باشگاه خبرنگاران جوان؛ رضا زارع - شاهنامه ویژگی‌های ادبیات کهن کشور را در دوره‌های گوناگون نشان می‌دهد و در دورهایی  تفاوت هایی با هم دارند.  

شاهنامه در همه دوره‌های تاریخی از زمان سرایش آن، همواره مورد توجه مردمان زمان خود قرار داشته است به طوری که در برخی از قرون این توجه رونق بیشتری به خود می‌گرته است، اما به طور کلی استقبال از شاهنامه بعد از قرن پنجم هجری در میان مردمان آن زمان رونق بیشتری گرفته و این اثر فاخر بیش‌ازپیش موردتوجه عام و خاص بوده است.

اما به طور معمول در شاهنامه که در زمان‌های گذشته بوده نشان دهنده شرایط و حال خویش نیاکان است، متاسفانه امروز شاهنامه دستچین تحریف قرار گرفته است به طوری که تحریف شاهنامه و بدل کردن آن به حربه‌ای در نبرد ایدئولوژیک، به شکل کنونی آن، از زمان روی کار آمدن سلسله‌ی پهلوی آغاز شد.

در این باره خالقی پژوهشگر شاهنامه در گفت‌و‌گو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان گفت:متاسفانه نود در صد کار‌هایی که در این بیست ساله اخیر درباره شاهنامه به زبان فارسی نوشته شده است، فاقد ارزش علمی است. این مطالب یا تکرار مکرراتند یا انشا‌های ادبی که غالبا به جای تفسیر داستان به تحریف آن انجامیده شده است.

وی ادامه داد: به طور کلی شاهنامه فردوسی توسط برخی از کاتب​‌ها به روزرسانی شده است یا به اصطلاح دیگر واژ​ه​‌های کهن را با واژگان‌های نو، فارسی را با عربی، معاوضه کردند که مردم در خواندن و فهم آن راحت​‌تر باشند یا بعضی بیت​‌ها را حذف کرده‌اند یا برخی از بیت​‌ها را خودشان سرودند و به جایش گذاشتند و این متاسفانه تحریف.

این پژوهشگر شاهنامه افزود: وظیفه ما این است که شاهنامه به شاهنامه اصلی برسد یعنی به آن اعتبار ببخشیم نه اینکه آن را تحریف کنیم، ما امروز شاهنامه را می​خوانیم دقیق متوجه آن نمی​شویم گاهی به واژه​ یا اصطلاحی برمی​خوریم که نمی​دانیم چیست؟  

خالقی اضافه کرد: شاهنامه اخیراً در همه هنر‌ها استفاده می​ شود ازجمله در اپرا و در یکی دو سال پیش حتی در موسیقی سنتی به نظر من شاهنامه توانایی برگرداندن به همه​ی هنر‌ها را دارد و این وظیفه ما است که از آثار شاهنامه حفظ و صیانت کنیم.

به طور کلی سالیان سال است که پیشینیان ما شاهنامه را کم یا زیاد نگاه داشته‌اند تا به دست ما برسد و امروز وظیفه ما است که از این گنیجنه با ارزش حفاظت کنیم و در این بین دستگاه‌های فرهنگی رسالت سنگینی بر عهده دارند.