مدیرکل دفتر مدیریت و حفاظت از حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست گفت: با وجود رعایت ملاحظات، بی تردید پیش از رهاسازی این ۲سیاهگوش به طبیعت برای بازوحشی سازی، فراهم کردن شرایط نیمه طبیعی و پایش و نظارت بر رفتار آنها در این شرایط با هدف بررسی امکان تداوم حیات در طبیعت ضروری است و بدون گذار از این مرحله، رهاسازی صورت نخواهد گرفت.

غلامرضا ابدالی افزود: برای پایش دقیق این ۲ نمونه اطمینان از سلامت و پایداری حیاتشان در طبیعت، گردنبند‌های ردیاب ماهواره‌ای برای آنها سفارش داده شد که فرایند رهاسازی، پس از نصب این ردیاب‌ها انجام خواهد گرفت و این سیاهگوش‌ها بدون نصب گردنبند به طبیعت باز نخواهند گشت.

وی گفت: مراقبت و پایش در طبیعت تا زمانی که از سازگاری کامل سیاهگوش‌ها با شرایط زیستگاه طبیعی و موفقیت آنها در این زیستگاه یقین حاصل شود، ادامه خواهد داشت.

این دو قلاده سیاهگوش که یکی ماده و دیگری نر است، تیرماه سال ۱۴۰۱ در حالی که شرایط جسمی مناسبی نداشتند، به یگان حفاظت محیط زیست اصفهان تحویل شدند و بعد از آن برای درمان به مرکز بازپروری حیات وحش کلاه قاضی انتقال یافتند و در حال حاضر در سلامتی کامل به سر می‌برند.

سیاه‌گوش گربه‌سان ارزشمندی است که در کشور‌های همسایه شمالی ایران به خاطر پوستش شکار می‌شود، اما در ایران به دلایلی از جمله تخریب زیستگاه، ایجاد شهرک‌هایی در حاشیه مناطق، جاده‌کشی، فعالیت‌های معدنی و شکار توسط چوپان‌ها و مردم محلی مورد تهدید قرار می‌گیرد، بر اساس قوانین سازمان حفاظت محیط زیست سیاه‍گوش در زمره گونه‌های در خطر انقراض است.

سیاه‌گوش بیشتر در مناطق جنگلی و کوهستانی زندگی می‌کند برای همین بیشتر استان‌های شمالی کشور زیستگاه این گربه‌سان است، در سراسر شمال و شمال غرب ایران و از آن طرف هم زاگرس تا نواحی چهارمحال و بختیاری سیاه‌گوش گزارش شده که البته الان احتمالا پراکندگی آن محدودتر شده است.