در استان گویجو  واقع در چین، در قسمتی کوهستانی درست در نوک قله غاری بزرگ و به شکل چشمی خودنمایی می‌کند. با یک ساعت پیاده‌روی در مسیری سخت به غار می‌رسیم. از غاری تا این حد دور از دسترس و در ارتفاع بالا انتظاری جز محلی متروک و سوت‌و‌کور نداریم، اما در ناباوری با جنب‌و‌جوش عجیب روستاییان «جونگ‌دونگ» روبه رو می‌شویم. این غار که تقریبا دو برابر یک زمین فوتبال است جمعیت ۱۰۰ نفری را در خود جای داده است. دیواره غار طی هزاران سال شکل گرفته وبه باور اهالی غار، نخستین ساکنان این روستا در سال ۱۹۴۹‌میلادی و برای فرار از راهزنان به این غار پناه آوردند و ماندگار شدند.

این روستا کمترین ارتباط را با جهان بیرون داشته و به همین دلیل یکی از بکرترین روستا‌های جهان باقی مانده است. با این‌حال اهالی این روستا در سال‌های گذشته به فکر امکانات رفاهی مثل زمین ورزشی، تلویزیون و روزنامه هم بودند، اما هنوز تا حد زیادی با دنیای خارج بیگانه‌اند. برای بچه‌ها کلاس درس هم درنظر گرفتند، اما از آن جا که طبق قانون دولت چین، آموزش‌ها باید در چارچوب آموزش رسمی و هماهنگ با دیگر مدارس باشد، اجازه برگزاری کلاس درس را به آنها نداده است و بچه‌ها باید دو ساعت پیاده‌روی کنند تا به نزدیک‌ترین مدرسه شهر برسند.

در سال‌های اخیر بیشتر مردم محلی این منطقه از روستای خود خارج‌شده و به مناطق دیگر مهاجرت کردند، اما با وجود این بیشتر روستاییان محل سکونت قدیمی خود را رها نکرده و به زندگی در غار ادامه داده‌اند. این غار روستایی به لطف فضای مجازی به حدی معروف شد که ماجراجویان زیادی برای بازدید از آن به منطقه سفر می‌کنند.

منبع: روزنامه خراسان