حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمّدباقر علم‌الهدی، کارشناس مذهبی درمورد توصیه‌های امام حسن عسکری علیه‌السلام به اصحاب خود بیان کرد: روزی امام حسن عسکری علیه‌السلام با اصحاب خود صحبت می‌کردند و به آنها فرمودند که بنده شما را به هفت امر بسیار مهم توصیه می‌کنم. اول این که مراقب باشید گناه، مرز‌های خداست و به شما توصیه می‌کنم نزدیک مرز‌های الهی نروید و مرز‌های خداوند متعال را نشکنید و مرتکب معصیت نشوید و شما را مبارزه با هوای نفس توصیه می‌کنم. این که هر چه دلتان می‌خواهد و هر آن‌طور که دوست دارید در ادبیات دینی ما و اردوگاه معرفتی اهل بیت علیهم السلام جایی ندارد.

این کارشناس مذهبی اظهار کرد: امام حسن عسکری علیه‌السلام فرمودند بنده به شما توصیه می‌کنم برای خدا تلاش کنید و برای رضای الهی در صحنه‌هایی که فکر می‌کنید حضورتان لازم است حاضر شوید و صحبت کرده و دفاع و مبارزه کنید و شما را به صداقت در گفتار توصیه می‌کنم و امانت‌هایی که در اختیار شماست و مربوط به هر کسی است را باید به آنها برگردانید و رابطه خود با خدا را مستحکم کرده و در سجده، این ارتباط قلبی و ملکوتی و معنوی را تأمین کنید و با همسایگان خود به نیکی تعامل داشته باشید و دستورات پیغمبر اکرم صل الله علیه وآله والسلم در همین هفت بند اصلی دینداری خلاصه می‌شود و اگر می‌خواهید جزء امت رسول الله صل الله علیه وآله والسلم باشید این هفت مورد را انجام دهید و خود را به اردوگاه رسول الله صل الله علیه وآله والسلم برسانید. 

حجت‌الاسلام والمسلمین علم‌الهدی گفت: در شرایط سیاسی و اجتماعی امام حسن عسکری علیه‌السلام ملاحظات بسیار زیادی وجود داشته است؛ به طوری‌که زمان امام حسن عسکری علیه‌السلام، دشوارترین دوران در طول زندگانی ائمه اطهار علیهم السلام بوده است که اهل بیت علیهم السلام و امام حسن عسکری علیه‌السلام و اصحابشان در شدیدترین اختناق سیاسی و اجتماعی زندگی کردند؛ تا جایی که حتی وقتی امام حسن عسکری علیه‌السلام در حبس خانگی بودند یک سری از افراد جاسوس را برای امام حسن عسکری علیه‌السلام قرار داده بودند و حضرت علیه‌السلام اجازه خروج از منزل را نداشتند و به اصطلاح، حبس خانگی بودند و اگر امام حسن عسکری علیه‌السلام می‌خواستند از منزل بیرون بروند مشروط بر این بود که خروج خود به دارالخلافه را اعلام کنند و اگر خلیفه عباسی اجازه می‌دادند امام حسن عسکری علیه‌السلام به عنوان حجت خداوند متعال می‌توانستند از منزل خارج شوند. 

این کارشناس مذهبی تصریح کرد: اگر امام حسن عسکری علیه‌السلام در محافل حاضر می‌شدند حضرت علیه‌السلام تحت یک محاصره شدید اجتماعی قرار داشتند؛ تا جایی که حتی کسی حق نداشت در محافل عمومی با امام حسن عسکری علیه‌السلام صحبت کند و بسیار اتفاق می‌افتاد که اصحاب امام حسن عسکری علیه‌السلام را زندانی می‌کردند به جرم این که چرا با امام علیه‌السلام ارتباط گرفته بودند.

حجت‌الاسلام والمسلمین علم‌الهدی مطرح کرد: خلفای عباسی می‌خواستند امام حسن عسکری علیه‌السلام را در یک انزوا قرار دهند و علاوه بر این شرایط سخت، اصحاب حضرت علیه‌السلام نگران بودند که دشمن، امام حسن عسکری علیه‌السلام را ترور نکند و وجود مقدس امام حسن عسکری علیه‌السلام با توسعه سازمان وکالتی که از زمان حضرت موسی بن جعفر علیه‌السلام طراحی شده بود حرف‌ها و معارف را به گوش اصحاب و ارادتمندان به اهل بیت علیهم السلام می‌رساندند و به محض این که اصحاب خود را می‌دیدند امام حسن عسکری علیه‌السلام مطالب خود را به برخی از وکلا منتقل می‌کردند و وکلای حضرت علیه السلام، سخنان ایشان را در اقصی نقاط عالم اسلام نشر می‌دادند و علاوه بر این، در کمال شجاعت با صراحت از ولایت حضرت امیرالمومنین علیه السلام نام می‌بردند و اگر در محافل، مجالی برای سخن گفتن امام حسن عسکری علیه‌السلام پیش می‌آمد حضرت علیه‌السلام با طرح برخی از بدعت‌هایی که خلفای بنی عباس در دین گذاشته بودند به نقد این بدعت‌ها می‌پرداختند.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: با توجه به این که امام حسن عسکری در سن ۲۰ سالگی به امامت رسیدند دشمن به حدی نفوذ کلامی و فکری امام حسن عسکری علیه‌السلام را در میان ارادتمندان خود زیاد می‌دید که در مقابل اقدامات هوشمندانه‌ی امام حسن عسکری علیه‌السلام مستأصل شد. از یک طرف، شیعیان و ارادتمندان به اهل بیت علیهم السلام پرتلاش، معارف اهل بیت علیهم السلام را نشر می‌دادند و از طرف دیگر، سازمان وکلای امام حسن عسکری علیه‌السلام که در چند مرکزیت قم، نیشابور، کوفه، بصره و مدینه نمایندگانی داشت معارف را دریافت کرده و در میان ارادتمندان اهل بیت علیهم السلام توزیع می‌کردند و دشمن نتوانست این مرکز را کشف کرده و با آن برخورد کند.

حجت‌الاسلام والمسلمین علم‌الهدی افزود: دشمن احساس ضعف و ناتوانی در قبال رفتار‌ها و عملیات و حرکات امام حسن عسکری علیه‌السلام داشت و به همین دلیل، دشمن مجبور شد امام حسن عسکری علیه‌السلام را به عنوان حجت الهی از سر راه خود بردارد؛ چراکه حضور امام حسن عسکری علیه‌السلام بیشتر از این در حبس خانگی برای دشمن بسیار پرهزینه شده بود و مردم خواهان آزادی امام علیه‌السلام خود بودند.