آبله میمون یک بیماری عفونی واگیر ناشی از ویروس آبله میمون است که می‌تواند در برخی از جانوران و همچنین انسان نیز ایجاد شود. نشانه‌های آن با تب، سردرد، درد‌های ماهیچه‌ای، لنفادنوپاتی و احساس خستگی آغاز می‌شود که به دنبال آن دانه‌هایی ایجاد می‌شوند که تاول‌ها و پوسته‌ها را روی پوست بیمار مبتلا ایجاد می‌کند.
متخصصان دریافته اند که دوره نهفتگی آن حدود ۱۰ روز و مدت زمان نشانه‌های بیماری معمولاً دو تا چهار هفته است و تشخیص ضایعه را می‌توان با آزمایش دی‌ان‌ای ویروس تأیید کرد؛ این بیماری می‌تواند شبیه آبله‌مرغان باشد.
آبله میمون نخستین بار در سال ۱۹۵۸ در بین میمون‌های آزمایشگاهی در کپنهاگ دانمارک شناسایی شد و این بیماری بیشتر در مناطق دورافتاده کشور‌های مرکز و غرب آفریقا در نزدیکی جنگل‌های بارانی استوایی دیده شده‌است. بنابر همین موقعیت مکانی، ویروس آبله میمون به دو سویه اصلی آفریقای غربی و آفریقای مرکزی دسته‌بندی می‌شود که نخستین مورد در انسان در سال ۱۹۷۰ در جمهوری دموکراتیک کنگو یافت شد.
در همین راستا بابک عشرتی معاون فنی بیماری های واگیر وزارت بهداشت در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: بیماری آبله میمون از طریق تماس پوستی و نوع جدید آن که در آفریقا شیوع پیدا کرده نیز از طریق تنفس به افراد دیگر منتقل می‌شود.
وی بیان کرد: بررسی ها نشان می‌دهد که از دو سال گذشته تنها یک مورد بیماری آبله میمون در کشور شناسایی شده است.
عشرتی در خصوص عکس منتشر شده در فضای مجازی ادامه داد: تشخیص بیماری آبله میمون از روی عکس و حتی بالین انجام شدنی نیست و اگر فرد مشکوکی مبتلا به این بیماری شود، مایع تاول‌های فرد مذکور در آزمایشگاه بررسی و آزمایش می‌شود.
معاون فنی بیماری های واگیر وزارت بهداشت تاکید کرد: علائم بیماری آبله میمون با آبله مرغان و همچنین آنفولانزا شبیه به یکدیگر هستند و بیشتر تب، درد چشم و قرمزی پوست از جمله علامت های بیماری آبله میمون هستند.
وی ادامه داد: برای پیشگیری از انتقال ببماری آبله میمون باید دست‌ها را به طور مرتب با آب و صابون شست و شو داده و یا از مواد ضد عفونی کننده برای رعایت بهداشت استفاده کرد.
