بدهند و بازار آنان رونق خود را داشته باشد.
او در ادامه دغدغه دیگر را مراکز بهداشت و درمانی عنوان کرد و در این باره گفت: متاسفانه مراکزدرمانی بیمارستانها هم در این حوزه ورود کردهاند به طور مثال مرکز جراحی افق در همدان نمونه بارزی است که طبقه بالای این مرکز پزشکی را به شکل هتل احداث کردهاند و مسافرانی که از کشورهای همسایه برای درمان مراجعه میکنند برای اقامت هم پذیرش میشوند سوالی مطرح است آیا وظیفه مرکز رسیدگی به درمان بیماران است یا مکان استراحت و اسکان؟! و این موضوع به میراث فرهنگی مربوط میشود و باید اقدام کند که متاسفانه اهمیتی در این خصوص نمیدهند.
غنی پارسا گفت: هنگامی که اقامتگاه رسمی و قانونی است سالانه هم باید مالیات و عوارض و حتی هزینه آب و برق هم به شکل مصرف صنعتی پرداخت کند، آیا این رواست که چنین مراکز خصوصی اجازه چنین فعالیتی خارج از عرف شغلی داشته باشند؟! ایا جای ان نیست ستاد اسکان و صدور مجوز نظارت بر عهده میراث فرهنگی باشد که ابتدا برای بخش خصوص و بعد بخش دولتی مجوز صادر کند که این دستگاه از مدیریت و نظارت شانه خالی میکند؟
او افزود: در سال ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ یک سم بومگردی این روستا تعطیل شد و امسال نوروزو و تابستان به جزء ماه شهریور هم بعلت اسکان آموزش و پرورش به افراد غیر فرهنگی، مسافر چندانی نداشتیم به طوری که اکنون در روستای ملحمدره که ۴ اقامتگاه وجود داشت اکنون تنها یک اقامتگاه فعال است که آن هم باید گفت نیمه تعطیل است و فقط هزینههای اضافی را بری صاحبان اقامتگاه دربر دارد از طرفی اقمتگاه ها، چون خانههای روستایی و قدیمی هستند و باید از نظر حفظ بافت به آن رسیدگی کرد و هزینههای مصالح هم سنگین است متاسفانه میراث فرهنگی برای دریافت تسهیلات هم همکاری نمیکند.
غنی پارسا با اشاره به تاثیر گردشگی در توسعه روستاها میگوید:هنگامی که قرار است مراکز اقامتگاههای بومگردی به شکل چشمگیری در یک روستا شکل گیرد باید موارد مهمی، چون مهاجرت معکوس، اشتغالزایی جوانان و بانوان، معرفی آداب و رسوم و فرهنگ منطقه، رونق اقتصادی را در نظر داشت به طور مثال هنگامی که گردشگر روستایی را برای مکان تفریح و سفر خود انتخاب میکند به طبع از محصولات باغی با قیمت کمتر به صورت مستقیم خریداری میکند وباغدار مشکلاتی، چون هزینه انتقال محصولات خود به بازار را نخواهد داشت و از طرفی اشتغالزایی نیز محسوب میشود و یا خرید از صنایع دستی و یا آشنایی با فرهنگ بومی و مراسمهای مذهبی و انتقال آن برای معرفی و شناخت منطقه به استانهای دیگر بخصوص کشورهای دیگررا مد نظر قرارداد.
