نادر علیزاده رییس گروه طرح وبرنامه معاونت آب وخاک وزارت جهاد کشاورزی در حاشیه بازدید رئیس و معاونان سازمان جهاد کشاورزی مازندران از اجرای طرح یکپارچه سازی شالیزارهای روستای بزمینان شهرستان آمل، از فراهم شدن مقدمات لازم برای اجرای طرح تجهیز، نوسازی ویکپارچه سازی حدود ۶۵ هزارهکتار از زمینهای مستعد کشاورزی به خصوص شالیزارهای استانهای شمالی کشور با سرمایه گذاری چینیها خبر داد.
او افزود: مدت زمان اجرای این طرح کلان حوزه زیربنایی و آب وخاک کشور حدود ۳ ساله است و پیش بینیهای لازم انجام وطرحهای مورد نیاز این طرح نیز تهیه شده است.
علیزاده، اجرای طرح یکپارچه سازی زمینهای کشاورزی را در کاهش هزینههای تولید در امر بکارگیری ماشین آلات در مراحل کاشت، داشت و برداشت، افزایش بهره بری در تولید، مدیریت مصرف آب و جلوگیری از تغییرکاربریها موثر دانست.
رئیس گروه طرح و برنامه معاونت آب و خاک وزارت جهاد کشاورزی با بیان اینکه ظرفیتهای خوبی درحوزه بخش کشاورزی دراستانهای شمالی کشور وجود دارد و با اجرایی شدن طرح یکپارچه سازی زمینها به خصوص در شالیزارها میتوان برای کشت دوم دراین استانها برنامه ریزی کرد.
علیزاده گفت: هدف نهایی در اجرای این طرح این هست که با ظرفیت سرمایه گذاری خارجی استفاده و نیاز کشاورزان استانهای شمالی کشور را با توجه به نقش مهم این استانها در تامین امنیت غذایی کشور نیز لحاظ کرد.
او با بیان اینکه کار تجهیز، نوسازی و یکپارچه سازی زمینهای کشاورزی برخلاف تصورها راحت نیست، افزود: یکی از سختیهای این طرح به خصوص در استانهای شمالی کشور از جمله مازندران، مالیکت زمینها و کم شدن اراضی در طی چند سال گذشته بوده که روند اجرای این طرح را به تاخیر انداخته یا متوقف کرده است.
رئیس گروه طرح وبرنامه معاونت آب وخاک وزارت جهاد کشاورزی، با بیان اینکه در مدت ۲۰ ساله اجرای طرح یکپارچه سازی و نوسازی زمینهای کشاورزی درسطح کشور حدود یک میلیون و ۶۰۰ هزار هکتار آن انجام شده است، گفت: در اجرای این طرح کلان و مهم زیربنایی عقب ماندگی زیادی وجود دارد که باید درسالهای پیش رو با مدیریت وبرنامه ریزیهای هدفمند جبران شود.
قانون یکپارچهسازی زمینهای کشاورزی در سال ۱۳۸۵ با هدف یکپارچهسازی اراضی کشاورزی و جلوگیری از خرد شدن زمینها تصویب شد، سال ۱۳۹۵ آییننامه اجرایی آن تدوین و ابلاغ شد. آنچه مانع اجرای این قانون شده، قانون ارث است که بر اساس آن خرد شدن زمینهای کشاورزی از سوی وراث اقدامی قانونی و بحق قلمداد میشود.
بر اساس آمار میانگین قطعات زمینهای کشاورزی کشور ۵/۱ هکتار است که در استانهای شمالی به کمتر از یک هکتار میرسد، اما کارشناسان میگویند در قطعات کمتر از پنج هکتار اجرای مکانیزاسیون کشاورزی مقدور نیست و عملاً بهرهوری و تولید کاهش مییابد.
اکنون بعد از ۱۷ سال قانون جلوگیری از خرد شدن اراضی کشاورزی به صورت پایلوت در ۲۶۵ شهرستان و در مساحت ۱۶۶ هزار هکتار به صورت آزمایشی به اجرا درآمده است
مگر قانون ارث در باره زمبن های کشاورزی با قانون گذاری نمی توان متوقف کرد و از نابودی کشاورزی ایران جلوگیری کرد ؟!!
مگر مالکیت زمین های کشاورزی مانند سایر مالکیتها می باشد ؟!
مالک واقعی تمام زمین های کشاورزی همه مردم ایران هستند که نسل آنها به این زمین هاا وابسته می باشد نه به کسانی که روی زمینهای ها،کشاورزی می کنند و ممکن هست که هیچ بهره برداری مطلوب و استانداردی هم نداشته باشند!!!
مگر مالکیت آنها وحی منزل هست که قابل توقف و جلوگیری و استفاده بهینه را ندارد؟!!!