عبدالله بامری مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری سیستان و بلوچستان بیان کرد: سرانه بیابان در کشور برای هر نفر نیم هکتار و در سیستان و بلوچستان ۱.۸ برای هر نفر است که بیش از سه برابر میانگین کشوری است.
 
 وی افزود: کل وسعت عرصه‌های بیابانی و شن‌زار‌های سیستان و بلوچستان ۴ میلیون و ۶۳۴ هزار و ۲۳۵ هکتار شامل یک میلیون هکتار شن‌زار است و از این مقدار ۵۰۰ هزار هکتار را شن‌زار فعال تشکیل می‌دهد که این مهم خطری جدی برای اراضی کشاورزی، تأسیسات راه‌های مواصلاتی و حتی مناطق مسکونی روستاییان به شمار می‌رود.
 
 این مسئول ادامه داد: سیستان و بلوچستان دارای ۳۴ کانون بحرانی فرسایش بادی با مساحتی بیش از ۲.۴ میلیون هکتار است که باتوجه‌به اهمیت موضوع بیابان‌زدایی در این استان و نظر به‌شدت فرسایش بادی اقدامات بیابان‌زدایی در این نواحی موردتوجه ویژه قرار گرفته به‌طوری‌که اقدامات پیشگیرانه را در جهت مهار و کاهش اثرات بیابان‌زایی در سطح سیستان و بلوچستان اجرا شده است.

 ۵۰۰ هزار اصله نهال در مناطق میانی و شمالی استان تولید شده است
 
 وی خاطرنشان کرد: حاکم شدن اقلیم خشک سیستان و بلوچستان سبب شکنندگی و آسیب‌پذیری شدید طبیعت شده که با وجود عدم پیگیری از دخالت‌های انسانی و بی‌توجهی به مراتع بسیاری از اراضی در معرض بیابانی شدن قرار گرفته که با غرس نهال و طرح‌های آبخیزداری درصدد جلوگیری از مهار این پدیده در استان هستیم و در این بین حدود ۵۰۰هزار اصله نهال نیز در راستای اجرای طرح کاشت یک میلیارد درخت، در مناطق میانی و شمالی استان تولید شده که بخشی از آن‌ها در پروژه‌های مقابله با بیابان‌زایی استفاده شده است.
 
 بامری عنوان کرد: در سال ۱۳۴۸ در منطقه نیاتک زابل عملیات تثبیت شن در سیستان و بلوچستان به صورت مکانیکی و بیولوژیکی آغاز شد و سپس در سال ۱۳۵۶ با مالچ پاشی بر روی تپه‌های ماسه‌ای ادامه و در شهرستان ایرانشهر نیز عملیات بیابان زدایی در سال ۱۳۵۳ با نهال‌کاری و بذرپاشی شروع و به دنبال آن در سال ۱۳۵۴ عملیات بیابان زدایی با شیوه نهال‌کاری به وسیله گونه‌های تاغ ادامه یافت.
 
 وی افزود: در شهرستان چابهار در سال ۱۳۵۹ ایستگاه تثبیت شن رادیو با هدف حفظ تاسیسات رادیویی چابهار  با نهال‌کاری گونه کهور پاکستانی آغاز به کار کرد.
 
 مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری سیستان‌وبلوچستان با اشاره به دیگر اقدامات اجرایی بیابان زدایی تا سال ۱۴۰۲ بیان کرد: نهال‌کاری در سطح ۷۵ هزار و ۳۲۳ هکتار، بذرپاشی و بذکاری در سطح ۲۰۸ هزار و ۲۷ هکتار، مالچ پاشی در سطح ۳۹ هزار و ۲۵۴ هکتار، مراقبت و آبیاری در سطح ۹۰ هزار و ۳۶۹ هکتار، بادشکن غیر زنده در سطح یک‌هزار و ۴۱۱ کیلومتر، باد شکن حاشیه مزارع در سطح چهار هزار و ۱۴ کیلومتر، پخش سیلاب در سطح۳۸ هزار و ۵۲۵ هکتار، حفاظت و قرق در سطح ۶۵۵ هزار و ۹۲۴ هکتار، احداث هلالی آبگیر در سطح ۶۰ هزار و ۵۶۶ هکتار، تولید نهال گلدانی ۱۳ هزار و ۲۱۲ اصله، تولید نهال ریشه‌ای ۸۹ هزار و ۴۸۸ اصله و مدیریت هرز آب سه میلیون و ۴۶۰ هزار و ۸۶۹ مترمکعب از جمله اقدامات اجرای بیابان زدایی است.
 
 وی در پایان گفت: طرح‌های بیابان زایی بدون مشارکت مردم و کشورهای دیگر در سیستان و بلوچستان اجرا نمی‌شود و باید قوانین بهره‌کشی از زمین توسط دولت‌ها اصلاح شود.