افشین علیار منتقد سینما در رادیو گفت‌وگو در خصوص موضوع فیلم صبحانه با زرافه‌ها گفت: ما در كشوری زندگی می‌كنیم كه هشتاد و پنج میلیون جمعیت دارد و نمی‌توانیم بگوییم شخصیت‌های فیلم صبحانه با زرافه‌ها در جامعه وجود ندارند به طور کلی همه در مورد این فیلم می‌گویند فیلم مطلوبی نبوده است اما كسی مؤلفه بخشش در فیلم را نمی‌بیند. این فیلم خوب است؛ اما باید شرایط سنی برای دیدن آن در سینما گذاشته شود.

علیار تصریح كرد: ما وقتی می‌گوییم یک كمدی مبتذل است به این دلیل است كه فیلم در سینما ساختار ندارد اما در این فیلم از ابتدا تا انتها ما قصه می‌شنویم و می‌بینیم.

 وی اظهار كرد: سكانس موتورخانه كش‌دار است؛ اما طولانی‌بودن آن اصلاً احساس نمی‌شود این موضوع حاصل فیلم‌نامه نوشتن است.

 منتقد سینما گفت: نمی‌توانیم با سینما این گونه برخورد كنیم و فیلم‌ها را تفسیر كنیم و بگوییم این قشر افراد در جامعه وجود ندارند. فیلم‌های جنگی بسیاری نیز در جشنواره فجر بوده‌اند كه خیلی از منتقدان اعتقاد داشتند که به درد جشنواره نمی‌خورد.

علیار افزود: این فیلم ساختار و سروشكل مناسب دارد. در این فیلم قصه‌ای را تعریف می‌كنند كه در چارچوب و ابعاد سینمای ماست.

منتقد سینما در ادامه مطرح كرد: عده‌ای معتقدند باید ابعاد معنا گرایی در سینما باشد. من این فیلم را صرفاً كمدی هم نمی‌دانم چرا كه علاوه بر كمدی بودن یک حرف جدی را هم به دنبال دارد دیگر كارهای آقای صحت مانند سریال لیسانسه‌ها نیز همین‌طور بود.

وی افزود: سینما مفاهیم را تبدیل به نمایش می‌كند و قرار نیست همه واقعیت‌ها را همان‌گونه كه هست نشان دهد.  در صحنه‌ای كه هادی حجازی‌فر هنگام پایین آمدن از پله‌های خانه از مخاطب خنده می‌گیرد این خنده ادامه می‌یابد و در شرایط بحرانی در قصه این اتفاق می‌افتد. 

علیار در پایان گفت: ما در برهه‌ای زندگی می‌كنیم كه بچه‌های ما بهترین فیلم‌های روز دنیا را می‌بینند و می‌فهمند. با سینما باید مهربان باشیم.