قلعه تاریخی نادر در شمال شرقی شهر لیکک مرکز شهرستان بَهمَئی با وجود مزارع سرسبز و گل های رنگارنگ،باغ ها، درختان تنومند بلوط و سرازیر شدن چشمه های خروشان به تنگه ماغر جاذبه ای زیبا و شگفت انگیز است.
این قلعه در همه فصول با زیبایی‌های خاص و منحصر بفرد دارای گردشگران زیادی است.
این دژ تاریخی در زمانهای گذشته با توجه به صعب العبور بودنِ مسیر دسترسی به آن، دارای اهمیّت سیاسی و نظامی در منطقه ارجان (بهبهان) بوده چرا که بعنوان مثال در زمان قدرت یافتن گروه اسماعیلیه به رهبری حسن صباح در قرن ۵ (در حدود ۱۰۰۰ سال پیش) یکی از مقرهای داعی اسماعیلی به نام ابوحمزه اسکاف ارجانی در ناحیه ارجان و کهگیلویه بوده که البته از نظر سیاسی تا قبل از دهه ۱۳۴۰ در تقسیمات سیاسی تابع ایالت فارس بوده است. از نظرجغرافیایی از هر جهت محدود و محصور به شهرستان‌های استان خوزستان می‌باشد.
احمد کسروی در کتاب تاریخ پانصد ساله خوزستان، صحفه ۱۱۵-۱۲۰ نوشته که نادرشاه افشار در سال‌های ۱۱۴۰ تا ۱۱۴۶ هجری قمری برابر با ۱۱۰۶ تا ۱۱۱۲ شمسی دوبار به خوزستان و کهگلویه سفر کرد، بار نخست از مسیر فارس و کهگیلویه به خوزستان یعنی رامهرمز و شوشتر رفت و او در سفر دوم که در عراق درگیر جنگ با عثمانی‌ها بود، پس از شکست عثمانی‌ها و کشته شدن توپال عثمان پاشا و اشغال و تصرف بغداد و کرکوک به خوزستان، کهگیلویه و فارس جهت سرکوب محمدخان بلوچ عزیمت کرد که سرانجام فتنه محمدخان بلوچ را درهم پیچید.
براساس روایات قلعه نادر (ناظر) پناهگاه برخی رهبران و حاکمان اسماعیلیان بوده اسماعیلیان گروهی از شیعیان بودند که از قرن سوم نخست در مصر سربرآوردند تا زمان حمله مغولان در دژهای کوهستانی دور از دسترس حکومت‌های مرکزی، پناه می‌گرفتند و روش مبارزه آنان بیشتر چریکی و مبتنی بر ترور و فرار و پناه گرفتن در دژهای کوهستانی دور از دسترس بوده است و احتمال می‌دهند که قلعه نادر بهمئی یکی از دژهای مربوط به دوره دودمان سلجوقیان در قرن پنجم و ششم هجری باشد که اسماعیلیان به رهبری حسن صباح به اوج قدرت خود رسیده بودند.
ندافاضلی
