چاووش، کسی بوده که در فصل مناسبِ زیارت، در دهات و روستاها، سواره یا پیاده به راه میافتاده و روستاییان را به وسیله جارزدن و خواندن اشعاری در مدح و منقبت امامان معصوم علیهم السلام ـ. برای رفتن به زیارت تهییج و تشویق میکرده است.
این سنت ایرانی در ماه رمضان رونق بیشتری یافت و همچنان در جنوب کشور هنوز هم پایدار است.