باشگاه خبرنگاران جوان؛ نفیسه خلیلی - سیروس کفاش، فیلمبردار سریال «سوجان» درباره حضور بازیگرانی همچون بهزاد فراهانی، سیما تیرانداز، بهنام تشکر و ... از قسمت بیست و پنجم به بعد گفت: قسمت اول تا ۲۵ سریال مربوط به فاز روستایی داستان است. از قسمت ۲۵ تا ۲۸ وارد فاز شهری میشویم. در این فاز جنس بازیها، دکوپاژ، نورپردازی و فیلمبرداری با بخش روستا مجزاست. یعنی ما زرق و برق این بخشمان را بیشتر کردیم. ما توانستیم این فضا را جداسازی کنیم. در واقع، طریقه فیلمبرداری و کارگردانی در دهه ۱۳۱۰ با دهه ۱۳۵۰ به گونهای دیگر است. ما در فاز شهر شاهد بازیهای جذاب و بازیگران حرفهای هستیم. البته بین قسمتهای ۲۵ تا ۲۸ رفتوبرگشتی به شهر و روستا داریم. مثلاً قربان به خانه سرهنگ میآید، بعد دوباره به روستا بر میگردد. با این حال، ما مجدد قصهگویی خانم ثریا قاسمی را داریم، که برگشت به دهه ۱۳۱۰ است. جالب اینجاست که شما در یک قسمت دهههای ۱۳۱۰ و ۱۳۵۰ را میبینید.
فیلمبردار سریال «سوجان» درباره سختیهای تولید به دلیل دور بودن از پایتخت و ساخت دکور و بازسازی فضاهای قدیمی به دلیل ساخت وسازهای وسیعی که در شمال صورت گرفته، بیان کرد: بله، برای تولید کارهای تاریخی باید از لوازم به روز استفاده کرد. مثلاً دوربین جدید داشته باشید تا جلوههای ویژه را اعمال کنید. ما در «سوجان» خیلی دکورسازی داشتیم. یعنی هر جایی میرفتیم، باید دکور میزدیم. چون باید به دهه ۱۳۱۰ بر میگشتیم. در بخش تهران هم ساختوساز زیاد داشتیم. در خطه شمال هم دوربین هر جا میچرخید، ویلا و برجهای آنچنانی میدیدیم، که برایمان معضل بود. ولی خداروشکر توانستیم کار آبرومند تولید کنیم.
کفاش به تشریح سختیهای تولید بابت دور بودن لوکیشن ضبط از پایتخت و گران تمام شدن هزینههای تولید پرداخت و افزود: متولی ساخت «سوجان» امور استانهای سیماست. وقتی ساخت سریال به دست امور استانها بیفتد، مسلماً بودجهاش فرق میکند و مبلغ کمتری تعلق میگیرد. خوشبختانه با همکاری آقای آهنگری، یکی از تهیهکنندگان سریال توانستیم از بودجه شخصی ایشان استفاده کنیم و بخشی از این بودجه را به ساختوساز اختصاص بدهیم.
وی در پاسخ به این سوال که آیا ساخت ۳۰۰ قسمت سریال «سوجان» عملی است؟ گفت: بله، عملی میشود. وقتی یک کاری مخاطبپسند باشد و مردم دوستش داشته باشند، چرا عملیاتی نشود؟! اینکار ۳۰۰ قسمتش نوشته شده است. الان «سوجان» سریالی است که همه رده سنی مردم میتوانند آن را تماشا کنند.
فیلمبردار سریال «سوجان» ادامه داد: من تجربه کار در آثاری همچون «گذر از رنجها» و «کوبار» را داشتم. از آنجایی که «سوجان» یک کار درام و تاریخی بود، باید به اندازه کافی از نماها استفاده میکردیم. اگر ما از برخی نماها صرفنظر میکردیم، در جاهایی که ریتم سریال کند است، حداقل باید از لحاظ تصویری مخاطب را جذب میکردیم، که خداروشکر تا حدودی موفق شدیم. البته جنس دکوپاژ آقای تبریزی هم خیلی به ما کمک کرد.
کفاش با بیان اینکه یک کار تاریخی باید بودجه مشخص و خوبی داشته باشد، افزود: ما باید در سریال «سوجان» روزی ۱۲ تا ۱۴ ساعت زمان میگذاشتیم. طبیعتاً باید از یکسری اتفاقات و ریزهکاریها میگذشتیم، تا به نقطه دلخواه تهیهکننده و کارگردان برسیم.