او میگوید: روستای ملحمدره اسدآباد ۵ اثر به ثبت تاریخی و طبیعی رسیده از جمله ۱۵۰ آسیابهای قدیمی، درخت گردو ۷۰۰ ساله و ۲ درخت چنار که معروف به چنار مقدس هستند به ثبت میراث فرهنگی رسیده است بنابراین جای آن دارد که اهمیت بیشتری برای معرفی آن داده شود در صورتی که این روستا و حتی سایر روستاها که نیاز دارند مراکز اقامتی داشته باشند حتی امکان اولیه وجود ندارد حتی کوچههای روستای ترخین آباد بهسازی نشده و مسافران پس از عبور کفشها و لباسشان گلی میشود دراین مورد هم پیگیر شدیم که بنیاد مسکن بهسازی و اسفالت ریزی کند، اما دهیار میگوید باید خانههای در مسیر عقب نشینی شود و نظرش این است اگر عقب نشینی صورت پذیرد خانهها کوچکتر میشود و هیچ کس جوابگو این مسئله نیست؟
مسئول اقامتگاه بومگردی ترخین آباد با بیان اینکه باید برای ایجاد زیر ساخت اقامتی به دنبال جذب سرمایهگذار خصوصی باشیم، اظهار داشت: حال اگر سرمایه گذاری بخواهد در این حوزه ورود کند باید زیر ساختها و نیاز اولیه فراهم باشد تا بر این موضوع ترغیب شود؟
او به نبود تبلیغات درست درصنعت گردشگری اشاره کرد وگفت: هرساله نمایشگاه گردشگری در تهران برگزار میشود که کلی هزینه نیز صرف آن میشود کهای کاش اعتباری هم برای نصب پوستر و معرفی گردشگری استان در بزرگراهها قراردهند و یا در شبکههای ملی این صنعت تبلیغ و برنامه سازی شود که خود تاثیر بسزایی در شناخت و معرفی این استان برای گردشگران داخلی و خارجی به همراه دارد.
غنی پارسا: با گلایه از میراث فرهنگی میگوید: یکی از برنامههای میراث فرهنگی دعوت از راهنمایان گردشگری استانهای دیگر به این استان با هدف معرفی گردشگری استان است که متاسفانه در این مورد گزینهای عمل میکند وگویا گردشگری استان فقط اختصاص به ملایر و شهر همدان دارد و شهرها وصنعت گردشگری شهرها و روستاهای سراسر استان مد نظر نیست.
اوگفت: کارتن به دستها هم سد راه مسافران و خودروها در ورودی شهر میشوند که این اقدام نه تنها چهره نامطلوبی به این شهر گردشگری میدهد بلکه تهدیدی برای رونق گردشگری میشوند چرا که بیشتر آنها اقامتگاههای غیر مجازرا با نرخ پایین اجاره میدهند واجازه ورود مسافران به شهر و روستاها را نمیدهند.
غنی پارسا میگوید: ساخت تعدادی ویلا در روستای ترخین آباد و ملحمدره نیز مشکلی دیگر برای اقامتگاهای بوم گردی ایجاد کرده که غیر مجاز فعالیت میکنند و دادگستری هم میگوید، چون لایحه و یا قانونی برایآن تصویب نشده نمیتوانیم ورود پیدا کنیم میراث فرهنگی هم میگوید قانونی برایش تعریف نشده و با وزیر و معاون وزیر موضوع مطرح شده، اما هنوز در این خصوص کاری انجام نشده است.
حال با پشت سر گذاشتن آن روزها و با توجه به اینکه سال نو و عید نوروز را پیش روداریم سوالی که در اینجا پیش میآید این است که مسئولان و دستاندرکاران میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری چه تمهیداتی برای مقابله با این مشکلات و رفع آن دارند.
با یکی دیگر از مسئولان اقامتگاههای بوگردی در روستای آرتیمان نیز هم صحبت شدیم.
اقامتگاههای بومگردی فرزند خوانده میراث فرهنگی
خانم فضلعلی نیز اینگونه گفت: این روزها که کشش و علایق مردم به سمت درآمیختن با فرهنگهای غنی قدیم و تجربه زیستی فارغ از تجملات و بریز به پاشهای امروزی است، بومگردیها سر از خانههای روستایی و زادگاه نخست همه انسانها برآوردند. تجربهای به شدت متمایز و باب میل گردشگر داخلی و خارجی، اما آیا این همه ماجراست؟
وی با اشاره به اینکه اقامتگاه بومگردی یکی از اقامتهای مورد استفاده در صنعت گردشگری است که در بیشتر موارد توسط مردم بومی اداره میشود، میگوید: از زوایای مختلف با این طفل نه چندان جوان رفتارهای چندگانهای دیده میشود.
این مسئول در ادامه افزود: در همایشها و نمایشگاهها رنگ و بزک و هنر متعلق به همین فرهنگ معرفی شده از طرف بومگردی هاست و از سویی دیگر نگاهی فرزند خواندگی به این طفل نوپا میشود.
فضلعلی میگوید: دربحث مجوزها و استاندارد سازیها و نظارتها نگاهی سرسختانه هم پای هتلها و بوتیکها به آن میشود و در آن سوی ماجرا هنگام ارائه خدمات و دستگیری گویا وصله ناجور میراث میشود.
