کتاب «۷۲ پرسش پیرامون حماسه کربلا» به قلم خسرو تقدسینیا اولینبار سال ۱۳۸۴ با موضوع شرح واقعه کربلا و پاسخ به شبهات وارده در این جریان از سوی انتشارات ائمه (ع) روانه بازار شد.
این کتاب به صورت پرسش و پاسخ تدوین شده و دربردارنده توضیح حماسه کربلا و پاسخ به شبهههای واردشده در ارتباط با قیام خونین کربلاست. نویسنده در این نوشتار بر آن است که به ۷۲ شبهه و پرسش پیرامون قیام امام حسین (ع) به صورت مختصر پاسخ دهد و به این وسیله قدمی در راه معرفی حقیقی جریان عاشورا بردارد.
در بخشی از کتاب «۷۲ پرسش پیرامون حماسه کربلا» میخوانیم: «اسیران اهل بیت (ع) تبلیغات و فاش کردن جنایت یزید را، از کربلا شروع و به مدینه ختم کردند، با کمال عظمت و بزرگی روح، تمام جزئیات وقایع عاشورا را برای مردمی که آنها را خارجی و شکست خورده میپنداشتند، نقل کردند. یزید همانطوری که با شهید کردن امام حسین (ع) نتیجه معکوس گرفته و به اهداف واقعی خود نرسیده بود، با اسارت اهل بیت (ع) و بیاحترامی به آنها و جسدهای شهدا به اشتباه دیگری مرتکب شد که دود آن ابتدا به چشم خود یزید رفت ... اهل بیت امام حسین (ع) در مدت اسارتشان، کاری کردند که جلوی تحریفات قضایای عاشورا را گرفتند و به آنها مجال ندادند که واقعه عاشورا را وارونه و به نفع خود در تاریخ ثبت کنند.
نویسنده کتاب در پیشگفتار نوشته: «قیام امام حسین (ع) یک انقلاب حقیقی بود که تمام ریشههای کفر و الحاد و فسق و فجور را در هم کوبید و خاندان بنیامیه را رسوا ساخت که بعد از یزید حکومت بنی امیه خاموش و از بین رفت. قیام امام حسین (ع) نه برای تشکیل حکومت بود و نه یک قیام قبیلهای بلکه هدف حضرت نجات اسلام و اشاعه احکام اسلامی و احیای دو عنصر امر به معروف و نهی از منکر بود که بارها خود به آنها اشاره و تاکید کرده بود.
با این اهداف، امام حسین (ع) قیام خونین خود را آغاز کرد و سرانجام آن را با شهادت خویش و یارانش و اسیری اهل بیت به پیروزی رساند و حکومتهای زور و باطل و منحرف را منقرض ساخت. قیام خونین امام حسین (ع) به ماجرای سقیفه و مساله شوری ارتباط تنگاتنگ دارد و باید ریشههای قیام امام را پس از وفات رسول اکرم (ص) جستجو کرد».