سال ۲۰۶ هجری شمسی بود که کاروانی از شهر پیامبر (ص) به سوی سرزمین ایران رهسپار شد، اما در نیمه راه گرفتار حرامیان شده و به مقصد نرسید؛ برای مردم قم، اما این اتفاق موجب رسیدن میهمانی عزیز شد. بانوی کرامت که به شوق دیدار برادر پا در سرزمین ایران گذاشته بود، کاروان خود را به سوی شهر قم هدایت کرد و استقبال تاریخی مردم قم از دختر موسی بن جعفر در ورودی شهر از سمت ساوه در تاریخ ماندگار شده است.

فاطمه معصومه (س) که رنجور و بیمار بود، ۱۷ روز در خانه یکی از بزرگان شهر قم ماندگار شد و سپس در اثر بیماری درگذشت. مردم قم ایشان را با احترام در باغ موسی بن خزرج که از بزرگان شیعه در قم بود دفن کردند.

مرقد مطهر این بانو از نسل فاطمه زهرا (س) در ابتدا بنایی ساده بود که بعد‌ها بازسازی شد و توسعه یافت؛ در دوره‌های مختلف تسلط شیعه بر سرنوشت سیاسی کشور، پادشاهان به واسطه وزیر یا بزرگی در درگاه، نگاهی ویژه به حرم بانوی کرامت و شهر قم پیدا کرده و به توسعه شهر قم و حرم بانوی کرامت همت گمارده‌اند. در این میان با ظهور حوزه علمیه در یکصد سال اخیر و شکل‌گیری نهضت امام خمینی (ره) شهر قم به جایگاه ویژه‌ای در میان تمام شهر‌های مذهبی و سیاسی جهان دست یافت.

امروز شهر قم به واسطه حضور تمدن ساز فاطمه معصومه (س) به پایگاه شیعه در سراسر جهان تبدیل شده و بزرگترین حوزه علمیه جهان اسلام در این شهر به تربیت شاگردان مشغول است. مراجع بزرگ تقلید در این شهر مامن داشته و دارند و انقلاب بزرگ شیعی که سرنوشت حهان در قرن بیستم را تغییر داد، در همین بیوت ساده و مدارس قدرت یافته از نور فاطمه معصومه (س) پایه ریزی و راهبری شد.

دو سال است به ابتکار مدیریت شهری قم و با تصویب در مراجع ذی صلاح از جمله شورای فرهنگ عمومی، روز ۲۳ ربیع الاول به عنوان «روز قم» نام گذاری شده تا این روز بهانه‌ای باشد برای بیشتر سخن گفتن از شهر کرامت. قم به عنوان جهانشهر شیعی و شهری که که علم آموزان از بیش از ۱۳۰ کشور در این شهر به علوم شیعی مجهز می‌شوند و زائران از سراسر جهان در مسجد جمکران و مرقد مطهر فاطمه معصومه (س) در آن تبرک می‌جویند، هنوز هم جلوه‌های ناگفته بسیاری دارد که روز قم فرصتی برای بیان این جلوه‌ها و ویژگی‌ها فراهم کرده است.

روز ۲۳ ربیع الاول برای مردم قم روز جشنی با شور و سرور است. مردم و زن و پیر جوان خود را به مسیر تاریخی ورود حضرت معصومه (س) به شهر می‌رسانند و کاروان نمادین ورد بانوی کرامت را در آغوش می‌گیرند.

حضور بانوان شهر قم در استقبال از کاروان ورود بانوی آب و آئینه چشمگیر است؛ هر کسی شاخه گلی در دست گرفته. یکی زنبق زرد و آن دیگری مریم. رنگ‌های شاد و دلنشین گل‌ها در میان پرچم‌های سبز و سرخ و زرد می‌درخشد. پس زمینه چادر مشکی بانوانی است که آن را، چون گوهری از فاطمه معصومه (س) به میراث گرفته‌اند. زنان سبد‌های سبزه‌ای که با ربان‌های قرمز و صورتی تزئین شده را روی سر گرفته‌اند و هر طرف عطر اسپند و عود و گلاب در فضا پیچیده است. صدای زنگوله شتر‌های تزئین شده همه جا پیچیده و ندای صلوات در هر کوی و بزرن برپا شده است.

بالگرد‌ها در طول مسیر در حرکت‌اند و روی سر استقبال کنندگان از این کاروان تاریخی گل می‌ریزند. مغازه‌ها درب‌ها را از گذاشته و گل و شیرینی به رهگذران تعارف می‌کنند. همه لبخندی به لب دارند. شهرداری قم ۱۴۰ عنوان برنامه برای این ایام تدارک دیده است و حتی فروشگاه‌ها و شهربازی‌ها هم تخفیف دارند. جشن بزرگ ملیکه ایران هم شامگاه پنج شنبه با حضور هزاران نفر از مردم قم در میدان آستانه برگزار شد و نور افشانی بارگاه مطهر بانوی کرامت حسن ختام آن بود. شادی بیست و سوم ربیع الاول برای مردم قم، شادی تقدیری الهی است که سرنوشت شان را از گوشه نشین کویری داغ و بی آب و علف بودن، به یکه تاز پهنه دریایی پر خیر و برکت تغییر داد.

۱۲۰۰ سال است شهر قم میزان دختری از نسل علی (ع) فاطمه (ع) است که آسمان از وجود پر عظمتش نورانی و زمین از باران رحمتش پربرکت است. مردم قم هر سال این حضور و ورود را جشن می‌گیرند و منتظر روزی هستند که قرار است شهر انتظار به روز ظهور رسیده و انوار بانوی آب و آئینه، به نجات بشریت از ظلمت جهل مدرن منجر شود.