جعفرنژاد گفت: سطح زیر کشت پسته در استان آذربایجان شرقی حدود ۳ هزار هکتار است که شامل ۲ هزار و ۲۵۰ هکتار باغات بارور و ۸۷۰ هکتار باغات غیر بارور است.

 جعفرنژاد گفت: با بالا رفتن EC آب و خاک‌های زراعی استان آذربایجان شرقی و نیز پایین رفتن سطح آب‌های زیر زمینی و کاهش نزولات آسمانی و تغییرات اقلیمی استان در سال‌های اخیر سطح زیر کشت پسته در استان نیز افزایش یافته است.

وی بیان کرد: کاشت پسته به دلیل ارزش اقتصادی بالا و ارزآوری این محصول و نیز تحمل نسبی به شوری بالای خاک، آب و کم آبی در تبدیل اراضی کم بازده به مناطقی با بهره وری بالا و در جایگزینی محصولات پرآب بر با این محصول از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

جعفرنژاد ادامه داد: شهرستان‌های اسکو، مرند، جلفا، آذرشهر و خسروشهر جزو شهرستان‌های پیشرو در کشت و کار پسته هستند.

وی تولید کل پسته در استان را ۲ هزار و ۴۵ تن و متوسط عملکرد منطقه را حدود یک تن در هکتار اعلام نمود و افزود: از دلایل عملکرد پایین باغات پسته استان نسبت به سایر استان‌ها می‌توان به جوان بودن درختان پسته اشاره کرد به طوری که قسمت اعظم درختان پسته موجود در سن ۱۲ سالگی هستند که هنوز با باردهی اقتصادی فاصله دارند.

مدیر امور باغبانی سازمان جهاد کشاورزی استان آذربایجان شرقی اظهار کرد: شرایط آب و هوایی حاکم بر منطقه در اردیبهشت ماه به دلیل بارندگی‌های زیاد و بالا بودن رطوبت نسبی هوا با ایجاد اختلال در تلقیح درختان موجبات بوجود آمدن خساراتی در کیفیت و کمیت محصول شد.

جعفرنژاد گفت: عمده‌ترین ارقام مورد کشت در استان رقم‌های احمدآقایی و اکبری است هرچند بقیه ارقام مانند کله قوچی، اوحدی، شاه پسند نیز در باغات استان کشت می‌شود. پایه‌های مرسوم استان بادامی زرند و پسته وحشی است البته توسعه پایه‌های پر رشد آمریکایی مانند UCB۱ در استان از لحاظ مقاومت به سرما نیاز به مطالعه و بررسی دارد.

وی ادامه داد: آفت کلیدی پسته در منطقه پسیل است که امسال با توجه به شرایط آب و هوایی طغیان کرده و باعث خسارت‌های زیادی از جمله ریزش میوه، برگ و کاهش عملکرد در محصول شده است. تلاش کارشناسان حفظ نباتات در راستای کاهش استفاده از سموم و مبارزه آفت با کارت زرد و صابون‌های حشره کش است.

جعفرنژاد افزود: در استان آذربایجان شرقی نزدیک به ۱۸ مرکز فرآوری پسته وجود دارد که از این تعداد ۶ مورد دارای خط کامل فرآوری با ظرفیت روزانه ۶ تن در ساعت و بقیه به صورت نیم خط یا خانگی اقدام به فرآوری می‌کنند که برای جلوگیری از‌ تر فروشی نیاز است مراکز فرآوری افزایش یابد.