محمود نظری دبیر اسبق فدراسیون تنیس روی میز درباره عملکرد تیم ملی پینگ پنگ در المپیک ۲۰۲۴ پاریس اظهار کرد: این فدراسیون نتوانسته در سه دوره المپیک، هیچ دستاوردی برای کشور داشته باشد. مدیریت پینگپنگ اسیر علایق و کینه ورزیهای شخصی شده، نه مدیریت صحیح، عدالت محور و آینده نگر. پینگپنگ توسط عدهای اداره میشود که اولویتشان از خودگذشتگی نسبت به این ورزش و عشق واقعی به آن نیست؟! همه میخواهند در این فدراسیون به هر قیمتی بمانند و منافع ببرند و تاثیر بگذارند، اما نه تاثیری بر پایه خدمت به جوانان، بلکه تاثیری به نفع خود و باند و گروه خود؟!
او افزود: ابتدا و برای بار چندم به عرض میرسانم که مدال تیمی و انفرادی بازیهای آسیایی، به هیچ وجه محصول برنامههای این فدراسیون نیست، بلکه محصول حضور پنج ساله سه ورزشکار به مدت ۱۱.۵ ماه در سال در قلب اروپا یعنی فرانسه است و تازه همین ورزشکاران محصول این فدراسیون هم نیستند و از قبل ملی پوش بزرگسالان و جوانان بوده اند با سنین پایینتر از وضعیت فعلی.
نظری گفت: مگر میشود حداکثر ۲ هفته در سال با ورزشکار ارتباط مربیگری داشت و بعد مدعی تاثیر در کسب مدال بود، اگر همتاثیری بوده این تاثیرات منفی بوده است، همانطوری که با تغییر مدت زمان و مدل تمرینات طی ۲ هفته قبل از المپیک، هم به سیستم ورزشکار لطمه زدیم و هم منجر به آسیب دیدگی و یا تشدید آسیب دیدگی او شدیم! ما در این سالها فقط از کاشتههای ادوار قبلی بهره بردیم، فرصت سوزی کردیم و آینده این ورزش را با خطر مواجه کردیم. حتی پسران و دختران نوجوان و جوان ۴ سال اول همین فدراسیون را که نسلی فوق العاده بودند، نادیده گرفته و یا فراری دادیم و یا بی انگیزه کردیم.
او بیان کرد: توجه بفرمایید اگر نوشاد و نیمای حدود ۳۴ ساله را از ما بگیرند، چه داریم که ارائه بدهیم جز شرمندگی به خانواده پینگپنگ؟ تصمیم گیران فعلی پینگ پنگ، ناتوان در اخذ مدیریتی صحیح بر پایه منافع ملی و عدالت هستند. حالا مشخص شد، هر کسی المپیک میرفت هیچ فرقی نمیکرد، فقط بی عدالتی کردیم و حاشیه درست کردیم و عدهای جوان و خانواده هایشان و هیئتهای استانی را نسبت به پینگ پنگ بدبین و بی انگیزه کردند. در واقع تصمیمات این چنینی، یکی از عوامل اصلی بی انگیزگی ورزشکاران نخبهای هست که بعضا تغییر ملیت و پرچم توسط این قهرمانان جوان مدال آور را در پیش خواهد داشت، آن هم جوانان و سرمایههایی که پیش از این سالها برایشان هزینه کرده ایم تا جانشین عالمیانها و شهسواریها شوند.
نظری گفت: در ۲ دوره المپیک اخیر، با انتصاب بی منطق در بانوان و نادیده گرفتن رنکینگ جهانی بعضی از ورزشکاران در مردان، ثابت کردیم که پینگپنگ اسیر علایق، باند بازیها و کینه ورزیهای شخصی است، نه عدالت، منطق، ضوابط و آینده نگری و رعایت استانداردهای تخصصی و فنی در این ورزش. ابن بار هم به مانند سه دوره قبل، المپیک بدون اتفاقی خاص برای پینگ پنگ تمام شد، نه تدارک صحیح برای ورزشکاران اعزامی مان دیدبم و نه به درستی رقبایشان را آنالیز کردیم و نه بدرستی در حین بازی هایشان راهنمایی و هدایت بهینه داشتیم، یعنی در هر سه محور مهم شکست خوردیم! از طرفی بعضی از افراد باید جواب بدهند که چرا با انتصاب در بانوان آن هم به نفع ورزشکاری ۳۸ ساله، شانس سهمیه گرفتن عدهای جوان را ضایع کردند؟
دبیر اسبق فدراسیون تنیس روی میز تصریح کرد: المپیک بدون اتفاقی خاص برای پینگ پنگ تمام شد، اما عدهای باید پاسخگو باشند که چرا بر خلاف همه ادوار قبل، ارزش رنکینگ جهانی جوانی ۲۵ ساله را نادیده گرفتند، چرا آنزمان که دیگر ورزشکاران رنکینگ برتر جهانی داشتند، انتخاب میشدند؟ این درحالیست که طی ۹ سال مدیریت فدراسیون فعلی، در سه دوره المپیک ۲۰۱۶ ریو، ۲۰۲۱ توکیو و ۲۰۲۴ پاریس، حتی ذرهای پیشرفت نداشته ایم، بلکه نسبت به المپیک ۲۰۱۲ لندن، عقب گرد هم داشته ایم و از آن سو هم حاشیههایی تولید کردیم و هم در عین شایستگی، به دلیل عدم برنامه ریزی صحیح، موفق به کسب سهمیه تیمی طی ۲ دوره اخیر نشدیم
او در پایان گفت: وزارت ورزش دولت جدید باید به مباحث متعدد فدراسیون تنیس روی میز از جمله مباحث همچون از دست دادن مناصب مهم بین المللی طی معامله با قطری ها، چرایی تغییر تابعیت جوانان مدال آور و همچنین باید به مباحث انتخاباتی و مالی و اخلاقی این ورزش ورود پیدا کند، ورود به بیزینسهایی بهمانند اجبار در بهره برداری از توپهای انحصاری گران قیمت، این فدراسیون با مهندسی انتخابات اکثریت استانها و تشکیل مجمعی یک دست و گوش بفرمان، ۲ دوره انتخابات تک کاندیدایی را برگزار کرده و حالا دیگر دستش رو شده و نه قدرت اجماع سازی و ایجاد همگرایی واقعی در بین بدنه زحمتکش و دلسوز این ورزش را دارد و نه مشروعیت دارد و نه مقبولیت و نه توان برنامه ریزی و تبیین چشماندازی شفاف بر پایه حفظ منافع فعلی و آینده این ورزش.