سریال «طوبی» جدیدترین ساخته سعید سلطانی، دو هفته‌ای می‌شود که جایگزین «فراری» در جدول‌پخش شبکه یک سیما شده است. درباره این سریال و اقتباسش از کتاب «اربعین طوبا» یِ محسن امامیان در این مدت نوشته شده است. مخاطبان تلویزیونی سعید سلطانی را هم با «پس‌از باران» و سه فصل «ستایش» و «بوم و بانو» و این اواخر هم با «یاور» می‌شناسند. در این نوشته قرار است سریال «طوبی» را از بُعد بازیگری بررسی کنیم.
سریالی که با تعاریف امروزی سلبریتی ندارد؛ اما ترکیب نسبتاً کاملی از بازیگران را برای بیان این قصه تاریخی جمع‌آوری کرده است. سلطانی برای نقش اصلی‌اش، یعنی طوبی، سراغ یک چهره نسبتاً جوان و تازه رفته است. شبنم قربانی که سال گذشته برایش در عرصه بازیگری فوق‌العاده بود. قربانی با «عشق کوفی» به شهرت رسید و برای بازی در فیلم سینمایی «مجنون» برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از جشنواره فیلم فجر شد.
با وجود اینکه برخی از اختلاف سن قربانی با سن طوبی انتقاد کرده‌اند، نگاهی به نمونه‌های مشابه از سریالهای تاریخی و حتی معاصر در دهه‌های اخیر نشان می‌دهد کم نبوده‌اند بازیگرانی که سنشان با سن نقشی که بازی کرده‌اند، تفاوت داشته و ضربه‌ای هم به سریال وارد نشده است. قربانی در نقش طوبی برای مخاطب‌باورپذیر است و نشان داده که در بازیگری دارای تعریف و چارچوب است.
هومن برق‌نورد در چند سال اخیر پرکارتر از قبل شده است. حضورش در قامت نقش‌های جدی و کمدی در سینما، پلتفرم‌ها و سریالهای تلویزیون موفقیت‌آمیز بوده است. برق‌نورد در «طوبی»، عماد پدر طوبی است و ظاهراً نقش کوتاهی دارد؛ اما در نقش یک پدر مهربان که دلش پسر می‌خواسته و حالا صاحب سه دختر است و البته مقتدری که با سختی‌های زیادی مواجه است، عملکرد قابل‌دفاعی دارد. از برق‌نورد در سال جاری، دو سریال طنز «زیرخاکی ۴» و «دربندون» را هم دیده بودیم و حالا او با یک نقش جدی به تلویزیون برگشته و «طوبی» فرصتی است برای نمایش مجدد توانایی‌های یک بازیگر کاربلد.
فرهاد آئیش نیازی به اثبات خودش ندارد و در هر اثری استانداردش را حفظ می‌کند. این بار و در طوبی هم در قامت یک بزرگ خانواده با ویژگی‌های پیچیده، آن‌چنان درخشیده که برای مخاطبانش دلبری می‌کند و به‌عنوان قطعه قابل‌توجهی از یک پازل بزرگ‌تر، جا و جایگاهش را تثبیت کرده است.
اگر بپذیریم که امین زندگانی و رحیم نوروزی اکثر شهرتشان را مدیون قاب تلویزیون‌اند، حضور چند‌باره‌شان در سریالهای تلویزیونی را می‌توان تثبیت یا ارتقای این شهرت و محبوبیت دانست. از هردوی این بازیگران، سریال‌ها و نقش‌های به‌یادماندنی کم ندیده‌ایم و در فهرست بازیگران خوش‌نقش و موردعلاقه مخاطب تلویزیون قرار می‌گیرند. این دو بازیگر البته دو روی سکه بازیگری‌اند؛ اگر امین زندگانی را بیشتر با نقش‌های مثبت به یاد می‌آوریم، سهم نوروزی از یاد و خاطرات بینندگان تلویزیونی، نقش‌های منفی است و البته حضور قوی در این نقش‌ها. این دو بازیگر در طوبی حضوری گرم و باورپذیر دارند و بازی بدون ادا و به‌اندازه‌شان به مسیر صحیح روایت داستان، کمک قابل‌توجهی کرده است.
پرویز فلاحی‌پور و فریبا متخصص هم از آن دسته بازیگرانی‌اند که در هیچ اثری از استاندارد بازیگری‌شان پایین‌تر نمی‌آیند و در همان فهرست بازیگران گرم و محبوبِ مخاطبان قرار می‌گیرند. این دو در طوبی هم با تکیه بر تجربه و دانش بازیگری و همچنین دیالوگ‌ها و داستانِ روان و گیرا حضوری درخشان و باورپذیر دارند و تماشاگر را همراه نقششان و خودشان می‌کنند و در مجموعه جذاب بازیگر‌های «طوبی» جایِ درستی قرار گرفته‌اند.
رامین راستاد و سودابه بیضایی هم از دسته بازیگران قدرتمندی‌اند که آنها را بیشتر با نقش‌های منفی شناخته‌ایم و در طوبی هم شاهد بازی‌های دقیق و درستشان هستیم. از راستاد «داریوش» هم درحال پخش است و با مقایسه این دو، شاهد یک اندازه انرژی و تکنیک بازیگری از سوی راستادیم. راستاد و بیضایی در «طوبی» این پازل بازیگری را کامل کرده‌اند و کمتر مجموعه تلویزیونی را سراغ داریم که چنین ترکیب دلنشین و قدرتمندی از بازیگران را جمع‌آوری کرده باشد و طوبی از این منظر هم سریالی قابل‌اعتنا و دیدنی است. سریالی که هرچه جلوتر می‌رود، جذاب‌تر می‌شود و تماشاگران بیشتری را جذب خودش می‌کند.
سریال طوبی رو خیلی دوس دارم چون قصه ش خوبه هرشب نگا میکنم ممنون از کارگردان و تلویزیون بابت پخش همچین سریالهایی
انشاالله زیاد بشه ازین دسته سریال ها
سپاس.
حالا فقط مونده سکینه بگوم و صغرا بگوم را بسازن