به گفته مسئول اقامتگاههای بوگردی در روستای آرتیمان؛ اگر پای درد دل مدیران اقامتگاهها بنشینید با پتاسیل بالا و انگیزه فوق العاده افرادی روبه رو میشوید که در کنار سایر فعالیتهای فرهنگی حالا توجهشان را به گردشگری معطوف کردهاند، با ایدهها و برنامهها و ... اما زمان طرح و اجرا و همکاری تنها و تنها میمانند و نام و اعتبار به دهیاریها و شهرداریها و میراث ختم میشود بدون کمترین حمایتی.
وی بیان کرد: نبود تثبیت هویتی وجانمایی فرهنگی و جذب سرمایه از سوی بومگردیها در میان مسئولان شهری و روستایی آفت دیگری است که گریبان بومگردیها را گرفته و شاید بتوان گفت چالش عمده با این بخش است تا هویت حقیقی این خانههای روستایی از مکانی ارزان و بی ادب و آداب به موزه فرهنگ ناملموس با سنت و نظم منطبق با فرهنگ کهن هر اقلیم تغییر یابد.
وی به نبود نظارت بر خانههای روستایی و خانه باغهایی که در زیر سایه خانههای بومگردی، چون قارچ سر برآوردهاند و همه اعتبار این بخش گردشگری را زیر سوال میبرند اشاره میکند و ادامه میدهد: نباید این مضوع را از نظر دور داشت چرا که ماجراهای بی شک نامتعارفی از قبل این خانههای بی مجوز گریبان بومگردیها را میگیرد
وی افزود: خانههای بومگردی سنت حسنه مهمان نوازی را که میراث ایرانیان مهربان است با دل وجان به جای میاورند، ارائه محصولات طبیعی خوراکی، صنایع دستی، تنفس در هوای پاک روستا که امروزه آرزوی شهرنشینان است و نقلها و حکایات سینه به سینه که در جمعهای شبانه میهمان و میزبان رد و بدل میشود گنجینهای ارزشمند است که هیچ نرخنامهای نمیتواند آن را بسنجد با این وجود گردشگر نسبت به کم بودن بهای این خدمات روی خوش نشان نمیدهد و با تردید وارد این اقامتگاهها میشود.
فضلعلی بیان کرد: هزینههای بالای نگهداری خانههای بومگردی که معمولا به خاطر شرایط اقلیمی مرتب در حال فرسایش هستند و بعضا این خانهها قدمتی بیش از صد سال هم دارند حمایت بخش گردشگری میراث را میطلبد که متاسفانه عدم ارائه تسهیلات و وامهای کم بهره همواره دغدغه اصلی صاحبان بومگردی هاست
وی با اشاره به اینکه مدیران این بخش از صنعت گردشگری مردمان دنیا دیده و دوستدار فرهنگ غنی ایران هستند که برای بقای تمدن و میراث سرزمینشان به خانههای امن روستایی پناه آوردهاند و صادرات خلق و خو وادب و کلام لهجه و خوراک و پوشاک را از چند متر مربع فضای دلنشین عمارت خویش به انجام میرسانند، میافزاید: با آنها، چون سفیران دوستی فرهنگ رفتار کنیم نه رقیبان نابلد ناخلف؟
با رئیس انجمن صنفی اقامتگاههای استان همدان در این خصوص گفتگویی انجام شد .
توسعه اقامتگاههای بوم گردی؛ ظرفیتی که اقتصاد روستا را رونق میدهد
علی سورانی بیان کرد: اجرای طرحهای بوم گردی علاوه بر معرفی ظرفیتهای روستایی، ضمن حفظ محیط زیست، زمینه را برای رونق اقتصادی و درآمدزایی روستاییان فراهم کرده و از مهاجرت و خالی شدن روستاها نیز جلوگیری میشود.
وی با اشاره به اینکه از ابتدای سال تا مردادماه بازار خانههای بومگردی سطح استان به نسبت سال گذشته رونق چندانی نداشت، اما در شهریور ماه تا حدودی بازار خانههای بوم گردی به خاطر پیک سفرها در شهریور بویژه در روزهای پایانی این ماه رونق به نسبت خوبی به خود گرفت، افزود: امسال اقامتگاههای این روستا برای شب چله برنامه فرهنگی داشتند که متاسفانه بعلت قطعی برق لغو شد.
