باشگاه خبرنگاران جوان؛ محمدحسین نیکخوی متین - پس از انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۸ چند ماهی بود که در کشور اعتراضات و اغتشاشاتی را شاهد بودیم. ابتدا سخن از تقلب در انتخابات مطرح می‌کردند. تقلبی که به نظرشان چندین میلیونی بود و شکی در آن نداشتند. سران این ادعا هیچ وقت اعلام نکردند که دلیل‌شان برای مطرح کردن تقلب آن هم به این گستردگی چیست و تنها هنرشان آن بود که قبل از پایان رسمی انتخابات و رای‌گیری و حتی قبل از شروع رسمی شمارش آرا حرف از پیروزی در انتخابات بزنند و تنشی عجیب را برای بخشی بزرگی از جامعه ایجاد کنند. سران فتنه دلیل می‌آوردند که چگونه فلان شهر به نامزد همشهری‌شان رای نداده و شخصی دیگری را انتخاب کردند و سایر دلایل هم به همین شکل طنز و غیرمنطقی بود.  

 در این زمان برخی از مخالفان داخلی و خارجی جمهوری اسلامی ایران، از این فرصت بدست آمده استفاده کرده و کشور را به مدت چند ماه به آشوب و اغتشاش کشاندند. اغتشاشی که هر چه از آن می‌گذشت مردم در بطن جامعه از آن و سران آن فاصله می‌گرفتند و متوجه هدف اصلی این اعتراضات خشونت آمیز و هدفمند می‌شدند که نه تنها انتخابات ریاست‌جمهوری ۸۸ و رئیس‌جمهور دولت دهم بلکه هدفش کلیت نظام بود.  

اغتشاشاتی که به عقده‌گشایی برخی تبدیل شد

اعتراضات، آرام آرام از تظاهراتی برای تقلب احتمالی در انتخابات به عقده‌گشایی افرادی تبدیل شد که نه در چند سال گذشته‌اش بلکه از روز اول انقلاب اسلامی ایران کینه‌ای بزرگ را علیه ایران اسلامی در دل خود پرورانده بودند. این اعتراضات و هجمه‌ها با کمک امپراطوری رسانه‌ای غربی‌ها به همین شکل ماه‌ها ادامه داشت و به هر مناسبتی که در کشور بود عده‌ای بر خلاف آرامش و امنیت در جامعه اقدام می‌کردند و هر از چند گاهی به اغتشاش و آسیب رساندن به اموال عمومی سعی در ایجاد ترس در میان مردم داشتند. در این بین، اما عموم مردم ایران بنا بر دستور بزرگان کشور صبر را سرلوحه مسیر خود کردند و سکوت را در پیش گرفتند. اما محرم ۸۸ و بی حرمتی اغتشاش گران به عاشورای حسینی صبر یک ملت را لبریز کرد و سکوت جای خود را به خروش خودجوش میلیونی مردمی صبور داد.

پیش از عاشورای حسینی عده‌ای از اغتشاش گران به عکس امام راحل (ره) توهین کردند و سراسر کشور از این جسارت به خروش آمده بودند، اما حریم نگه‌نداشتن عاشورا آتشی بود بر باروتی که طی ۸ ماه در وجود عموم مردم متراکم شده بود. 

نتیجه این انفجار خیره کننده، حماسه ۹ دی بود؛ حماسه‌ای که فقط ۳ روز پس از جسارت به عاشورا و عزای اباعبدالله سراسر ایران را فرا گرفت و یک بار دیگر نشان داد که مردم ایران اسلامی فارغ از دسته بندی‌های سیاسی و مشکلات و کاستی ها، اما درپایبندی به اسلام، انقلاب و ولایت فقیه با هیچ کسی تعارف ندارند.

به دور از نوع پوشش  و عقیده و باور و منش‌های سیاسی و فرهنگی چهارشنبه ۹ دی ۱۳۸۸ با تمامی روز‌های دیگر از انقلاب اسلامی ایران تفاوتی چشم گیر داشت. تفاوتی که نیازی نبود رسانه‌ای برای نشان دادن آن تلاشی کند. کافی بود تنها کمی به خیابان‌های تهران در آن روز نگاه کرد. ملتی که دیگر صبر نکرد و این بار خود به میدان آمده و کار را تمام کردند.

مطمئن باشید که روز نهم دیِ سال ۸۸ در تاریخ می‌ماند

رهبر معظم انقلاب اسلامی در یکی از اولین سخنرانی‌های خود پس از حماسه ۹ دی نکاتی مهمی را مطرح کردند. نکاتی که هنوز نیز از اهمیت والایی برخوردار است.

