از زمان پایه‌گذاری ادعایی رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ تاکنون، صهیونیست‌ها بار‌ها هزاران نفر و حتی غیرفلسطینی‌ها را هدف عملیات ترور خود قرار داده‌اند. درواقع حمله اخیر رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران نخستین اقدام تروریستی این رژیم نیست، بلکه فهرست بلندبالایی از اقدامات تروریستی اسرائیل در دست است. به‌عبارت دیگر، نه‌فقط فلسطینی‌ها بلکه دیگر ملیت‌ها و کشور‌ها نیز زخم‌خورده اقدامات تروریستی رژیم صهیونیستی‌اند. در این گزارش با توجه به عملیات تروریستی اخیر اسرائیل علیه کنسولگری ایران در دمشق، به پیشینه و کاربرد ابزار تروریسم در سیاست خارجی رژیم صهیونیستی خواهیم پرداخت.

تروریست‌ترین
آمار‌ها نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی از نظر میزان ترور حتی از مخوف‌ترین گروه‌های تروریستی جهان نیز تروریست‌تر است. مایکل رابنر، از اعضای برجسته جامعه یهودی ناپل ایتالیا و استاد روابط بین‌الملل که تحقیقات دکتری خود را در سال ۱۹۷۰در تل آویو انجام داده، در مقاله خود با نام «تاریخچه مخفی ترور‌های هدفمند اسرائیل» که در سال ۲۰۱۸ منتشر شده، نوشته است که اسرائیل طی ۷ دهه گذشته با حدود ۲۳۰۰ عملیات قتل و ترور، بیش از هر کشور دیگری دست به عملیات تروریستی با اهداف سیاسی زده است.

بازو‌های ترور
در مقاله‌ای در مجله «میدل ایست پالیسی» با تایید انجام‌شدن عملیات‌های متعدد تروریستی از سوی اسرائیل، به انجام عملیات‌های تروریستی از سوی ۶ نهاد امنیتی تل‌آویو اشاره شده است:

موساد (مؤسسه اقدامات امنیتی و ویژه)، شین بت (سرویس امنیتی عمومی)، امان (بخش امنیتی وزارت دفاع اسرائیل)، سایرت متکل (یگان تکاوران ستاد کل)، شایتت ۱۳ (یگان تکاوری فوق‌ویژه نیروی دریایی ارتش)، ایر اینتلجنس (یگان امنیتی نیروی هوایی ارتش اسرائیل).

با توجه به حمله هوایی صورت‌گرفته علیه کنسولگری ایران در دمشق به نظر می‌رسد مجری این عملیات تروریستی، ایر اینتلجنس ارتش بوده است.

اسرائیل، رکورددار ترور
ترور‌های سیاسی و دیپلماتیک در خاک کشور‌های خارجی تقریبا با هر خوانشی از قوانین بین‌المللی غیرقانونی است. براساس کنوانسیون‌های دیپلماتیک، ترور دیپلماتیک یک اقدام جنایی و به‌طور بالقوه حتی یک عمل جنگی به شمار می‌رود. جاستین لینگ، کارشناس بین‌المللی، در فارن پالیسی گفته است که هیچ‌کسی به اندازه اسرائیل از ترور در سیاست خارجی و امنیتی خود استفاده نکرده است و با وجود آنکه صهیونیست‌ها در ابتدا عملیات ترور را در خاک دوستان خود ممنوع کرده بودند، اما اوضاع طی چند دهه گذشته تغییر کرده و صهیونیست‌ها ترور‌های متعددی را در ایتالیا، فرانسه، یونان و قبرس با کنارگذاشتن تعهد قبلی خود مبنی بر عدم‌انجام قتل در خاک اروپا انجام داده‌اند. این نویسنده معتقد است کشیده‌شدن عملیات‌های ترور اسرائیل به اروپا باعث شده است حتی دوستان غربی تل‌آویو هم از ناامنی ایجادشده توسط اسرائیل در امان نباشند.

شراکت واشنگتن
از نظر حقوقی، بمباران مقر دیپلماتیک ایران در پایتخت سوریه از سوی رژیم صهیونیستی سوالات عمده‌ای را در مورد وضعیت هنجار‌های بین‌المللی برای محافظت از پرسنل و اماکن دیپلماتیک ایجاد می‌کند.

درحالی‌که واشنگتن بار‌ها دیگر کشور‌ها ازجمله ایران را متهم به نقض پیمان وین درباره روابط سیاسی یا همان عهدنامه وین۱۹۶۱ کرده، اما اکنون از محکومیت حمله هوایی اسرائیل به تاسیسات دیپلماتیک ایران خودداری کرده است.

پایگاه خبری-تحلیلی آکسیوس حتی به نقل از یک مقام شورای امنیت ملی آمریکا گفته است که کاخ سفید در حمله به ساختمان کنسولگری سفارت ایران در دمشق نقشی نداشته؛ اما میچل جی بارد، نویسنده گزارش «سیر تکاملی اتحاد استراتژیک آمریکا و اسرائیل»، می‌نویسد که انجام هرگونه عملیات خارجی اسرائیل بدون آگاهی و هماهنگی ایالات متحده تقریبا محال است.

ترور ابزار سیاست خارجی تل‌آویو
عملیات تروریستی علیه سفارت ایران در سوریه نخستین اقدام تروریستی اسرائیل علیه دیگر کشور‌ها نیست. در ۱۱ سپتامبر ۱۹۶۲ دانشمند موشکی آلمانی، هاینز کروگ، در دفتر خود در مونیخ ناپدید شد و دیگر هرگز دیده نشد. کروگ یک دانشمند علوم موشکی در آلمان نازی بود که سال‌ها بازنشسته شده بود و در دوران بازنشستگی با دولت جمال عبدالناصر مصر همکاری داشت. بعد‌ها مشخص شد که موساد فردی را برای سربه‌نیست‌کردن کروگ به کار گرفته است.

سیاست ترور اسرائیل در دهه ۱۹۹۰ هم دامن یک سیاستمدار فرانسوی حامی فلسطین را گرفت و حتی در سال ۲۰۰۸ ترور یک سناتور هندی ضداسرائیلی به موساد نسبت داده شد. دونالد جی. بودرو، پژوهشگر روابط بین‌الملل، در فارن پالیسی نوشته است که از آن جا که اسرائیل در مورد نقض فضای حاکمیتی دیگر کشور‌ها به هیچ‌کس پاسخگو نیست، تل‌آویو همواره سیاست ترور را در دهه‌های گذشته ادامه داده است.

پیشینه حملات علیه اماکن دیپلماتیک
این مساله را نیز باید در نظر داشت که طی دهه‌های گذشته کشور‌های مختلفی تحت‌تاثیر حملات علیه اماکن دیپلماتیک خود بوده‌اند. پیش از حمله به کنسولگری ایران در دمشق، آخرین رویداد حمله به اماکن دیپلماتیک در جهان حمله به کنسولگری چین در سن‌پترزبورگ روسیه در سپتامبر ۲۰۲۳ یعنی حدود ۷ ماه پیش بود. حملات دیگری نیز طی سال‌های گذشته علیه اماکن دیپلماتیک ایران انجام شده که مهم‌ترین آنها حمله به سفارت ایران در نیجریه در فوریه۲۰۲۰، حمله به مامور محافظ سفارت ایران در اتریش در مارس ۲۰۱۸ و حمله به دیپلمات‌های ایران در مزارشریف در سال ۱۹۹۸ بوده است.

منبع: همشهری آنلاین