امروز جمعه ۲۲ تیرماه، مراسم شیرخوارگان حسینی و مجلس متعلق به شیرخوار کربلای معلی، حضرت باب الحوائج حضرت علی اصغر علیه‌السلام است.
وقتی صحبت از شیرخوارگی می‌شود حتماً باید به مادر شیرخوار کربلا حضرت رباب سلام الله علیها اشاره‌ای کرد؛ همان خانمی که «ابن اثیر» مورخ اهل سنت درباره‌شان نوشته است: «رباب پس از واقعه عاشورا یک سال بیشتر زنده نماند و زیر سایه ننشست و از شدت غصه و اندوه درگذشت.»
پیامبر اکرم صل الله علیه وآله والسلم فرموده‌اند: «فَاِذا وَضَعَت حَمَلَها و اَخَذَت فی رِضاعِهِ فَما یَمِصُّ الوَلَدُ مِصَّةً مِن لَبَنِ اُمِّهِ اِلاّ کانَ بَینَ یَدَیها نُوراً ساطعاً یَومَ القیامَةِ یَعجبُ مَن رآ‌ها مِنَ الاَوَّلیَن وَ الآخرینَ، و کُتِبَت صائِمَة وَ قائَمِة...
فَاِذا فَطَمَت وَلَدَها، قالَ الحُّق جَلَّ ذِکُرُهُ:
یا اَیَّتُهَا المَراَة، قَد غَفَرتُ لَکِ ما تَقَدَّمَ مِن الذُّنُوبِ فَاستَأنِفِی العَمَلَ
پس آنگاه که مادر وضع حمل کرده و شروع به شیردادن نوزاد می‌کند، با هر بار مکیدن شیرمادر در روز قیامت نوری درخشان در برابرش جلوه می‌کند و هر کس از گذشتگان و آیندگان آن را مشاهده کند به شگفتی در می‌آید و در نامۀ عمل روزه دار شب زنده دار ثبت گردد...
پس اگر فرزندش را از شیر گرفت، خدای متعال به او فرماید:ای زن! بدان که تمام گناهانت را آمرزیدم، پس عمل خود را از سر بگیر.»
حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی یعقوبی گیلانی، مدیر موسسه منبر آسمانی و کارشناس مذهبی درمورد مقام مادری که فرزند شیرخوار دارد، بیان کرد: امام صادق علیه‌السلام در روایتی از پیامبر اکرم صل الله علیه وآله والسلم نقل کرده‌اند: «فَإِذا أرضَعَت کانَ لَها بِکلِّ مَصَّةٍ کعِدلِ عِتقِ مُحَرَّرٍ مِن وُلدِ إسماعیلَ، فَإِذا فَرَغَت مِن رِضاعِهِ ضَرَبَ مَلَک عَلی جَنبِها وقالَ: اِستَأنِفِی العَمَلَ، فَقَد غُفِرَ لَک» «و هر گاه وضع حمل کند اجر و پاداشی دارد که کسی از عظمت آن آگاه نیست، و هر گاه فرزند خود را شیر دهد، به هر مکیدن نوزاد، پاداشی به او دهند که برابر است با آزاد کردن بنده‌ای از فرزندان اسماعیل.»
این مقام مادر، به خصوص مادری است که عصاره وجودش را به فرزندانش می‌نوشاند و باید در روز مراسم شیرخوارگان حسینی از مقام مادر تجلیل کرد هرچند که در این روز، مادران فقط به دنبال یک چیز هستند و آن هم، این است که فرزندانشان عاقبت بخیر شوند.
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: امروز، مادرانی که فرزند شیرخوار دارند لباس زیبایی که منتسب به حضرت علی اصغر علیه‌السلام است را به تن فرزندانشان کرده‌اند تا آنها از این مسیر خارج نشوند و راه اهل‌بیت علیهم‌السلام را در پیش بگیرند.
پس سوال این است. چه کار کنیم که بچه‌های ما در همین لباس و کسوت امام حسینی تا آخر عمر بمانند؟
به عبارت دیگر، چه‌کار کنیم که بچه‌های ما امام حسینی بار بیایند و در مسیر امام حسین علیه‌السلام قرار بگیرند؟
عناوین زیادی را ذکر کرده اند ولی از بین این عناوین یک عنوان از همه مهم است و نقش مهمی در تربیت بچه دارد و آن چیزی نیست جز الگوی مناسب.
پدر و مادر باید الگوی مناسب برای فرزندان خود باشند. چرا که فرزندان ما وقتی به دنیا می‌آیند خالی از هر نوع رفتار هستند. همه کودکان بر فطرت توحید (خدا شناسی) به دنیا می‌آیند تا این که والدین، آنها را از مسیر توحید منحرف می‌کنند.
حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی ادامه داد: پیامبر اکرم صل الله علیه وآله والسلم فرموده‌اند: «کل مولودٍ یُولِد علی الفطرۀِ ختی یکونَ ابواه یهودانه و ینصرانه» «هر نوزادی، بر فطرت الهی متولد می‌شود تا اینکه پدر و مادر او را منحرف کرده است و یهودی و نصرانی بار می‌آورد.»