رئیس انجمن صنفی اقامتگاههای بومگردی استان همدان ادامه داد: استان همدان دارای ۲۷ خانه بومگردی بوده که بیشترین این خانههای بومگردی استان به شهر همدان اختصاص دارد.
وی اظهار داشت: خانههای بوم گردی نقش موثری در رونق اقتصادی دارد گفت: در امسال حدود ۵ واحد از خانههای بوم گردی به دلایل مختلفی از جمله عدم تخصص در کار، کسادی بازار تعطیل و غیرفعال شدند.
سورانی با اشاره به اینکه تقاضا برای راه اندازی خانههای بوم گردی در استان همدان کم شده است، افزود: استفاده از مدارس به عنوان مراکز اقامتی در تعطیلات نوروز و تعطیلات تابستانی و پیک سفرها موجب شده که خانههای بومگردی در جذب و پذیرش گردشگر و مسافر با مشکل کمبود گردشگر مواجه شوند و بازار خانههای بوم گردی با چالش مواجه شود.
وی ابراز داشت: تاکنون برای حل این موضوع و رفع چالش خانههای بومگردی سطح استان در این ارتباط به نتیجهای نرسیدهایم، بنابراین این موضوع را از طریق انجمن صنفی اقامتگاههای بومگردی کشور پیگیری و درخواست کردیم که این مشکل را از بالا دست پیگیری داشته باشند و منتظر نتیجههستیم.
سورانی اضافه کرد: خانههای بوم گردی در پیک سفرها به تنهایی توانایی پذیرش همه مسافران و گردشگران را ندارند، حداقل درخواست خانههای بومگردی این است که مدارس آموزش و پرورش در زمان پذیرش مسافران و گردشگران به عنوان مراکز اقامتی در پیک سفرها و تعطیلات مسافران و گردشگران غیر فرهنگی را پذیرش نداشته باشند و تنها قشر فرهنگی را پوشش دهند تا از این طریق خانههای بوم گردی در جذب مسافر دچار چالش نشوند، چرا که امرار معاش خانههای بوم گردی از همین راه است.
وی با بیان اینکه مشکل آب، عدم آنتن دهی مبایل و نبود اینترنت یکی دیگر از جمله مشکلات اکثریت خانههای بوم گردی سطح استان بوده که این موضوع را نیز با استانداری مطرح کردهایم و فعلا به نتیجهای نرسیده است، ادامه داد: آنچه در این میان نگرانکننده است، وجود اقامتگاههای بومگردی غیر مجاز است که تعدادشان هر روز افزایش مییابد و نظارتی بر این اقامتگاهها وجود ندارد و همواره میتواند نگرانی زیادی را به وجود آورد.
وی گفت: افزایش این تعداد خانههای بوم گردی غیرمجاز موجب شده ضربه بزرگی به اقتصاد خانههای بوم گردی رسمی وارد شود.
وی گفت: در خصوص صنایع دستی و بازار کسب و کار هم قرار است انجمن گردشگری پیگیری کند و در این مورد یا شهردار اسد آباد نیز جلسلتی گذاشته شده و قرار است چرخ سفالگری در هر اقامتگاه بوم گردی گذاشته شود تا مسافران با این هنر آشنا و از نزدیک مشاهده کنند.
سورانی با بیان اینکه از ابتدای امسال تا آخر آذر ماه ۱۶۸ نفر گردشگر خارجی از اقامتگاههای بوم گردی استان استقبال کردند افزود: این میزان نسبت به سال قبل حدود ۲۰ درصد کاهش داشته است.
در خصوص مشکلات و موانع پیش رو در صنعت گردشگری استان همدان با معاون گردشگری میراث فرهنگی استان همدان هم صحبت شدیم.
خاکسار با اشاره به اینکه تاسیسات گردشگری از مهمترین نیازهای هر منطقه برای توسعه صنعت گردشگری است، افزود: اقامتگاههای بوم گردی نقشی مهم و غیرقابل انکار در توسعهی گردشگری ایفا میکنند و مهمترین نقش آنها ترغیب گردشگران به سفر کردن است چرا که اقامتگاههای بومگردی جذابیت بسیار بالایی برای سفر و اسکان گردشگران دارند.
