اوّلین محاسبه غلطشان در فتنه ۷۸، محاسبه غلط درباره ملت ایران بود. خیال کردند ملت ایران از اسلام و از انقلاب و از امام بریده است. نفهمیدند که این ملت، همان ملتی است که با اقتدار عظیم خود توانست نظام فاسدی را که آمریکایی‌ها و دیگران، اطرافش هفت حصار درست کرده بودند، از داخل این کشور بردارد و آن را نابود کند...

اشتباه دوم آنها اشتباه در محاسبه دانشجویان ما بود. گفت: خود گویم و خود خندم! خودشان گفتند، خودشان هم کیف کردند که دانشجویان با نظام مخالفند و اسلام را قبول ندارند!...

اشتباه سوم در مورد وحدت مسئولان بود. خیال می‌کردند همان شایعاتی را که پخش کرده‌اند، محقّق خواهد شد...

اشتباه چهارمشان محاسبه جناح‌های داخلىِ سیاسی بود. اینها بد فهمیده بودند. دیده بودند که جناح‌ها و خطّ و خطوط سیاسی گاهی به هم میپرند؛ اما طور دیگری فرض کرده بودند. خیال کرده بودند که در این قضایا، این دو جناح یا دو، سه جناح، در مقابل هم می‌ایستند و تا گاو و ماهی با هم خواهند جنگید! این‌جا را هم اشتباه کردند...

اشتباه پنجم آنها این بود که نسبت به نیرو‌هایی هم که برایشان کار می‌کردند، اشتباه کردند! اینها آن‌جا نشسته بودند و خیال می‌کردند عوامل مزدورشان توانسته‌اند یک شبکه منسجمِ قوی از اراذل و اوباش درست کنند، که وقتی این اراذل_و_اوباش به خیابان آمدند، دیگر هیچ کس جلودارشان نیست! این‌جا هم اشتباه کردند...

اشتباه ششم آنها درباره دستگاه‌های عمل کننده بود. خیال نمی‌کردند نیروی انتظامی، یا وزارت اطّلاعات، یا مسئولان گوناگونی که بخش‌های مختلف را به عهده دارند، بتوانند این‌طور مقتدرانه وارد شوند.

بیانات در خطبه‌های نمازجمعه ۱۳۷۸/۰۵/۰۸

منبع: فارس