حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی یعقوبی گیلانی بیان کرد: مهدی صیاد شیرازی درباره روحیات معنوی پدرش می‌گوید: روح و معنویت کثیر داشت و این اقرار نیست؛ اهل نماز شب بود و تقوا؛ اهل گناه نبود. قائل به نماز اول وقت بود و همیشه کارهای خود را بر اساس زمان نماز تنظیم می‌کرد. در سه ماه رجب، شعبان و رمضان روزه می‌گرفت؛ همچنین روز‌های دوشنبه و پنجشنبه هر هفته روزه مستحبی می‌گرفت. 

عظمت ماه مبارک نزد مومنین

این کارشناس مذهبی گفت: مومنینی همچون صیاد شیرازی‌ها به چه دلیل به دنبال ماه رمضان هستند و اگر سرشان برود روزه شان نمی‌رود؟ و تمام وجودشان با آمدن ماه مبارک به وجد می‌آید؟

 جواب خیلی ساده است. زیرا ایشان به دنبال رسیدن به هدف نهایی عالم خلقت یعنی کمال هستند و آن‌چه وجود ایشان را زودتر به «کمال حقیقی» می‌رساند، ریاضتی همچون روزه است.

ماه رمضان عید مومنین

او تصریح کرد: شروع ماه مبارک رمضان، در حقیقت عید بزرگی برای مسلمانان است و جا دارد که مومنین، ورود این ماه را به هم تبریک بگویند و یکدیگر را به استفاده هرچه بیشتر از این ماه توصیه کنند. چون ماه ضیافت الهی است و در این ماه، فقط مؤمنین و کسانی که اهل ورود در این ضیافتند، بر سر سفره پروردگار منان و کریم می‌نشینند. این، غیر از سفره عام کرم الهی است که همه انسان‌ها بلکه همه موجودات عالم از آن بهره‌مندند؛ این سفره خواص و ضیافت خاصان پروردگار است.

تفسیر آیه صوم

او ادامه داد: بخشی از مسائل مهم مربوط به این ماه، در ذیل این آیه‌ی شریفه‌ی سوره‌ی بقره و آیات بعد از آن ذکر شده است، که من گوشه‌ی کوچکی از آن را عرض می‌کنم.

«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ» «ما می‌دانیم که نماز و زکات، مخصوص امت اسلام نبوده است؛ بلکه پیامبران قبل از رسول اکرم اسلام صل الله علیه وآله والسلم در صدر احکام خود، نماز و زکات را داشته‌اند.»

 «وَأَوْصَانِی بِالصَّلَاةِ وَالزَّکَاةِ مَا دُمْتُ حَیًّا» 

 از قول حضرت عیسی علیه السلام است که به مخاطبان خود می‌فرمایند:

 «خدا من را به نماز و زکات وصیت کرده است.» از آیات دیگر قرآن هم، این معنا استفاده می‌شود. آیه اول می‌فرماید: روزه هم مثل نماز و زکات در شمار احکامی است که مخصوص امت اسلام نیست؛ بلکه امم سابق و پیامبران گذشته هم مأمور به روزه بوده‌اند.

حجت‌الاسلام یعقوبی گیلانی ادامه داد: انتهای عبادت و روزه داری چیست؟

شاید کسی از ما سوال کند، شمایی که اینقدر به خود سختی می‌دهید و در این گرما روزه میگیرید به کجا می‌خواهید برسید؟ و اینکه اصلا انتهای روزه داری چیست؟ و چه فایده‌ای برای این همه ریاضت کشیدن مترتب است؟ 

باید به این عزیزان گفت: انسان‌های الهی به دنبال رضایت حضرت حق تبارک و تعالی هستند و این رضایت به دست نمی‌آید مگر با متقی شدن؛ لذا انتهای عبادات و ریاضات به تقوا باز می‌گردد که به دست آوردنش کار هر کسی نیست و به سال‌ها ممارست، ریاضت و تحمل سختی‌ها نیاز دارد.