وی بیان کرد با توجه به اینکه کمتر از یک دهه است که اقامتگاهای بوم گردی در این استان فعال شده است، ادامه داد: روستاییان بااستقبال از این موضوع تعدادی در این خصوص سرمایه گذاری کردند به طوری که درابتدا با حمایتها و تجهیزات ارزان قیمت در این حوزه تاکنون بالغ بر ۴۰ مجوز صادر شده است.
خاکسار اظهار داشت: با رکودی که اتفاق افتاد که یکی از عوامل آن بیماری کرونا بود و پس از مسائلی، چون تورم اقتصادی که منجر شد گردشگری رونق اولیه را نداشته باشد موجب شد تعدادی از اقامتگاههای بوم گردی ما ازچرخه فعالیت خارج شوند، اما امسال فعالیتهای این حوزه دوباره آغاز شده است به شکلی که در حال حاضر از تعداد ۲۱ اقامتگاه اکنون ۲۷ اقامتگاه با صدور پروانه در حال فعالیت هستند.
معاون گردشگری میراث فرهنگی استان همدان با اشاره به گله مندیهای مسئولان اقامتگاههای بوم گردی در خصوص مشکلات این حوزه افزود:مسائل اقتصادی باعث شده که گردشگری داخلی کمرنگ شود.
وی در خصوص مشکل قطعی برق گفت: با توجه به اینکه این یک موضوع کشوری است اظهار داشت: افراد برای رفع این مشکل میتوانند ازپنلهای خورشیدی و یا ژنراتور (موتور برق) بهرهمند شوند.
خاکسار در خصوص مشکل کم آبی هم با بیان اینکه در خیلی از شهرستانها به دلیل بارش کم مشکل کم آبی وجود دارد و چاههای آب کم آب و یا خشک شده است و با با تانکر آبرسانی میشود گفت: به هر حال یک روستا که به طور تقریبی حدود ۵۰۰ الی ۱۰۰۰ نفر جمعیت دارد مدیر اقامتگاه نیز همچون سایر افراد روستا میتواند از طریق تانکرآب شرب گردشگران را تامین کند، اما برای دسترسی آسان آب شرب شهری درتمام مناطق روستایی بر عهده شرکت آبوفاضلاب است و در حوزه میراث فرهنگی و گردشگری نیست و فقط میتوانیم این مشکل را مطرح کنیم و در این زمینه هم بارها با دستگاه مربوطه مطرح کردهایم و در حال بررسی است، بنابراین بخشدار و دهیار روستا باید ازطریق شهرداری فرمانداری و حتی نمایندگان مجلس پیگیری کنند.
معاون گردشگری میراث فرهنگی استان همدان در خصوص مشکلات اینترنت و آنتن دهی هم ادامه داد: متاسفانه با توجه به اینکه ملحمدره و ترخین آباد جز اولین روستاهایی هستن که اقدام به برپایی اقامتگاه بوم گردی کردهاند، اما این موضوع همچنان حل نشده و حدود ۸ سال است که این مشکل وجود دارد و میراث فرهنگی و گردشگری بارها با اداره مخابرات، استانداری، فرمانداری و نمایندگان مجلس مطرح کردیم و گزارش داده شده و پیگیری کردهایم قولهایی هم داده شده، اما هنوز برای رفع آن اقدامی صورت نگرفته است که به نظر بنده همراهی رسانه ملی را میطلبد.
وی در خصوص صحبت یکی از مدیران اقامتگاه بوم گردی مبنی بر استفاده از چرخ سفالگری در این مکان پاسخ داد:یکی از فلسفههای اقامتگاه بوم گردی ترویج صنایع دستی، سنت، آداب و فرهنگ منطقه است که در این باره بیشتر مدیران اقامتگاههای استان همدان خوش سلیقه هستند ودر ارتباط با جوامع محلی را به خوبی برقرار میکنند، اما درخصوص تهیه چرخ سفالگی به عنوان متولی بر عهده ما نیست واقامتگاه برای تنوع بخشی به محصولات خود و ایجاد ماندگاری برای گردشگر و خاطره سازی آنها میتواند این چرخ را تهیه کند و متقاضیانی که میخواهند در حوزه صنایع دستی همچون سفالگری، تراش سنگ و ... فعالیت کنند میتوانند درخواست خود را مطرح و برای آموزش ثبت نام کنند و با هماهنگی با صنایع دستی پیگیری و انجام خواهد شد.
