سرطان کبد از نظر تعداد مبتلایان ششمین و از نظر میزان کشندگی سومین سرطان شایع در جهان است. شایع‌ترین نوع سرطان کبد سرطان «هپاتوسلولار» است که شامل ۷۵ تا ۸۵ درصد موارد ابتلا می‌شود. با وجود پیشرفت‌های صورت گرفته در خصوص مدیریت بالینی این بیماری، همچنان نرخ بقای ۵ساله برای مبتلایان کمتر از ۴۰ درصد است.

یکی از مهم‌ترین چالش‌ها در درمان این بیماری مقاومت دارویی آن است؛ به همین دلیل تلاش برای یافتن دارو‌های جدید برای درمان آن ضروری است. مطالعات اخیر نشان داده‌اند بیان بالای یک پروتئین خاص به نام XBP۱ یکی از علت‌های مقاومت دارویی در سرطان هپاتوسلولار کبد است. این فرضیه مطرح است که هدف قرار دادن این پروتئین می‌تواند یک رویکرد درمانی امیدوار کننده برای غلبه بر مقاومت دارویی و افزایش میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان مذکور باشد.

با هدف بررسی و جمع‌بندی اطلاعات موجود در خصوص اثر مهار پروتئین XBP۱ در غلبه بر مقاومت دارویی در مبتلا به سرطان هپاتوسلولار، دکتر مسعود وثوق، زهرا هندی، پدرام اسدی سرابی و دکتر داوید حی پژوهشگران پژوهشگاه رویان، دانشگاه علم و فرهنگ، دانشگاه ادینبورگ انگلستان و پژوهشگاه کارولینسکا سوئد، به نگارش یک مقاله مروری در این خصوص پرداختند.

این مقاله مروری به بررسی شواهدی می‌پردازد که نشان می‌دهند پروتئین XBP۱ از طریق پاسخ به آسیب DNA، غیرفعال‌سازی دارو و مهار آپوپتوز (مرگ برنامه‌ریزی‌شده سلولی) در مقاومت دارویی سرطان هپاتوسلولار نقش دارد.

این مقاله مروری که در مجله بین المللی Expert Opinion on Therapeutic Targets به چاپ رسیده است، نشان می‌دهد مهار پروتئین مورد بحث می‌تواند القای مرگ برنامه‌ریزی‌شده سلولی را در سلول‌های توموری افزایش دهد. این مقاله مروری چنین نتیجه گیری می‌کند که گرچه با توجه به تنوع در سازوکار‌های مولکولی مقاومت دارویی، هدف قرار دادن یک مسیر خاص ناکافی است، با این حال مهار XBP۱ می‌تواند یک هدف درمانی بالقوه برای غلبه بر مقاومت دارویی باشد.

نتایج این مقاله مروری نشان می‌دهد مهار پروتئین XBP۱ می‌تواند یک رویکرد درمانی مؤثر برای سرطان هپاتوسلولار باشد و باید مورد بحث و پژوهش بیشتر قرار بگیرد.

 منبع : ایسنا