حجت‌الاسلام و المسلمین سید محمدصادق جلالی، استاد حوزه در برنامه «سلام خبرنگار» شبکه خبر درباره اعمال ماه رمضان و در پاسخ به این سوال که باید چکار کنیم تا آنچه را که در طول یک ماه انجام دادیم ذخیره کنیم، گفت: یکی از سخت‌ترین ایام، ایام وداع است مخصوصاً وداع با ماهی که مهمانی خداست و مردم در این ماه تقرّب ویژه‌ای به خدا دارند.

حجت‌الاسلام جلالی ادامه داد: امام سجاد (ع) و امام صادق (ع) ادعیه مخصوصی برای لحظات وداع با ماه رمضان دارند. قطعاً دل‌ها در ماه مبارک رمضان و ماه مهمانی خدا نزدیک‌تر است. در نتیجه، ارتباط راحت‌تر برقرار می‌شود. آنهایی که در این ماه از این سفره بهره بردند و از دقایقش لذت بردند، قطعاً ساعات پایانی ماه رمضان برایشان سخت خواهد بود. طبق فرمایش پیامبر اسلام (ص)، شیطان در ماه رمضان در غل و زنجیر است و لحظه‌ای که این غل و زنجیر از پای شیطان باز می‌شود، قطعاً لحظات نگران کننده‌ای برای بندگان مخلص خداست.

این استاد حوزه به خطبه روز عید فطر امام علی (ع) اشاره کرد و افزود: امیرالمومنین (ع) در خطبه روز عید فطر می‌فرمایند: روز عید فطر روزی است که خداوند متعال جایزه می‌دهد. آن دسته از کسانی که توانستند این ماه ذخیره داشته باشند، مثل کسی که امتحانی داده و منتظر جواب است و آنهایی که فکر می‌کنند امتحان خوبی پس داده‌اند، قطعاً لحظه دریافت جایزه خوشحال هستند. اما خسارت از آنِ کسانی است که امتحانشان را خوب نخواندند و نتوانستند از ماه رمضان بهره‌مند شوند. امیرالمومنین (ع) می‌فرمایند این روز برای محسنین روز خوبی است و خسارت برای کسانی است که نتوانستند با ماه رمضان ارتباط گیرند. 

وی با بیان اینکه امام علی (ع) می‌فرمایند که وقتی شما به سمت جایگاه‌های نماز برای شرکت در نماز جمعه حرکت می‌کنید، یاد آن لحظه‌ای بیفتید که قیامت به پا می‌شود و شما از قبر‌ها خارج و به سمت خداوند متعال حرکت می‌کنید، توضیح داد: آن لحظاتی که برای نماز ایستادید، یاد آن لحظه‌ای بیفتید که در پیشگاه خداوند متعال ایستاده‌اید و به پرونده‌هایتان رسیدگی می‌شود. آن لحظه‌ای که به سمت خانه‌هایتان برمی‌گردید، خوشحال آن دسته از کسانی هستند که پرونده‌شان به دست راستشان است. قطعاً ذخیره معنویت ماه رمضان با ممارست بر اعمال امکان‌پذیر است. 

به گفته حجت‌الاسلام جلالی، ما در ماه رمضان با سحر‌ها و لحظات اذان مانوس بودیم. لحظه سحر منتظر بودیم چه زمانی اذان می‌گویند. به قولی آنِ اذان برایمان مهم بود. خیلی‌ها هم دغدغه‌مند بودند تا نمازشان را اول وقت در مسجد بخوانند. در این ایام گوش‌هایمان به شنیدن قرائت قرآن عادت کرده بود. خیلی‌ها هم موفق بودند در ماه رمضان ختم قرآن داشته باشند. انسان این روحیه و حالات را از دست ندهد.