باشگاه خبرنگاران جوان؛ زهرا بالاور-  محمود گبرلو منتقد سینما درباره برگزاری مجدد جشنواره فیلم‌های ورزشی ایران پس از چند سال بیان کرد: در طول تاریخ فیلم‌سازی ایران و جهان همیشه ورزش نقش کلیدی در جذب تماشاگر و قوی شدن ساختار درام یک فیلم سینمایی داشته است. تعجب می‌کنم و افسوس می‌خورم که چرا جشنواره فیلم‌های ورزشی چند سالی کمرنگ بوده و خدا را شکر می‌کنم که حال حاضر این جشنواره دوباره رونق پیدا کرده  است.

اتحاد ورزشکاران و اهالی سینما موجب رونق گردش اقتصادی سینما می‌شود

وی ادامه داد: معتقدم اتحاد بین ورزشکاران و اهالی سینما می‌تواند رونق گردش اقتصادی سینما و جذب تماشاگر به سالن‌های سینما را بیشتر کند.  نکته مهم کلیدی دیگر این است که ما می‌توانیم در درون داستان‌های سینمایی قهرمان‌های ملی خودمان را ببینیم و به آن‌ها افتخار کنیم. طبیعتاً  در وهله اول درام سینمایی به یک قهرمان قدرتمند احتیاج دارد که داستان حول و محور شخصیت و مسائل مختلف بچرخد و چه بهتر است تا ما در درون ورزشکاران ایرانیمان بتوانیم این قهرمان‌های سینماییمان را خلق کنیم. 

وی افزود: در سینما بازیگر‌هایی مثل آقای پژمان جمشیدی داریم که ورزشکار بودند و بعد به سینما آمدند. یک تحلیلی راجع به امثال آقای پژمان جمشیدی دارم که اگر این افراد به عنوان ورزشکار در سینما حضور پیدا کنند نقش‌هایی بازی کنند که مرتبط با شخصیت ورزشیشان باشد، ارزشمند و قابل احترام است؛ اما اگر یک ورزشکاری بخواهد شغل اصلی خود را رها کند و وارد دنیای بازیگری سینما شود آن زمان دیگر نمی‌شود فرد را به عنوان ورزشکار تحلیل کرد.

اعتبار ورزشکاران در سینما با شخصیت ورزشی خودشان

وی بیان کرد: در حال حاضر آقای پژمان جمشیدی یک کمدین سینمایی است و نه یک ورزشکاری که به بهانه‌های سابقه ورزشی در سینما حضور پیدا کرده است. حالا اینکه آقای پژمان جمشیدی به عنوان کمدین سینمایی فردی موفق هست یا نیست یک بحث تخصصی دیگر است و من در مجموع ایشان را موفق می‌دانم و خوشحالم که ایشان توانسته تماشاگر ایرانی را جذب کند و گردش اقتصادی برای سینمای ایران ایجاد کند.

محمود گبرلو افزود: بنده به عنوان یک تحلیلگر جایگاه پژمان جمشیدی را در ارزیابی‌های خود به عنوان یک ورزشکار کمدین سینمایی نمی‌بینم. زیرا ایشان را با خیلی از کمدین‌هایی که در داخل سینمای ایران هستند، مقایسه می‌کنم و در این صورت می‌توانم بازی‌های ایشان را ارزیابی کنم که پژمان جمشیدی در کمدی چقدر موفق بوده است.  در مجموع ورزشکار‌های کشورمان باید این را فراموش نکنند که آن‌ها زمانی اعتبار جایگاه دارند که به به عنوان یک ورزشکار در سینما حضور داشته باشند و اگر آرام آرام آن را رها کنند دیگد ورزشکار نیستند. شاید یک مقدار با شهرت دیده شوند اما به آفت هم تبدیل می‌شود. 

وی افزود: لذا برخی از آدم‌ها که فکر می‌کنند، می‌توانند در هر جایگاهی وارد شوند و در پایگاه‌های مردمی خودشان را حفظ کنند اما در صورتیکه این امر غلط است. افزاد باید در جایگاهی ویژه  خود، یک شخصیت ویژه‌ای در پایگاه مردمی برای خود قائل شوند و  امثال آقای پژمان جمشیدی در ورزش به عنوان ورزشکار مطرح بودند و حال حاضر در سینما به عنوان یک کمدین مطرح و بازیگر هستند. بنابراین آقای پژمان جمشیدی از زاویه مردم دیگر به عنوان یک بازیگر ورزشکار دیده نمی‌شود.

 وی در پاسخ به این سوال که ساخت فیلم‌های ورزشی می‌تواند به افزایش مخاطبان سینمایی و رونق سینمای ایران شود یا خیر؟‌ گفت: خیلی خوب است که برنامه‌ریزان فرهنگی سینمایی کشور این بخش را بیشتر و مرتب قرار بدهند. از فیلمساز‌ها دعوت کنند و از آن‌ها بخواهند فیلم‌هایی درباره زندگی ورزشکاران بسازند. برای مثال هر بار سینمای ایران درباره مرحوم تختی فیلم ساخته است با استقبال مخاطبان رو‌به‌رو شده است. لذا ما الان می‌توانیم بگوییم ده‌ها قهرمان ورزشکار داریم که زندگی خیلی درخشان و افتخارات خیلی خوبی دارند و درام فراز و نشیبی در زندگیشان وجود دارد که می‌تواند برای فیلم‌سازان و فیلمنامه نویسان سوژه‌های نابی باشد و طبیعتاً اگر ساختار درستی داشته باشند، جذب تماشاگر هم خواهند داشت.