نخستین کنسرت ارکستر سمفونیک تهران در سال ۱۴۰۳ با عنوان «از دنیای نو»، به رهبری منوچهر صهبائی شامگاه چهارشنبه-۳۰ خرداد- با اجرای آثاری از بزرگان موسیقی جهان در تالار وحدت برگزار شد.

قطعه‌های «اورتور ایفیژنی در آلیس- اندانته» اثر کریستف ویلیبالد ریتر فون گلوک آهنگساز آلمانی، «کنسرتو برای پیانو و ارکستر در فا مینور شماره پنج» اثر یوهان سباستین باخ آهنگساز آلمانی و «سمفونی شماره ۹ (از دنیای نو)» اثر آنتونین دورژاک آهنگساز اهل چک برای این کنسرت در نظر گرفته شده بود.

در بخش اول این کنسرت بخش «اندانته» از «اورتو ایفیژنی در آلیس» و «کنسرتو برای پیانو و ارکستر در فا مینور شماره پنج» اجرا شد. صهبائی پیش از این درباره این بخش گفته بود که قطعه «اورتور ایفیژنی در آلیس» اُپرایی با فضای غم‌انگیز، تراژدیک و قهرمانی است و «کنسرتو برای پیانو و ارکستر در فا مینور شماره پنج» همان فضای قبلی را تکرار می‌کند.

در این کنسرت پس از اجرای قطعه اول، رهبر ارکستر، نوازندگان ساز‌های بادی و کوبه‌ای و تعدادی از نوزاندگان ساز‌های زهی صحنه را ترک کردند و بعد از چند دقیقه، رهبر ارکستر به همراه سیاوش دمیریان نوزانده پیانو در صحنه حاضر شد و ۲۶ نوازنده ساز‌های زهی، ویولن، ویولا، ویولنسل و کنترباس به همراه نوازنده پیانو و رهبر ارکستر، قطعه «کنسرتو برای پیانو و ارکستر در فا مینور شماره پنج» را در سه بخش؛ «الگرو»، «لارگو» و «پرستو» اجرا کردند که بسیار مورد توجه مخاطبان قرار گرفت.

بعد از پایان این قطعه، رهبر و اعضای ارکستر صحنه را ترک کردند و پس از چند دقیقه استراحت، تمامی نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران به صحنه بازگشتند، در بخش دوم این کنسرت، «سمفونی شماره ۹ (از دنیای نو)» اثر آنتونین دورژاک در چهار بخش؛ «آداجیو - الِگرو مولتو»، «لارگو»، «اسکرتسو» و «الگرو» اجرا شد که اجرای این قطعه، نقطه اوج و تحسین ارکستر سمفونیک تهران محسوب می‌شد که بسیار مورد تشویق مخاطبان قرار گرفت.

صهبائی پیش از این درباره این قطعه گفته بود؛ «سمفونی شماره ۹ (از دنیای نو)» اثری بسیار ارزنده و معروف است که می‌توانم بگویم از بهترین قطعاتی است که برای ارکستر سمفونیک‌ها نوشته شده و بخش دوم این قطعه بسیار نوستالژیک است.

ساز‌های کوبه‌ای آغاز کننده این قطعه بودند و گویا ورود به دنیای جدید را خبر می‌دادند، «سمفونی شماره ۹ در می‌مینور، اُپوس ۹۵» بیشتر با عنوان سمفونی «از دنیای نو» شناخته می‌شود که دورژاک این اثر را در سال ۱۸۹۳ و زمانی نوشت که مدیریت «کنسرواتوار ملی موسیقی آمریکا» را در نیویورک عهده‌دار بود.

سمفونی «از دنیای نو» در چهار بخش، از شناخته شده‌ترین ساخته‌های دورژاک و از محبوب‌ترین آثار سمفونیک موسیقی غربی است. سمفونی با تأثیر از رقص‌ها و ترانه‌های سیاهان و سرخ‌پوستان تصنیف شده است.

بخش اول سمفونی دنیای نو، دارای مقدمه و زمینه موسیقایی کوتاهی است، با لحنی رمانتیک که در سرتاسر سمفونی با رنگ‌آمیزی و ارکستراسیون گوناگون تکرار می‌شود. بخش دوم با نوایی ملایم و شاعرانه انعکاس یکی از آواز‌های روحانی بومیان آمریکایی است که به تدریج به ملودی دیگری می‌پیوندد و ترانه مشهور و عامیانه سیاهان آمریکایی به نام «دلیجان زیبا، آهسته برو» را به یاد می‌آورَد.

بخش سوم، یک اسکرتسوی سرشار از شادی و سرور است، آهنگی بر گرفته از سرزمین مادری آهنگساز که بیانگر رقص و پایکوبی روستایی است و بخش چهارم نیز یک فینال پرقدرت است که سمفونی را در اوج شادمانی و خروش به پایان می‌رساند.

محمدرضا کریمی (کنسرت مایستر)، امیر مینوسپهر، فرزاد صیدی، احسان شامی، عرفان شریف زاده، فرمهر حسن بیگلو، هومان جلالت، سینا صالحی، هورام ترابی، فرید ذاکری، حسن ملکی، سجاد صالح آبادی، درسا میناسازی، بهروز گلکار (ویولن یک)، مونیکا لران، مهوش عسگری، پیمان شامی، سارا بیرامزادگان، موژان میرزایی، علیرضا گلستانه، حمید خدایی، فرناز زندیه، عرفان جاویدنیا، امیرمهزیار قاسمی (ویولن دو)، کاوه تسعیری، زهرا عبداله زاده، همایون هاشم زاده، مسعود پوربخت، جاوید پناهی، آریان زمانی، اشکان نظر، روشا گواهی (ویولا)، مجید اسماعیلی، کیانمهر کشاورز، علی آقاجانی، غزاله شیرازی، شهرزاد مجد، هلیا پورکریمی، روژان فلاح بردبار، هامون قادری، هستی علیزاده (ویولنسل)، مهدی کلانتری، پروانه انارکی، محمدرضا جبار، آوا پویا کاشانی، نازنین احمدی و کوروش ملکی (کنترباس) از نوازندگان کنسرت شب گذشته ارکستر سمفونیک تهران بودند.

همچنین ماه سیما فلاحی، غزاله میرزاده، فراز فراست پور (فلوت)، آرین قیطاسی، کیمیا شعربافیان (اُبوا)، مینلی دانلیان، پگاه ولی خانی، گلرخ رجایی (کلارینت)، علیرضا متوسلی داراب، فرشاد محمدی (فاگوت)، هومان باقی، نرگس تقی پور، ریحانه رفیعی، پارمیدا بهادران، روژینا صادقی، امیرحسین گرگین (هورن)، علی ضرابی، امیررضا صالحی، آرمان فتاخی (ترومپت)، سپهر عباسی و آرین خدایار (ترومبون)، رامین براتی (ترومبون باس)، بابک میردادیان (توبا)، عرفان فرشی زاده (تیمپانی) و ماهان ببری (پرکاشن) از دیگر نوازندگان این ارکستر بودند.

ارکستر سمفونیک تهران سال ۱۳۲۲ توسط پرویز محمود پایه‌گذاری شد. دوران طلایی این ارکستر در سال‌های ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۷ و به رهبری فرهاد مشکوة سپری شد، این ارکستر اکنون زیرمجموعه بنیاد فرهنگی هنری رودکی است و با رهبری دائم منوچهر صهبائی به فعالیت خود ادامه می‌دهد.