معنای لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ

بعد می‌فرماید: «لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ». یعنی این روزه، پلکانی به سمت تقوا و وسیله‌ای برای تأمین آن در وجود و دل و جان شماست. 

او گفت: تقوا این است که انسان در همه اعمال و رفتار خود مراقب باشد که آیا این کار مطابق رضای خدا و امر الهی است یا نه. این حالت مراقبت و پرهیز و برحذر بودن دائمی، اسمش تقواست.

تقوا وصیت اول و آخر انبیاء و اولیاء و وصیت اول و آخر پیامبران است. در سوره‌های مختلف قرآن می‌خوانید، اولین سخنی که انبیای الهی به مردم گفته‌اند، توصیه به تقوا بوده است. اگر تقوا باشد، هدایت الهی هم هست؛ و اگر تقوا نباشد، هدایت الهی هم به‌صورت کامل نصیب فرد و جامعه نمی‌شود. این روزه، مقدمه تقواست.

آثار متقی شدن

این کارشناس مذهبی مطرح کرد: با تقوا شدن مردم چه سودی دارد؟

اول: بصیرت افزایی 

نقطه مقابل تقوا، غفلت و بی‌توجهی و حرکت بدون بصیرت است. خدا، ناهوشیاری مؤمن را در امور زندگی نمی‌پسندد. مؤمن باید در همه امور زندگی، چشم باز و دل بیدار داشته باشد. این چشم باز و دل بیدار و هوشیار در همه امور زندگی، برای انسان مؤمن این اثر و فایده را دارد که متوجه باشد، کاری که می‌کند برخلاف خواست خدا و طریقه و ممشای دین نباشد.

دوم: پیشرفت همگانی

اگر ملتی یا فردی دارای تقوا بود، تمام خیرات دنیا و آخرت برای او جلب خواهد شد. فایده تقوا، فقط برای کسب رضای پروردگار و نیل به بهشت الهی در قیامت نیست؛ فایده تقوا را انسان باتقوا در دنیا هم می‌بیند. زیرا جامعه‌ای که در راه تقوا حرکت می‌کند، فضای زندگی آن جامعه، فضای سالم و محبت‌آمیز و همراه با تعاون و همکاری بین آحاد جامعه است.

تقوا کلید حقیقی خوشبختی

حجت‌الاسلام یعقوبی گیلانی ادامه داد: تقوا، کلید خوشبختی دنیوی و اخروی است. بشریت گمراه که از انواع سختی‌ها و رنج‌های شخصی و اجتماعی می‌نالد، چوب بی‌تقوایی و غفلت و بی‌توجهی و غرق شدن در منجلابی که شهواتش برای او فراهم کرده است، می‌خورد. 

زمان و مکان تقوا

او عنوان کرد: حال که به این نتیجه رسیدیم که راه تعالی و راه رسیدن به کمال نمی‌گذرد مگر از درب خانه تقوا، باید به این پرسش پاسخ داده شود که برای متقی شدن چه مقدار زمان نیاز است و چه زمان‌هایی باید تقوا را چراغ راه خویش در این وانفسای دنیا قرار دهیم؟

زمان تقوا پیشگی در دنیا

این کارشناس مذهبی افزود: توصیه می‌کنم که در همه امور و آنات زندگی‌تان، تقوای الهی را بر خود فرض و لازم بشمارید؛ مخصوصاً کسانی که در جامعه مسئولیت بیشتری دارند. اگرچه در جامعه اسلامی همه مسئولند، اما هرچه مسئولیت بیشتر و بار سنگین‌تر باشد، زاد و توشه تقوا بیشتر مورد نیاز است. اگر ما تقوا را پیشه خودمان بکنیم، واللَّه قوی‌ترین قدرت‌های مادی هم نخواهند توانست سر سوزنی در این راه مستقیمی که ما طی می‌کنیم، انحراف به وجود بیاورند.