احمد آرامی بیان کرد: شوراهای اسلامی در نهم اردیبهشتماه سال ۱۳۵۸ در تقویم جمهوری اسلامی ایران نامگرفته است که بر اساس فرمان حضرت امام خمینی (ره) مبنی بر تشکیل شوراهای شهر و روستا بهعنوان روز شوراها نامگذاری شده است.
آرامی تأکید کرد: نقش شورا در آبادانی روستا و شهر نقش بسزایی ایفا میکند که کلیه کارهای عمرانی در شهر و روستا زیر نظر شورا انجام میشود. در روستاها کار عمرانی بر اساس درخواست و مصوبه شورای اسلامی آن روستا به دهیاری روستا ابلاغ میگردد و دهیار را موظف به اجرای مصوبه شورا پس از اخذ مجوز کمیته تلفیق که در بخشداری محل انجام میشود را مینماید .
وی افزود: شوراهای اسلامی شهر و روستا هر چهار سال یکبار بر اساس قانون جمهوری اسلامی ایران با رأی اکثریت مردم که توسط وزارت کشور در ایران و فرمانداریها در شهرها و بخشها انجام میگیرد که مردم هر شهر و یا روستا به محل برگزاری و مقر صندوق رأیگیری مراجعه و رأی خود را به صندوق میاندازند و طبق قانون با نظارت شورای نگهبان و هیئت اجرایی و دیگر بازرسین حاضر صندوق انتخابات انجام و در پایان نامزدهای شورا هر کدام که اکثریت آرا را داشته باشند بهعنوان شورای شهر یا روستا انتخاب میشوند .
آرامی افزود: شورای اسلامی در روستاهایی که جمعیت آن ۲۰۰۰ نفر باشند تعداد اعضای شورا ۵ نفر و روستاهای کمتر از ۲۰۰۰ نفر سه نفر بهعنوان شورا انتخاب میشوند که اعضای شورا از بین خودشان یک نفر رئیس شورا، نائب رئیس و منشی انتخاب میکنند و مدت چهار سال به کار شورا ادامه میدهند .
وی در خصوص وظیفهٔ شورا افزود: وظیفه شورای اسلامی رسیدگی به مشکلات روستا و تعیین یک نفر با مدرک تحصیلی دیپلم بهعنوان دهیار روستا انتخاب میکند تا دهیار کلیه مصوبات شورای اسلامی را که هدف آن پیشبرد و برطرفکردن مشکلات روستا مثل انجام روشنایی معابر روستا جمعآوری زبالهها،،،،،و غیره و آنچه کار عمرانی که در روستا انجام میگیرد .
وی افزود: طبق مصوبات شورا باید انجام شود عملکرد شوراها زیر نظر بخشداری محل انجام میگیرد که با کمک شورای اسلامی بخش انجام میگیرد و تمام مشکلات شوراها توسط بخشدار انجام میشود در قانون اساسی کشور برای شوراهای اسلامی روستا هزینهای در نظر گرفته نشده است؛ چون شورای اسلامی روستا یک نهاد مردمی که به دلیل اختیاراتی که در حوزههای نظارتی و مدیریتی برعهده دارد.
آرامی در ادامه خاطرنشان کرد: یکی از ارکان مهم و برجسته مردمسالاری دینی در کشور محسوب میشود که هیچگونه دستمزدی از هیچ نهاد دولتی و مردمی دریافت نمیکند و برای رضای خداوند و رضایت و آبادانی مردم روستا خدمت میکند.