اولین سیارک، ۲۰۲۴ MT۱، در ۸ ژوئیه از فاصله ۹۳۶۰۰۰ مایلی عبور می‌کند، سپس ۲۰۲۴ ME۱ در فاصله ۲,۷۰۰,۰۰۰ مایلی از زمین در ۱۰ جولای و YS۵، ۲۰۲۲ در فاصله ۲,۶۲۰,۰۰۰ مایلی در ژوئیه نزدیک می‌شود.

در ۱۳ ژوئیه ۲۰۲۴ NG از مسافت ۲,۱۴۰,۰۰۰ مایل عبور می‌کند و در نهایت ۲۰۲۴ BY۱۵ در ۱۶ جولای به ۳,۸۵۰,۰۰۰ مایل می‌رسد.

در همین حال، رادار سیاره‌ای گلدستون شبکه فضایی عمیق ناسا اخیراً دو سیارک ۲۰۲۴ MK و ۲۰۱۱ UL۲۱ را هنگام عبور ایمن از کنار زمین مشاهده کرد.

در ۲۷ ژوئن، سیارک ۲۰۱۱ UL۲۱ از فاصله ۴.۱ میلیون مایلی (۶.۶ میلیون کیلومتری) از زمین گذشت که تقریباً ۱۷ برابر فاصله ماه و زمین است. همچنین در سال ۲۰۱۱ توسط ناسا بررسی شد. این اولین باری است که در آن یک شیء به عرض حدود یک مایل (۱.۵ کیلومتر) به اندازه کافی نزدیک است که توسط رادار تصویربرداری شود.

دانشمندان JPL با استفاده از رادار منظومه خورشیدی ۲۳۰ فوتی (۷۰ متری) شبکه فضایی عمیق دریافتند که UL۲۱، ۲۰۱۱ یک منظومه دوتایی است و سیارک یا قمر کوچکتری در فاصله ۱.۹ مایلی (۳ کیلومتری) به دور آن می‌چرخد که به عنوان یک خطر بالقوه طبقه بندی شده است، محاسبات نشان می‌دهد که هیچ تهدیدی برای زمین در آینده پیش بینی نمی‌کند.

دو روز بعد، در ۲۹ ژوئن، این تیم سیارک ۲۰۲۴ MK را در فاصله ۱۸۴۰۰۰ مایلی (۲۹۵۰۰۰ کیلومتری)، کمی بیش از سه چهارم زاویه راه رسیدن به ماه مشاهده کرد.

مشاهدات راداری که با استفاده از یک روش دوگانه با آنتن‌های گلدستون DSS-۱۴ و DSS-۱۳ انجام شد، ویژگی‌های سطحی دقیقی مانند حفره‌ها، برآمدگی‌ها و تخته سنگ‌هایی با عرض حدود ۳۰ فوت (۱۰ متر) را نشان داد که دوره گردش آن به دور خورشید حدود ۲۴ روز است.

منبع: الیوم‌السابع