خسرو معتضد، تاریخ نگار گفت: جمعیت تهران در زمان ناصر الدین شاه ۱۶۰ هزار نفر بود. آب تهران در زمان ناصر الدین قابل خوراک نبود و تمام بیماری‌ها از آب ناشی می‌شد.
معمولا یکی از نشانه های پایتخت کشورهای جهان سومی پرجمعیت و درندشت بودن ان است ولی کشورهای پیشرفته صنعتی این مشکل را ندارند و امکانات زندگی در کل کشور پخش میشود
