مرتضی گراوند مدیر پایگاه ملی معبد آناهیتا با اشاره به شرایط نابسامان معبد تاریخی آناهیتا، گفت : طی دهه‌های ۴۰ تا ۸۰ معبد تاریخی آناهیتا طی دو فصل مورد کاوش باستان شناسی قرار گرفت که در این کاوش‌ها بخش‌هایی از اثر از دل خاک بیرون آمد.

وی افزود: هم اکنون حدود دو دهه از انجام آخرین کاوش‌های باستان شناسی در این بنای شاخص تاریخی می‌گذرد و از آن زمان رها شده و به فراموشی رفته است.

مدیر پایگاه ملی معبد آناهیتا تصریح کرد: بنای معبد آناهیتا در دهه ۴۰ جزو پنج پروژه ملی ایران (تخت جمشید، معبد آناهیتا، هفت تپه، جرجان و بیشاپور) برای انجام کاوش‌های باستان شناسی بود، اما در سال‌های گذشته مورد بی مهری قرار گرفته است.

وی ادامه داد: باوجود اینکه در آن زمان معبد آناهیتا یک پایگاه پژوهشی معتبر بود و بسیاری از پایگاه‌های پژوهشی امروزی وجود نداشتند، اما اکنون شرایط آن‌ها قابل قیاس با معبد آناهیتا نیست.

گراوند تاکید کرد: هرچند معتقدم همه آثار تاریخی استان مهم هستند و باید به آن‌ها رسیدگی شود، اما باید یک اولویت بندی هم برای این کار وجود داشته باشد، نه اینکه تپه‌ای که چندان قدمتی ندارد را با انجام کاوش‌های باستان شناسی بشکافند، اما معبد تاریخی آناهیتا را با آن عظمت و راز‌های نهان به حال خود رها کنند.

مدیر پایگاه ملی آناهیتا با بیان اینکه انجام کاوش‌های باستان شناسی روی آثار تاریخی استان سلیقه‌ای شده، عنوان کرد: این همه تپه تاریخی را در استان می‌شکافند و پر می‌کنند، درحالیکه اثر به این عظمت و بزرگی را به حال خود گذاشته اند.

وی افزود: اگر قرار بر اولویت بندی باشد، تاق بستان، بیستون، معبد آناهیتا، عمارت خسرو و... بنا‌های شاخص و مهمی در استان هستند که باید مورد توجه قرار گیرند، اما دقیقا به همین‌ها توجه نمی‌شود.

گراوند تصریح کرد: طبق قانون می‌توان برای بنا‌هایی که اینگونه هستند، ردیف بودجه مستقل گرفت، اما تاکنون چنین کاری در استان نشده است، در صورتی که امکان اینکه با پیگیری استانداری، سازمان مدیریت و برنامه ریزی و میراث فرهنگی استان چنین بودجه‌ای را برای بنا‌های تاریخی مهم استان بگیریم وجود دارد. 

وی یادآورشد: متاسفانه معبد آناهیتا بیماری است که به علت نیمه کاره ماندن جراحی باستان شناسی در آن، دچار مرگ تدریجی شده و سنگ ها، ستون‌ها و سرستون‌های آن در حال از بین رفتن است.

مدیر پایگاه ملی آناهیتا اضافه کرد: بی توجهی به معبد آناهیتا درحالیست که تاکنون تنها دو فصل کاوش در آن صورت گرفته که طی آن هنوز هم ساختار و چارچوب اصلی آن مشخص نشده و نمی‌توانیم به مردم کنگاور، کرمانشاه و ایران بگوییم که این اثر دقیقا چه هست و چه زمانی احداث شده است.

وی یادآورشد: اگر در طول همین ۲۰ سال گذشته سالی حدود ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان را به این اثر اختصاص می‌دادند و هرسال هم تنها یک کاوش باستان شناسی را در آن انجام می‌دادند، تاکنون بخش اعظم اثر از دل خاک و نخاله‌های انباشه شده روی آن بیرون آمده بود، ولی حالا فقط برای انجام یک فصل کاوش در این بنای تاریخی به حدود یک تا یک و نیم میلیارد تومان اعتبار نیاز است.

گراوند تصریح کرد: در یکی دو سال اخیر تنها اقداماتی که توانسته ایم در معبد انجام دهیم، ساماندهی محوطه، ایجاد فضای سبز، مقابله با علف‌های هرز، ایجاد گیت بلیت فروشی، برقرار روشنایی، پیجینگ و... بوده، درحالیکه این اقدامات باید ۲۰ سال پیش انجام می‌شد، نه اکنون.

وی با انتقاد از بی توجهی‌ها به معبد آناهیتا گفت: اگر مسئولین کنگاور را جزیی از کرمانشاه می‌دانند که به این اثر توجه کنند. اگر هم نمی‌دانند بگویند که ما هم تکلیف خود را بدانیم تا برای جمع آوری کمک کاسه گدایی دست بگیریم و از مجمع خیرین و هرجای دیگر دنبال پول برای آن باشیم.

مدیر پایگاه ملی معبد آناهیتا با تاکید بر اینکه ادامه کاوش‌ها در معبد آناهیتا ضروری است، عنوان کرد: در دهه ۴۰ عرصه معبد آناهیتا را واحد‌های مسکونی پوشانده بود که در آن زمان حدود ۲۳۰ واحد تملک شد و کاوش‌ها انجام گرفت. در حال حاضر هم حدود شش تا هفت واحد مسکونی روی عرصه بنا قرار دارند که اگر در گذشته تملک می‌شدند، اعتبار زیادی نمی‌خواست، ولی حالا اعتباری میلیاردی برای تملک آن‌ها نیاز است .