باشگاه خبرنگاران جوان؛ اعظم پورکند - این نامه پس از آن کشف شد که یکی از خبرنگاران از ترامپ پرسید آیا جو بایدن برای او نامهای گذاشته است یا خیر. این سؤال ترامپ را بر آن داشت تا کشوی میز را بررسی کند. ترامپ با لحنی شوخطبعانه پاسخ داد: «شاید گذاشته باشد»، و سپس پیشنهاد کرد که ممکن بود سالها طول بکشد تا نامه را پیدا کند، زیرا انتظار داشت آن را روی میز ببیند.
او پس از مکثی کوتاه گفت: «مگر آن را روی میز نمیگذارند؟ نمیدانم.»
وقتی ترامپ یکی از کشوها را باز کرد، با خنده گفت: «او اینجاست».
او سپس پاکت نامه سفیدی را بیرون آورد و گفت: «ممکن بود سالها طول بکشد تا این را پیدا کنیم.» ویدیویی از این لحظه که ترامپ نامه جو بایدن را پیدا میکند، به طور گسترده در شبکههای اجتماعی به اشتراک گذاشته شده است.
ترامپ ابتدا پیشنهاد کرد که با همه حاضرین در اتاق نامه را با هم بخوانند. اما چند لحظه بعد نظر خود را تغییر داد و گفت: «خب، شاید اول خودم آن را بخوانم و بعد تصمیم بگیرم.»
وقتی از ترامپ پرسیده شد که آیا او نیز برای بایدن نامهای گذاشته است، پاسخ داد: «بله، من هم یکی در میز گذاشتم، درست مثل بایدن.»
تاریخچه این سنت
رونالد ریگان، رئیسجمهور پیشین ایالات متحده، اولین کسی بود که این سنت را در سال ۱۹۸۹ آغاز کرد. او برای جانشین خود، جورج اچ. دابلیو. بوش، یادداشتی طنزآمیز روی تصویری از یک فیل که توسط بوقلمونها احاطه شده بود، نوشت: «اجازه نده بوقلمونها تو را ناامید کنند.»
از آن زمان، هر رئیسجمهور در حال ترک کاخ سفید این سنت را ادامه داده و پیامی برای جانشین خود باقی گذاشته است. این پیامها اغلب ترکیبی از آرزوی موفقیت شخصی و تأملاتی درباره چالشهای پیش رو هستند.
منبع: اسکای نیوز