مردم مناطق مختلف استان آذربایجان شرقی هر سال در صبح آخرین چهارشنبه سال طبق یک سنت قدیمی برای طلب برکت و روشنایی و برآورده شدن آرزو‌های خود به حاشیه رودخانه ها می‌روند.

در بیشتر مناطق آذربایجان مردم در این روز صبح خود را کنار چشمه‌ها و رودخانه‌ها با آب و آینه آغاز و کوزه‌های سفالی خود را از آب پر می‌کنند و آن را به عنوان مظهر روشنایی و برکت به خانه هایشان می‌برند.

در باور سنتی مردم این خطه از کشورمان خوردن آب پاک چشمه و رودخانه در آخرین چهارشنبه سال باعث برکت، برآورده شدن آرزو‌ها و خوشبختی دختران و پسران جوان می‌شود.

پریدن از روی آب، شستن صورت و انداختن سنگ به آب از آیین‌های صبح این روز است و مردم در هنگام برگشتن نیز کوزه‌هایشان را به عنوان برکت از آب پر می‌کردند و به خانه می‌آوردند و به در و دیوار‌های خانه و حیاط می‌پاشند.

آذربایجانی‌ها موقع پریدن از آب با خود این شعر ترکی را می‌خوانند (آتل ماتل چارشنبه، آینا کیمین بختیم آچیل چارشنبه = بخت و اقبالم را مثل آیینه روشن و گشایش زندگی کن در چهارشنبه آخر) و از روی آب می‌پرند.

آیین سنتی رفتن به چشمه و کنار آب که قدمتی به درازای نوروز دارد در بیشتر مناطق آذربایجان به خصوص شهر‌های مراغه، آذرشهر، اسکو، بناب و ملکان برگزار می‌شود.