بر اساس تصمیمات فرماندهی کل، نیرو‌های ایرانی برای حفظ روحیه آفندی و جلوگیری از رخوت و سستی یگان‌ها و نیز پرهیز از تلفات سنگین ناشی از عملیات‌هایی که به دلایلی به موفقیت منجر نمی‌شد، هر یگان تا رده تیپ موظف شد با اجرای گشتی‌های رزمی به استعداد گردان و گروهان، آرامش را از دشمن سلب و راهی برای انجام عملیات گسترده باز کند.

 این عملیات با هدایت و کنترل قرارگاه مشترک ارتش و سپاه یعنی قرارگاه حمزه سیدالشهداء به مرحله اجرا درآمد.

عملیات آفندی قادر که به فرماندهی سپهبد شهید علی صیاد شیرازی در ۲۳ تیر ۱۳۶۴ در منطقه‌ی عمومی سیرکان با رمز «یا صاحب‌الزمان (عج)» به مرحله اجرا درآمد، در حالی طرح‌ریزی شد که رکود قابل توجهی جبهه‌های جنگ را فرا گرفته بود و عملیات «بدر» که در ابتدا موفق بود، به دلیل بکارگیری وسیع سلاح شیمیایی توسط عراق اهداف تصرفی، تثبیت نشد و در واقع آخرین عملیات گسترده نیرو‌های اسلام در مقابل عراق پیش از عملیات محسوب می‌شد.

بر اساس تصمیمات فرماندهی کل، نیرو‌های ایرانی برای حفظ روحیه آفندی و جلوگیری از رخوت و سستی یگان‌ها و نیز پرهیز از تلفات سنگین ناشی از عملیات‌هایی که به دلایلی به موفقیت منجر نمی‌شد، هر یگان تا رده تیپ موظف شد با اجرای گشتی‌های رزمی به استعداد گردان و گروهان، آرامش را از دشمن سلب و راهی برای انجام عملیات گسترده باز کند.

بر این اساس، تنها منطقه‌ای که با توجه به وضعیت آب و هوا امکان انجام عملیات گسترده‌ای در آن وجود داشت، منطقه عملیاتی شمال غرب بود که در صورت موفقیت، اهداف قابل توجهی را تامین می‌کرد و در نتیجه در راستای همین استراتژی بود که عملیات قادر ۱ طرح‌ریزی و اجرا شد.

تصرف ارتفاعات مهم و حساس منطقه عملیاتی، قطع خطوط ارتباطی و تدارکاتی عناصر ضدانقلاب، انهدام نیرو‌های دشمن، آزادسازی بخشی از خاک عراق، نزدیک شدن به راه‌های اصلی و خطوط مواصلاتی دشمن، افزایش کارایی یگان‌های خودی و در نتیجه ضعیف شدن دشمن و بدست آوردن ابتکار عمل توسط نیرو‌های خودی، از جمله اصلی‌ترین اهداف اجرای عملیات قادر ۱ بود. برای انجام این عملیات، تعداد زیادی از یگان‌های پیاده ارتش و سپاه به همراه یگان‌های توپخانه، هوانیروز، نیروی هوایی و پدافند هوایی ارتش بکار گرفته شدند. دستیابی به پایگاه‌های منطقه و تصرف ارتفاعات باشکین، سرسپندار، بربزین روست و حصارروست از جمله نتایج عملیات قادر ۱ بود.

البته بخشی از خاک عراق تصرف شد و نیرو‌های خودی به آماد راه‌های اصلی و خطوط مواصلاتی دشمن نزدیک شدند ولی به دلیل پاتک‌های سنگین دشمن، مواضع تصرف شده، تثبیت نشد. طی این عملیات، ۱۲۵۰ نفر از نیرو‌های عراقی کشته و مجروح شدند و ۲۰ نفر نیز به اسارت درآمدند. همچنین سه فروند هواپیما، چهار دستگاه تانک، سه عراده توپ و ۶۷ دستگاه خودرو به همراه تعدادی از پایگاه‌ها و زاغه‌های مهمات دشمن منهدم و تعدادی دیگر نیز به غنیمت گرفته شد.

منبع: ایسنا