کشیده شدن پای برخی از مربیان سازنده به چرخه انتخابی تیم ملی دعوای زرگری است که شاید برخی در سال المپیک به بهانه‌ای مختلف آن را راه‌اندازی کردند.

چند روزی است که بحث حضور مربیان سازنده در کنار برخی از ستارگان کشتی ایران مطرح و حتی آنان با مصاحبه و جوسازی رسانه‌ای به دنبال تحمیل خواسته خود به فدراسیون کشتی هستند.

البته این مربیان پا را فراتر گذاشته و درباره چگونگی چرخه انتخابی تیم ملی نیز نظر می‌دهند. چرخه‌ای که از ۶ ماه پیش تعریف شده و اکنون کادر فنی و فدراسیون تمام قد پای آن ایستاده‌اند. براساس این چرخه که توالی زمانی آن در حدود ۹ ماه است شایسته‌ترین فرد به تیم ملی راه پیدا خواهد کرد. در این چرخه گعده‌ای به کمیته فنی حضور نخواهد داشت بلکه رقابت بین گوش‌شکسته‌ها در حضور رسانه‌ها و چند مرحله‌ای خواهد بود.

اما آیا درخواست این مربیان برای حضور در تیم ملی یا دخالت آنان در چرخه انتخابی می‌تواند منطقی باشد؟

برای واکاوی این مساله ذکر چند نکته لازم و ضروری است؛

۱- نقش مربی سازنده در کشتی ایران به عنوان یکی از پرچمداران این ورزش در دنیا مشخص و کار آنان تمرکز بر روی رده‌های پایه و شناسایی نخبگان این رشته برای حضور در رده‌های سنی مختلف است. اینکه یک مربی به پشتوانه درخشش شاگرد قدیمی خود داعیه حضور در کادر فنی تیم ملی داشته باشد شاید در نگاه اول درخواست چندان بزرگی نباشد، اما شرایط و ویژگی‌هایی که یک مربی برای کوچ در آوردگاه‌های بزرگ دارد بسیار متفاوت از استعدادیابی است.

مربی بودن تنها ملاک نشستن در صندلی کوچ نیست بلکه یک قهرمان بزرگ زمانی که در جایگاه هدایت‌گر کشتی‌گیر حضور دارد رفتار و گفتار او نه تنها بر روی عملکرد گوش‌شکسته‌ها تاثیر خواهد گذاشت بلکه داوران، هیات ژوری و حتی رقیب نیز از نام او تاثیر خواهند پذیرفت.

همچنین یک قهرمان بزرگ که میادین جهان و المپیک را دیده می‌تواند در مواقع ضروری جو سالن مسابقه را به سمت و یا به نفع شاگرد خود تغییر دهد و این همان کاری است که مربیان بزرگ رشته‌های ورزشی در شرایط مختلف آن را در دستور کار قرار خواهند داد.

۲- نشستن در کوچ قهرمانان بزرگی مانند کامران قاسم‌پور یا حسن یزدانی نیازمند دانش روز مربیگری و همچنین تسلط بر داوری و قوانین کشتی است. اینکه یک مربی چه زمانی اعتراض کند یا بازبینی صحنه چه زمانی باید رخ دهد برای کشتی‌گیر ارزشمند است. کمال اینکه بار‌ها اتفاق افتاده برخی ملی‌پوشان در میادین بزرگ جهانی و المپیک از همین نقطه ضربه خورده‌اند.

برخی مربیان به دنبال آن هستند تا با انتقاد از کادر فنی و دستیاران محسن کاوه آنان را مقابل ستارگان کشتی ایران بی‌دانش قلمداد کنند، اما پاسخ نمی‌دهند که آنان چه افتخاراتی بالاتر از مهدی تقوی و احسان لشکری دارند. اگر قرار باشد تکنیکی در سن ۲۸ سالگی به یک آزادکار انتقال داده شود به نظر می‌رسد مهدی تقوی یکی از فنی‌ترین کشتی‌گیران دنیا برای این کار بهترین شخص باشد.

۳- جدال رسانه‌ای برخی از مربیان سازنده در خصوص چرخه انتخابی تیم ملی موجب شده تا برخی تصور کنند که این مربیان به دنبال سهم خواهی برای خود یا شاگرد هستند، اما مطرح کردن نام این مربیان هیچگاه نمی‌تواند سهمی اضافه را به سمت قاسم‌پور یا یزدانی سوق دهد.

سهم‌خواهی رسانه‌ای این مربیان و مطرح کردن نام آنان زمانی با شکست مواجه خواهد شد که علیرضا دبیر نشان داده اهل باج دادن نیست بلکه در بزنگاه‌های کاری با صمیمی‌ترین دوستان خود نیز تعارف ندارد.

۴- مربیان سازنده در ایران همواره از ارج و قرب خاصی برخودار بوده و نقش اصلی رسیدن به تعالی یک ورزشکار را به دوش می‌کشند. البته ورزشکاری که این مربیان به جهان ورزش معرفی خواهند کرد در گذر زمان و با حضور در کنار کادر فنی تیم ملی پخته‌تر خواهند شد و در نهایت به قهرمانی جهان و المپیک خواهند رسید.

اینکه مربیان سازنده بعد از چند سال از شاگرد خود وسیله‌ای برای رسیدن به هدف بسازد درست نیست. یک مربی سازنده به خوبی می‌داند که از بین صد‌ها شاگرد تنها چند نفر تبدیل به کامران قاسم‌پور و حسن یزدانی خواهند شد لذا قدرت یزدانی و قاسم‌پور نمی‌تواند برای آنان زیاده‌خواهی در ورزش ملی کشور ایجاد کند.

منبع : ایرنا

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار