روستای جلیرود بخش بندپی شرقی در ۳۵ کیلومتری جنوب بابل واقع شد که این روزها اهالی این روستای ۴۰ خانواری برای دسترسی به امکانات درمانی و آموزشی مناطق پایین دست با رنج های زیادی روبرو هستند.

ماجرا از این قرار است که راه دسترسی این روستا که به خاطر بارش های سنگین سال گذشته و رانش های عمیق از دستری خارج شد تا کنون برای بازسازی و مرمت آن اقدام موثری انجام نشد.

رانش جاده بیش از ۲ کیلومتری روستای جلیرود سبب شد ساکنان این خطه مسیر جدیدی را در قلب جنگلهای هیرکانی برای خود راه اندازی و در این راه جدید تردد کنند.

برخی از اهالی این روستا که دارای اسب و قاطر هستند مسیر ۴۰۰ متری جاده جنگلی را طی و به روستا می رسند و خانواده های که از وضعیت مالی مناسبی برخوردار نیستند این مسیر را با پای پیاده طی می کنند.

مصایب اهالی این روستا فقط از بین رفتن راه دسترسی نیست بلکه رانش جاده لوله های آب شرب و برق رسانی در این مناطق را با اخلال جدی مواجه کرد.

اهالی این روستا آن طور که خود بیان می کنند پیگیری ها و تلاش های آنها برای حل این مشکل بی نتیجه مانده و با توجه به بارشی بودن مناطق بالادست بابل این مشکلات در زمستان بیشتر از دیگر فصل ها آنها را با چالش مواجه کرد.

رانش های پی در پی زمین و تخریب جاده های مازندران به خصوص در مناطق بالادست جنگلی و کوهستانی به یک حادثه هزینه بر تکراری تبدیل شده که میلیاردها ریال سرمایه کشور را با خود می بلعد و از طرف دیگر زندگی مردم این مناطق را با چالش جدی رو برو می‌کند.

رانش در جاده‌های مازندران که پیشینه طولانی دارد، با توجه به تغییرات اقلیمی که زمینه بارش های سیلابی را بیشتر از سالهای گذشته فراهم کرد سبب شد، رانش های بیشتر و سنگین تری در جادهای مناطق بالادست این خطه از شمال کشور ایجاد شود.

رانش جاده های مازندران مختص به یک شهر یا منطقه خاصی نیست بلکه همه شهرهای این خطه از شمال که در مناطق جنگلی و کوهستانی واقع شد در معرض تهدید رانش جاده ای قرار دارند.

شدت رانش های جاده ای در مازندران به حدی است که در بارش های سنگین هفته های گذشته شکاف های بزرگی در غرب و مرکز مازندران اتفاق افتاد که این بلیه میلیاردها ریال خسارت به بار آورد.

برخی از این رانش ها به گونه ای آسیب زا است که دادستانی مازندران در این امر ورود کرده و برای دفاع از حقوق مردم پیگیری های خود را در دستور کار قرار داد.

کارشناسان این حوزه پیش تر اعلام کرده بودند که برای جلوگیری از بروز چنین حوادثی قبل از اجرای جاده سازی طرح های مطالعاتی آن باید به درستی انجام شود و بعد از شناسایی نقاط رانشی اقدامات پیشگیرانه و استحکامی برای آن مناطق در نظر گرفته شود.

از طرف دیگر کارشناسان محیط زیست خطرهای چند بعدی جاده سازی در مناطق جنگلی و کوهستانی را برشمردند که یکی از آن موارد رانش های پی در پی جاده های جنگلی مازندران است که در چند روز گذشته اتفاق افتاد.

چهره های علمی و دانشگاهی استان چندی پیش در خصوص این رانش ها هشدار داده بودند که با توجه به زون گسلی که در مازندران داریم براساس تحقیقات انجام شده تا عمق ۲ هزار متری نتیجه گرفتند باید طرح های زون گسلی اجرا شود و این امر نیازمند اتخاذ تمهیدات خاصی است و آزمایش های سازه ای در حوزه راه سازی باید صورت گیرد و افزون بر این اقدامات اجرای طرح های زهکشی در نقاط، ساخت دیواره های حفاظتی و گاویونی بسیار مهم است چرا که در پیشگیری از رانش و لغزش زمین تاثیر فراوانی دارد.

با توجه به تغیرات اقلیمی در ۲ سال اخیر شاهد بارش های سیلابی شدید در این استان هستیم تا جایی که این سیلاب در غرب، مرکز و شرق مازندران به وقوع پیوست و مختص یک منطقه خاص نبود.

باپیش بینی های صورت گرفته این بارش های سیل آسا نه تنها کم نخواهد شد بلکه در سالهای پیش رو با شدت بیشتری ادامه خواهد یافت.

صاحبنظران محیط زیست هم در هفته های اخیر نسبت به جاده سازی های بی رویه در مناطق کوستانی و جنگلی مازندران هشدار دادند چون طول وسیعی از این جاده ها در کنار دره های بسیار عمیقی ساخته شد که رانشی بودن این زمین ها حتمی است.

آنها بر این باورند برای اینکه سیلاب بیش از این به جاده ها و بخش های مختلف زیرساختی استان ضربه نزند مانع از قطع درختان شویم چون این درختان بزرگترین سد طبیعی برای سیلای های هستند که به مناطق پایین دست سرازیر می شود.

فعالان این حوزه تلاش های زیادی از خود نشان دادند تا این مهم را در جامعه نهادینه کنند قطع درختان هیرکانی زمینه ای برای مرگ مازندران است و اگر امروز این خطه از شمال شاهد سیلاب های هولناکی است زمینه آن را سر بریدن های پیاپی درختان هیرکانی فراهم کرد.

این کارشناسان تاکید دارند زمانی مردم خطه شمال و مازندران قدر این درختان را می دانند که آنها را از دست بدهند آن وقت به مصیبتی جبران ناپذیر دچار خواهند شد و در شرایط فعلی باید از همه ظرفیت ها استفاد شود تا این اتفاق ناگوار برای مازندران حادث نشود و این درختان به عنوان بزرگترین سد طبیعی در جهت جلوگیری از سیلاب ها و بارش های سیل آسا برای نسل های آینده باقی بمانند.

 یکی از اهالی روستای جلیرود   اظهار کرد: ۱۵ سال گذشته شوهر خود را از دست دادم و در شرایط فعلی برای عبور از داخل جنگل اسب برای تردد ندارم.

زهرا عابدی گفت: یکی از فرزندانم اعضای بدن وی پیوندی و دیگر فرزندم تشنجی است و به ناچار برای درمان باید آنها را با پای پیاده از دل جنگل عبور دهم.

وی با بیان این مطلب که آب و برق روستای جلیدرود هم بعد از رانش با اخلال جدی مواجه شد، اظهار کرد: ۵ ماه است که با هزینه خود لوله را خریداری کردیم اما برای نصب آن اقدامی انجام نمی شود.

عابدی ادامه داد: برای انجام کارهای درمانی فرزندان و خرید روزانه مجبوریم از جاده ای مملو از گل و لای داخل جنگل تردد کنیم تا به مناطق پایین دست برسیم.

این مادر بابلی ادامه داد: برای تهیه نیازهای اساسی زندگی و خوراک دام وسایل خریداری شده را در حیاط مسجد می گذاریم و با اسب یا قاطر یکی از بستگان آنها را به منزل می بریم.

عابدی تصریح کرد: تقاضای ما از همه مسئولان  بخشی و شهرستانی آن است که جاده این روستا را بازسازی تا اهالی راحت تر کارهای روزمره خود را انجام دهند.

 در این پیوند بخشدار بندپی شرقی بابل اظهار کرد: برای بازسازی فنی و اصولی جاده رانشی جلیرود نیازمند اعتبار ۳۰ میلیارد ریالی هستیم.

حسین حیدری گفت: از مجموع ۶۵۰ روستا و آبادی شهرستان بابل ۳۲۰روستا و آبادی در این بخش واقع شده که اکثر این روستاها و آبادی ها در مناطق بالادست و جنگلی واقع شد که در معرض رانش قرار دارد.

بخشدار بندپی شرقی بابل افزود: برای بازسازی مناطق رانشی بخش نیازمند اعتبار چند ده میلیاردی هستیم.

حیدری ادامه داد: در شرایط فعلی درخواست اهالی روستای محروم جلیرود شن ریزی جاده دوم است که در شرایط فعلی پیاده تردد دارند.

منبع: ایرنا