تیم ملی فوتبال کشورمان در بازی‌های انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶ روز‌های سختی را می‌گذراند و در حالی که از لحاظ امتیاز با ازبکستان برابر است، اما به لحاظ تعداد گل‌های زده پشت سر این تیم در رده دوم قرار گرفته است و چند روز دیگر نیز بازی حساسی را در مقابل قطر در کشور امارات برگزار می‌کند.

تمامی کشور‌های حاضر در این رقابت‌ها در تمامی قاره‌ها از پتانسیل بازیکنانشان برای حضور قدرتمند در رقابت‌های انتخابی و در نهایت حضور در جام جهانی استفاده می‌کنند، اما در تیم ملی کشورمان شرایط متفاوت است.

در روز‌هایی که خط هافبک ایران قادر به تغذیه مهاجمان نیست بازیکنی همچون احمد نوراللهی که در دوران بلوغ فوتبال خود قرار دارد از تیم ملی کنار گذاشته شده است.

قلعه نویی در چند وقت اخیر بار‌ها در مورد نوراللهی حرف زده است، اما فقط در حد حرف بود. ژنرال یکبار حمید مطهری را مقصر جلوه داد بعد به سرعت عذر خواهی کرد و یکبار مدعی شد که باید از همبازی‌های خود عذرخواهی کند.

همبازی‌های نوراللهی از وی کدورتی به دل ندارند، اما به نظر می‌رسد قلعه نویی غیرمستقیم خواستار عذرخواهی احمد نوراللهی از خودش است و بهانه بازیکنان را می‌آورد.

این غرور سرمربی روز‌های خوب بهترین هافبک فعلی کشورمان را هدر می‌دهد و اصرار به عذر خواهی این بازیکن را از تیم ملی و تیم ملی را از داشتن یک هافبک خلاق محروم کرده است.

یادمان نمی‌رود برای دعوت از امید ابراهیمی پا به سن گذاشته احمد نوراللهی از تیم ملی خط خورد و به روی سکو‌ها تبعید شد و این در حالی بوده که نوراللهی هم در جام ملت‌ها و هم در جام جهانی آینده می‌توانست به تیم ملی کمک کند.

آقای قلعه نویی یکبار از بازیکنان سوال کردید که آیا حاضر به عذرخواهی احمد نوراللهی برای ترک اردو هستید؟ به نظر می‌رسد خود شما بیشتر تمایل دارید نوراللهی را به عذرخواهی وادار کنید. بدون نوراللهی هم ایران قدرتمند است، اما این بازیکن سرمایه کشور است که در حس غرور آقای سرمربی تلف می‌شود.