فرزندان ما از رفتار‌های که ما انجام می‌دهیم الگو می‌گیرند، خواه این رفتار‌ها مثبت باشند خواه منفی. بسیاری از این رفتار‌هایی که انجام می‌دهیم را از قصد، پیروی نمی‌کنند و این نکته را باید توجه کرد که این رفتار‌های ما و الگوپذیری فرزندان از آنها دارای پیام‌هایی هستند و فرزندانمان هم، به سرعت آنها را یاد می‌گیرند؛ بنابراین توجه داشته باشیم چه پیام‌هایی را به فرزندانمان می‌دهیم. این سوال را باید از خودمان بپرسیم که الگوی تربیتی ما چه نوع الگویی است آیا بر مبنای توحید است یا بر مبنای غیر توحید است؟
این کارشناس مذهبی بیان کرد: امام موسی کاظم علیه السلام در یک بیان نورانی می‌فرمایند: «یَحفظُ الأطفال بطلاحِ آبائهم» «رفتار کودکان در اثر خوبی‌های رفتار والدین آنها حفظ و نگهداری می‌شود».
این روایت بیانگر اهمیت الگو‌برداری فرزندان از پدر و مادر است. در نتیجه، مادران گرامی توجه داشته باشند فرزندان ما به شکلی می‌شوند که هستیم؛ نه آن طوری که می‌خواهیم.
نگاهی به زندگینامه حضرت ام البنین سلام الله علیها نشان می‌دهد که چطور ادب و ولایت مداری را به حضرت عباس علیه السلام یاد داده‌اند تا جایی که حضرت عباس علیه السلام، برادر بزرگوارشان، امام حسین علیه السلام را به اسم کوچک صدا نمی‌زدند مگر لحظه آخر و وقتی که می‌خواستند برادر بزرگوارشان را صدا بزنند، می‌فرمودند که مولای من. این نشانه از ادب بسیار زیاد حضرت عباس علیه است که این رفتار را از مادرشان الگو گرفته بودند.
حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی تصریح کرد: مادران گرامی سعی کنند در دوارن بارداری و شیر دهی، بچه‌هایشان را با امام حسین علیه السلام آشنا کنند تا گوشت و جان آنها با نام مبارک و وجود نازنین امام حسین علیه السلام گره بخورد.
سید هاشم حداد رحمت الله علیه، عارف شیعى قرن چهاردهم و از شاگردان سید علی قاضی رحمت الله علیه نقل کرده‌اند: مادرم از زنان مومنی بود که به خواندن زیارت عاشورا در هر روز مداومت داشتند؛ له طوری که بعد از نماز صبح مشغول تعقیبات نماز و از جمله زیارت عاشورای کامل می‌شدند.
ایشان در حالی که برای فرزندانش صبحانه آماده می‌کردند زیارت را می‌خواندند و انوار و برکات این زیارت عظیم در غذایی که فرزندان از آن می‌خوردند جاری می‌شد و نور ولایت اهل بیت علیهم السلام و برائت از دشمنان آنان در رگ هایشان جریان می‌یافت.
در جای دیگر، ایشان این‌گونه از مادر و نحوه‌ی تربیتشان سخن گفته‌اند: راز توفیق و رسیدن من به این مقام آن است که مادرم به من می‌فرمودند: فرزندم هاشم! از وقتی تو را بار دار شدم تا وقتی که وضع حمل کردم هر روز بعد از فریضه‌ی صبح زیارت عاشورا می‌خواندم.
این کارشناس مذهبی گفت: سوالی که اینجا مطرح می‌شود این است که چکار کنیم الگوی مناسب برای فرزندانمان باشیم؟
اولین نکته‌ای که باید توجه کرد این است که باید تربیت مان به روز باشد. به این معنا که زمانه را بشناسیم و طبق زمان تربیت کنیم. زمان ما با ۱۰ سال پیش فرق می‌کند، ۱۰ سال پیش، فضای مجازی نبود و تربیت تا حدی آسان بود ولی در این زمان، تربیت کردن بسیار فرق کرده است و سخت شده است و به همین دلیل، والدین باید به این موضوع توجه کنند.
دومین نکته این است که باید مطالعه هایمان در زمینه تربیت فرزند زیاد شود. متأسفانه، بسیاری از والدین از تربیت و مولفه‌های تربیت بی خبر هستند و نمی‌دانند چطور با فرزندان ارتباط برقرار کنند. این یک ضعف بسیار بزرگ است.
حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی در پایان با اشاره به روضه حضرت علی اصغر علیه السلام یادآور شد: بنا بر نقلی، امام حسین علیه السلام جنازه کوچک حضرت علی اصغر علیه السلام را دفع کردند و شاید آخرین لحظاتی بود که حضرت رباب سلام الله علیها، حضرت علی اصغر علیه السلام را دیدند و این طور فرمودند: علی جان نکند دوباره از فرط تشنگی بی هوش شده‌ای و جواب مادر را نمی‌دهی؟ علی جان دوباره برای مادر صدای گریه ات را بلند کن.
آهن تیز کجا خنجر خشکیده کجا
کاش می‌آمدی آن تیر به چشم‌تر من
نفسم قطع شد از بس که علی جان گفتم
ده جوابم زره مهر و وفا اصغر من
تیر با حلقوم اصغر کار یک شمشیر کرد
حرمله باهلهله می‌گفت: کارش شد تمام
خنده آن بی حیا ارباب ما را پیر کرد
