پیکر «ژاله علو» هنرمند پیشکسوت تئاتر، سینما، رادیو و تلویزیون با سخنانی از فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت و تعدادی از هنرمندان از مقابل تالار وحدت به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) بدرقه شد.

زنده‌یاد ژاله علو روز دوشنبه ۳ دی ۱۴۰۳ در ۹۷ سالگی در تهران درگذشت.

فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت، سیدعباس صالحی وزیر ارشاد، رائد فریدزاده رئیس سازمان سینمایی، ایرج راد، هادی مرزبان، بیوک میرزایی، شهره سلطانی، بهزاد فراهانی، اسماعیل محرابی و پوران درخشنده از جمله افرادی بودند که در این مراسم حضور داشتند.

به گزارش ایسنا، فاطمه مهاجرانی در این مراسم با ابراز تاسف از اینکه هنرمندان را در چنین برنامه‌ای می‌بیند، خطاب به آنان گفت: من خانم علو را روی صحنه تئاتر و از دریچه تلویزیون دیده‌ام. من از کارهایش مهربانی، نظم، دقت و شفقت را برداشت کردم و جز این نبود. مصداق شعر مولانا بود که «مرگ اگر مرد است گو پیش من آی / تا در آغوشش بگیرم تنگ؛ تنگ». هنرمندی که همه ذوق و قریحه خدواندی خود را در شعر، سینما و گویندگی به کار برد و در همه این امور موفق باشد، چنین هنرمندی از مرگ ترسی ندارد، زیرا نقشی از مهر را بر جان‌ها نهاده که هرگز میرا نیست. علو ایشان از مهر این بانو بر مردم است و از اینکه بُخل در او نبود.

در ادامه مسعود فروتن با تسلیت گویی به حاضران، بخشی از خاطرات خود را از علو بیان کرد. او گفت: هر زمان به فرزند و خانواده علو نگاه می‌کنم، غم عالم به دلم چنگ می زند. این هنرمند یادآور شد: سال‌ها پیش در شهرستان زندگی می‌کردیم و تنها وسیله سرگرمی‌مان رادیو بود و صدای ژاله (علو) را از آن می‌شنیدیم و می‌خواستیم ببینیم او کیست؟! که در روزنامه‌ها دیدیم او هنرپیشه تئاتر است و گوینده و هنرپیشه سینما. به تهران که آمدم، در راهروهای رادیو می‌ایستادم که به ایشان سلام‌کنم و افتخارمان بود که جوابمان را بدهد.

ایرج راد هنرمند پیشکسوت نیز درباره ژاله علو گفت: همه ما متاسفیم برای درگذشت این هنرمند بزرگ. خانم علو انسان بزرگ و والایی بود؛ او امروز جایگاه ارزشمندی را در تاریخ هنر ایران رقم زده است. او افزود: صرفا فقط هنرمند بودن مهم نیست، انسان بودن نیز اهمیت دارد و ژاله علو یک انسان به تمام معنا بود و امروز در مقابل آنچه که با عشق برای مردم انجام داد، تعظیم می‌کنیم.

در بخش بعدی مراسم بدرقه ژاله علو، بهزاد فراهانی دیگر دوست و همکار علو با تسلیت گویی یادآور شد: شاگرد دهه ۴۰ ایشان بودم و از او بسیار آموختم. در آن زمان نمایش‌هایی را در رادیو تهران پخش می‌کردیم و کارگردانی اغلب اینها بر عهده خانم علو بود. سخنرانی بلد نیستم بخصوص درباره ایشان که نیازی نیست. کسانی که با ایشان کار کرده‌اند می‌دانند چه عزیزی را از دست داده‌ایم. شیوه آموزشی ایشان به گونه‌ای بود که از ذهن بیرون نمی‌رفت. ایشان تحلیل و اندیشه را به ما آموزش داد. در تمرینات ایشان وقت مطرح نبود بلکه عشقی در جریان بود برای هر چه بهتر شدن کار.

بهزاد فراهانی خطاب به وزیر ارشاد و معاونت هنری گفت: توصیه می‌کنم حرمت این بانو را با نصب مجسمه ایشان در مقابل استودیوی هشت به ما نشان بدهید. برای حفظ بزرگی باید عاشق مردم باشیم. اگر کشور ما بودجه ساخت تندیس خانم علو را ندارد ما بچه‌های قدیمی رادیو حاضریم مخارج ساخت آن را بر عهده بگیریم. درود بر ژاله علو که معلم ما بود و درود بر ما که افتخاری بهتر از این نداریم.

سپس یادداشت شاهرخ رزمجو فرزند این هنرمند توسط فریدون محرابی که اجرای برنامه را برعهده داشت، ارائه شد. 

پیکر ژاله علو به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) بدرقه شد تا در قطعه ۸۸ هنرمندان بهشت زهرا (س)، ردیف ۶۴۱ شماره ۳۸ به خاک سپرده شود.