رهبر معظم انقلاب فرمودند روز‌های سال، به‌طور طبیعی و به خودی خود همه مثل هم هستند؛ این انسان‌ها هستند، این اراده‌ها و مجاهدت‌هاست که یک روزی را از میان روز‌های دیگر مشخص، متمایز و متفاوت می‌کند و مثل یک پرچمی نگه می‌دارد تا راهنمای دیگران باشد. روز عاشورا - دهم محرم - فی‌نفسه با روز‌های دیگر فرقی ندارد؛ این حسین بن علی (علیه السّلام) است که به این روز جان می‌دهد، معنا می‌دهد، او را تا عرش بالا می‌برد؛ این مجاهدت‌های یاران حسین بن علی (علیه السّلام) است که به این روز، این خطورت و اهمیت را می‌بخشد.

مطمئن باشید که روز نهم دیِ امسال هم در تاریخ ماند؛ این هم یک روز متمایزی شد. شاید به یک معنا بشود گفت که در شرابط کنونی که شرایط غبارآلودگیِ فضاست این حرکت مردم اهمیت مضاعفی داشت؛ کار بزرگی بود. هرچه انسان در اطراف این قضایا فکر می‌کند، دست خدای متعال را، دست قدرت را، روح ولایت را، روح حسین بن علی (علیه السّلام) را می‌بیند. این کار‌ها کارهایی نیست که با اراده‌ امثال ما انجام بگیرد؛ این کار خداست، این دست قدرت الهی است؛ همان طور که امام در یک موقعیت حساسی  که من بار‌ها این را نقل کرده‌ام به بنده فرمودند: «من در تمام این مدت، دست قدرت الهی را در پشت این قضایا دیدم». درست دید آن مرد نافذِ بابصیرت، آن مرد خدا.

در شرائط فتنه، کار دشوارتر است؛ تشخیص دشوارتر است. البته خدای متعال حجت را همیشه تمام می‌کند؛ هیچ‌وقت نمی‌گذارد مردم از خدای متعال طلبکار باشند و بگویند تو حجت را برای ما تمام نکردی، راهنما نفرستادی، ما از این جهت گمراه شدیم. در قرآن مکرر این معنا ذکر شده است. دست اشاره الهی همه جا قابل دیدن است؛ منتهی چشم باز می‌خواهد. اگر چشم را باز نکردیم، هلال شب اول ماه را هم نخواهیم دید؛ اما هلال هست. باید چشم باز کنیم، باید نگاه کنیم، دقت کنیم، از همه‌ امکاناتمان استفاده کنیم تا این حقیقت را که خدا در مقابل ما قرار داده است، ببینیم.

فتنه‌ ۸۸ تنها آن چیزی نبود که در خیابان به وسیله‌ تعدادی آدم دیده شد؛ این یک چیز ریشه‌داری بود، یک بیماری عمیقی درست کرده بودند، اهدافی داشتند، زمینه‌ها و مقدمات فراوانی برایش چیده شده بود، کار‌های بزرگی شده بود و هدف‌های بسیار خطرناکی دنبال این کار بود، که با این برخورد‌های گوناگون سیاسی و امنیتی و اینها حل نمی‌شد؛ یک حرکت عظیم مردمی لازم داشت؛ که این حرکت، حرکت ۹ دی بود؛ آمدند بساط فتنه و فتنه‌گران را در هم پیچیدند؛ لذا حادثه‌ ۹ دی یک حادثه‌ ماندنی در تاریخ ماست.

۹ دی روز پر کردن شکاف ملت و دولت بود

محمد کاظم انبارلویی عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی در گفت‌و‌گو با باشگاه خبرنگاران جوان در ارتباط با سالروز حماسه ۹ دی اظهار کرد: ۹ دی ماه روز تجلی یک ملت با نظام و حکومت ایران اسلامی است. این روز بزرگ، روز پر کردن شکاف ملت و دولت بود و در این روز مردم ایران نشان دادند که ملتی پای کار هستند.

عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی معتقد است که امسال در شرایطی ۹ دی را برگزار می‌کنیم؛ که در اوج انسجام ملی و اتحاد هستیم. اکنون دولتی که با رای مردم مستقر شده است و در راس امور قرار دارد و اراده این دولت اجرای سیاست‌های کلی رهبری و اجرای برنامه هفتم است. این دولت پرچم وفاق و اتحاد ملی را بلند کرده است و همین نیز اهمیت حضور و اهمیت به ۹ دی را بیشتر می‌کند.

به گفته محمد کاظم انبارلویی از نگاه خارجی‌ها اکنون دولتی مقتدر در کشور مستقر است. تمام توطئه‌های دشمن در داخل و خارج رصد می‌شود و برای آن برنامه داریم. اکنون مسئولان ما به جدیت در مسیر حل مشکلات مردم هستند و این نعمتی از طرف خداوند است که متحد و منسجم در برابر توطئه‌های دشمن ایستاده‌ایم و ۹ دی هم نمادی بزرگ برای نمایش عزت و سربلندی ملتی است که در برابر دشمنان همچنان ایستاده است و مقابل توطئه‌های آنها سر خم نمی‌کند.