در سازمان سینمایی، در هر دوره‌ای، چه الآن چه بعدها، هیچکس دست به قاچاق فیلم نمی‌زند تنها اتفاقی که می‌افتد این است که فیلم از جایی قاچاق شده یا لو می‌رود که نسخه اصلی در آنجا وجود دارد.
سینمادارها هم نمی‌توانند عامل قاچاق فیلم باشند. زیرا فیلم زمانی برای آنها درآمد دارد که فیلم بر روی پرده سینما باشد. پس اگر قاچاق فیلم را داشته باشند برایشان درآمدی ندارد. پلتفرم‌ها هم برای اکران فیلم سود می‌برند، اما اگر قاچاق باشد، قاچاقچی‌ها سود می‌برند پس افراد نمی‌توانند کلاه را گردن سینماداران بیندازند. زیرا سینمادار نمی‌تواند چنین کاری را انجام دهد.
سینمادار مسئول نیست و در طی زمان مشخص سینمادار تنها چند فیلم را به طور محدود انتخاب می‌کند. برای اکران عید نیز ۷ فیلم انتخاب شده بود و سینماداران مجبور بودند که همین فیلم‌ها را انتخاب کنند و انتخاب دیگری نداشتند. پس در بحث قاچاق نمی‌توانیم یقه سینماداران را بگیریم.
طبیعتا این مورد وجود دارد که عوامل فیلم چنین کاری را انجام دهند و معمولا کسانی که داد و بی‌داد می‌کنند که فلان اتفاق برای فیلمم افتاد اولین مظنون هستند و صیانت نفر اول باید از خود این افراد بازجویی کند.
بدون شک گرفتن نفر اول خیلی راحت‌تر از این است که در پیاده رو‌ها به دنبال جمع کردن فیلم باشیم. اگر همین روال ادامه پیدا کند و نفر اول قاچاق فیلم معرفی نشود، قاچاق فیلم از ایران برداشته نمی‌شود. همچنین نمی‌توان گفت اگر افراد و عاملان قاچاق را معرفی کنیم برای افراد مختلفی بد می‌شود و اگر بخواهیم اینگونه فکر کنیم قاچاق فیلم ادامه خواهد داشت.
حسین کربلایی طاهر