خاکسار در خصوص بهره مندی از تسهیلات هم با اشاره به اینکه تسهیلات یک موضوع حمایتی است که دولت هرساله برای حمایت از کسب و کار در حوزههای مختلف در نظر میگیرد که استان همدان هم همواره سهم ویژهای داشته و جذب هم کرده است، ابراز داشت: حوزه گردشگری از چند منبع مختلف تسهیلات را دریافت میکند بخصوص بوم گردی که یکی از آنها با موضوع پرداخت تسهیلات تبصره ۱۸ است که هر ساله سهمی برای هتلها اقامتگاههای بوم گردی و سفره خانههای سنتی در نظر گرفته شده که در این باره افرادی که برای آنها مجوز صادر شده میتوانند از تسهیلات بهرهمند شوند همچنین صندوق کارآفرینی امید که اعتبارهای کم بهره دارند و هم از سوی میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری کمکهای با عنوان فنی اعتباری در قالب یارانه سود تسهیلات است و یا در قالب تسهیلات مشارکتی که بخشی از سوی ما و بخشی از آورده بانک که در مجموع به واحد گردشگری پرداخت میشود و امسال نیزبرای اولین بار برای راهنمایان گردشگری و آژانسها هم تسهیلات پرداخت شده است.
معاون گردشگری میراث فرهنگی استان همدان به فعالیت غیر مجاز آموزش و پروش، بیمارستانها و خانههای ویلایی در صنعت گردشگری اشاره و تصریح کرد:طبق قانون تمامی هتل ها، اقامتگا هاو سفره خانهها برای فعالیت باید از میراث فرهنگی مجوز داشته باشند، اما متاسفانه یک معضل بسیار بزرگی است و آن هم عدهای بدون گرفتن مجوز و بدون نظارت فعالیت میکنند البته چندین بار موضوع با شورای تامین شهرستان مطرح شده، اما در دستگاهها قضا برای این موضوع جرم انگاری ثبت نشده بر اساس قانون مصوب مجلس شورای اسلامی، هر گونه فعالیت در حوزه گردشگری مستلزم مجوز از وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است و قانونگذار برای تخطی از این امر مجازاتهای مختلفی از جمله جرائم نقدی، بسته شدن و تعطیلی دائمی محل فعالیت را پیشبینی کرده است.
وی افزود: بر اساس تبصره ۲ ماده ۷ قانون توسعه صنعت ایرانگردی و جهانگردی مصوب ۱۳۷۵، هرگونه فعالیت و راهاندازی تاسیسات گردشگری بدون دریافت مجوز اعم از فعالیت در زمینه تورگردانی یا ارائه خدمات اقامتی، تفریحی، پذیرایی و گردشگری ممنوع و غیرمجاز بوده و متخلفان علاوهبر جریمه نقدی به میزان ۱۰۹ میلیون الی ۲۱۸ میلیون تومان محکوم میشوند
این مسئول گفت: در خصوص فعالیت دستگاههای غیر مرتبط هم قانون مکلف کرده که باید از میراث فرهنگی مجوز داشته باشند البته باید گفت؛ در روزهایی پیک سفر مثل نوروز اگر آموزش و پرورش همراهی نکند چالشهایی به وجود خواهد آمد مدارس و دیگر مراکز غیررسمی گردشگری باید با معرفی ستاد اسکان مسافر پذیرش داشته باشند که متاسفانه سامانه ملی طراحی شده که مراجعه کننده از قبل رزروخود را انجام داده و با نصب پوستر در ابتدای شهر با عنوان ستاد اسکان مسافران را پذیرش میکنند و این آسیب جدی به این صنعت وارد میکند.
کلام آخر؛ امیدواریم در این گذر با توسعه هر چه بیشتر امکانات و زیرساختها در سطح روستاها و نیز حل مشکلات خانههای بومگردی، روند گردشگری روستایی به عنوان یکی از مشاغل روستایی با شتاب و سرعت بیشتری پیگیری شود.