در یک پایگاه نظامی در صحرای نقب در ۳۰ کیلومتری نوار غزه به سمت شهر «بئر السبع»، زندانی است که ارتش اسرائیل بلافاصله پس از آغاز تجاوزگری خود به غزه در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و در پی عملیات طوفان الاقصی، تاسیس کرد. بسیاری از کسانی که در غزه دستگیر شدند، اعم از کودکان، جوانان و افراد مسن به آنجا منتقل شدند.
گزارش‌های مراکز حقوق بشری و رسانه‌ها حاکی از آن است که سربازان (نظامیان) اسرائیلی در این زندان به نقض حقوق بشر وحشتناکی دست زده و آنها را در معرض انواع شکنجه و تحقیر قرار می‌دهند.
در دسامبر ۲۰۲۳ نخستین گزارش‌ها درباره نقض حقوق اسیران منتشر شد، زیرا روزنامه اسرائیلی «هاآرتص» در آن زمان، مواردی از شکنجه زندانیان در این اردوگاه را گزارش کرد و سپس گزارش‌های دیگر رسانه‌ها و مراکز حقوق بشری در همین زمینه منتشر شد.
از زمان آغاز تجاوز به غزه، ارتش اسرائیل ۳ مرکز نظامی را به بازداشتگاه فلسطینی‌ها تبدیل کرده است، پایگاه «سدیه تیمان» در نقب، پایگاه‌های «آناتوت» و «عوفر» در کرانه باختری.
بنا به توضیح برخی از بازداشت شدگان آزاد شده و همچنین برخی از کنشگران حقوق بشر و وکلا، زندان «سدیه تیمان» در قلب صحرای نقب و بسیار دور از هرگونه محله مسکونی واقع شده و منطقه‌ای منزوی و جدا از جهان است.
به گفته اسیران آزاد شده و وکلای آنها، زندان سدیه تیمان مانند یک اردوگاه یا پادگان نظامی است، نه یک زندان معمولی؛ زیرا نظامیان و تانک ها، خودرو‌های زرهی و تجهیزات نظامی بسیاری در آنجا دیده می‌شود.
این زندان شامل منطقه گسترده‌ای است و به ۴ بخش برای نگهداری و بازداشت زندانیان غزه تقسیم می‌شود. در هر بخش، ۴ محفظه از قلع و روی وجود دارد که مانند انبار است. در هر یک از این محفظه‌های فلزی ۱۰۰ زندانی در شرایط غیرانسانی و بدون نیاز‌های زندگی در بازداشت هستند.
برپایه اطلاعاتی که ارتش اشغالگر اجازه انتشار آن را داده است، حدود ۷۰۰ زندانی در زندان «سدیه تیمان» هستند اما برخی مراکز حقوق بشری شمار زندانیان در سدیه تیمان را بیش از هزار نفر اعلام کرده اند.
