گرمازدگی شدید می‌تواند باعث آسیب جدی به مغز و سایر اندام‌های داخلی نیز شود و دانستن علائم گرمازدگی و روش‌های کنترل آن، به مهار این عارضه در فصل تابستان کمک شایان می‌کند.

خطر گرمازدگی با افزایش دمای هوا بیشتر می شود، مشکل گرمازدگی که در اثر گرمای زیاد هوا بروز می کند، باید به سرعت شناسایی و تحت درمان قرار بگیرد، چون می تواند عواقب خطرناکی برای سلامتی در پی داشته باشد.
 
به گفته متخصصان، افراد کهنسال، نوزادان و نیز افرادی که نوع خاصی از داروها را مصرف می‌کنند، بیشتر مستعد ابتلا به گرمازدگی هستند.

گرمازدگی به سرعت بروز می‌کند و در صورت بروز کردن، نیاز به درمان فوری دارد تا آسیبی متوجه فرد گرمازده نشود.

سازمان بهداشت جهانی برای پیشگیری از گرما زدگی توصیه های مهمی را ارائه کرده است:

 
کودکان یا سالمندان را در وسیله نقلیه پارک شده خاموش، نگه ندارید.
 
در محیط بیرون، در سایه قرار بگیرید.
 
از انجام فعالیت بدنی سنگین پرهیز کنید.
 
به طور منظم مایعات بنوشید و از مصرف نوشیدنی­‌های شیرین خودداری کنید.
 
خانه ­های خود را خنک نگه دارید. در طول روز پنجره ­ها را ببندید و در صورت تابش آفتاب به داخل منزل کرکره­ها را پایین بکشید.
 
در شب، هنگامی که درجه حرارت محیط بیرون کاهش می­یابد پنجره­ها را باز کنید، اگر در محل زندگی شما دستگاه تهویه هوا روشن است، در‌ها و پنجره‌ها را ببندید.
 
پنکه­های برقی ممکن است کمی در فرار از گرما کمک کننده باشد، ولی در درجه حرارت بالاتر از ۳۵ درجه سانتی گراد ممکن است در پیشگیری از گرمازدگی خیلی مفید نباشد. در این حالت مصرف مایعات اهمیت زیادی دارد.
 
خود را دور از گرما نگه دارید. در خنک ­ترین اتاق خانه (به ویژه در هنگام شب) اقامت کنید.
 
از رفتن به محیط بیرون در طول گرم ­ترین ساعات روز خودداری کنید.
 
بدن را خنک نگه دارید و آبرسانی کنید.
 
دوش یا حمام آب سرد بگیرید.
 
به جای حمام یا دوش آب سرد می ­توان از کیسه آب سرد یا حوله یا اسفنج حاوی آب سرد و شست و شوی پا‌ها استفاده کنید.
 
از لباس­‌های سبک، گشاد و به رنگ روشن از جنس الیاف طبیعی استفاده کنید.
 
اگر مجبور به رفتن به محیط بیرون هستید، از کلاه لبه­دار بزرگ و عینک آفتابی استفاده کنید.
 
به دیگران کمک کنید. اگر فردی را می­ شناسید که در خطر گرمازدگی قرار دارد، به او کمک کرده و از او حمایت کنید. باید از افراد سالمند و بیمارانی که تنها زندگی می‌کنند دست کم روزانه یک بار عیادت کرد.
 
اگر فردی را می ­شناسید که دارو مصرف می­کند، با پزشک معالج او صحبت کنید تا بتوانید به روش مناسبی درجه حرارت بدن آنها را تنظیم و تعادل مایعات را برای فرد برقرار کرد.
 
اگر مشکلی در سلامتی خود (مانند بیماری) دارید، داروهایتان را در درجه حرارت کمتر از ۲۵ درجه سانتی­گراد یا در یخچال نگهداری و به دستور نگهداری دارو و درجه حرارت تعیین شده روی بسته­بندی یا دستورالعمل دارو توجه کنید.
 
توصیه­های پزشکی را در صورتی که بیماری مزمنی دارید یا چند نوع دارو مصرف می ­کنید، از پزشک خود بخواهید.
 
اگر خودتان یا اطرافیانتان احساس خوبی ندارید، در صورتی که احساس گیجی، ضعف، اضطراب، تشنگی شدید یا سردرد دارید، سعی کنید از دیگران کمک بگیرید، در اسرع وقت به مکان خنکی بروید و درجه حرارت خود را اندازه بگیرید.
 
اگربه دنبال تمرین‌های ورزشی مداوم در طول یک روز گرم احساس گرفتگی عضلانی دردناک (اغلب در ران، بازو‌ها یا شکم) دارید، به سرعت در محیط خنکی استراحت و از محلول­های خوراکی ORS استفاده کنید.
 
اگر گرفتگی عضلات بیش از یک ساعت ادامه پیدا کند لازم است که زیر نظر پزشک، مداوا صورت گیرد.
 
در مدت زمانی که منتظر رسیدن کمک پزشکی هستید، فرد را به محل خنکی ببرید و او را در وضعیت خوابیده و پا‌ها و لگن او را در سطحی بالاتر قرار دهید.
 
لباس­های او را از تن خارج کنید و بخش‌های انتهایی بدن او را خنک کنید.
 
کیسه آب سرد را روی گردن، شانه و کشاله ران او قرار دهید، به طور مرتب او را باد بزنید و آب سرد (۲۵ تا ۳۰ درجه سانتیگراد) را به بدن او اسپری کنید. درجه حرارت بدن او را اندازه بگیرید.
 
از دادن هرگونه داروی تب بر مانند «استامینوفن» به فرد خود داری کنید. اگر فرد فاقد هوشیاری است، او را به پهلو بخوابانید.
 
یکی از اعضای خانواده شما یا فردی که تحت حمایت شما قرار دارد، پوست خشک و داغ داشت یا دچار هذیان، تشنج و یا عدم هوشیاری شد، به سرعت با اورژانس تماس بگیرید.
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.