تصور می‌شد که اقیانوس تیتان، با اندازه پیش بینی شده بیش از ۱۲ برابر اقیانوس‌های زمین، می‌تواند حیات را در خود جای دهد.

با این حال، نتایج یک مطالعه جدید به رهبری کاترین نیش، اخترزیست شناس از دانشگاه وسترن این موضوع را کاملاً رد کرده است.

این مطالعه نشان داد که اقیانوس تیتان احتمالا یک "محیط غیرقابل سکونت" به دلیل کمبود اسید‌های آمینه است که بلوک‌های ساختمانی ضروری برای تشکیل حیات هستند.

نیش گفت: متاسفانه، اکنون باید در هنگام جستجوی اشکال حیات فرازمینی در منظومه شمسی، کمتر خوشبین باشیم.

نتایج مطالعه همچنین نشان می‌دهد که شانس کشف حیات در دیگر جهان‌های منظومه شمسی (که شامل اجرام واقع در خارج از کمربند سیارکی است، از جمله چهار غول گازی: مشتری، زحل، اورانوس و نپتون) بسیار کمتر است.

نیش افزود: جامعه علمی در مورد یافتن حیات در جهان‌های یخی بیرونی منظومه شمسی بسیار هیجان‌زده بوده است، و این نتیجه نشان می‌دهد که ممکن است کمتر از آنچه قبلاً تصور می‌کردیم، این احتمال وجود دارد.

برای رسیدن به این نتیجه، دانشمندان مهاجرت مولکول‌های آلی از سطح تیتان به اقیانوس اعماق آن را اندازه‌گیری کردند. آن‌ها از داده‌های دهانه‌های برخوردی در سطح ماه استفاده کردند.

برخورد ستاره‌های دنباله دار با تیتان سطح یخ زده قمر را در طول تاریخ خود ذوب کرد. این منجر به ایجاد حوضچه‌هایی از آب مایع شد که با مواد آلی روی سطح مخلوط شد.

بر اساس این بیانیه، مواد ذوب شده به دست آمده از پوسته یخی تیتان چگال‌تر است و به آب سنگین اجازه می‌دهد تا در یخ فرو برود. این روند غرق شدن ممکن است تا رسیدن به اقیانوس زیر سطح تیتان ادامه یابد.

علاوه بر این، دانشمندان فرکانس برخورد ستاره‌های دنباله دار با اندازه‌های مختلف با تیتان را در طول تاریخ آن ارزیابی کردند. این تخمین به آن‌ها اجازه داد تا سرعت حرکت اجزای آلی حاوی آب از سطح تیتان به داخل آن را پیش بینی کنند.

نتایج نشان داد که مقدار مواد آلی منتقل شده از طریق این فرآیند نسبتاً کم است و از ۷۵۰۰ کیلوگرم در سال‌از گلیسین که ساده‌ترین اسید آمینه موجود در موجودات زنده است تجاوز نمی‌کند.

نیش در اظهاراتی مطبوعاتی افزود: این کار نشان می‌دهد که انتقال کربن روی سطح تیتان به اقیانوس زیرسطحی آن بسیار دشوار است و وجود آب و کربن مورد نیاز برای حیات در یک مکان بسیار دشوار است.

تیتان به عنوان قمر یخی غنی از مواد آلی در منظومه شمسی شناخته می‌شود. بنابراین، اگر اقیانوس زیرسطحی آن غیرقابل سکونت باشد، نویدبخش قابل سکونت بودن سایر جهان‌های یخی شناخته شده نیست.

این امر شانس کشف اشکال حیات بیگانه را در زیر سطح سایر جهان‌های یخ زده مانند قمر‌های مشتری اروپا و گانیمد و قمر زحل انسلادوس که هیچ یا مقادیر بسیار کمی کربن در سطح خود دارند، بسیار کاهش می‌دهد.

نتایج در مجله Astrobiology منتشر شد.

منبع: روسیا الیوم