انتصاب گبریل اتل ۳۴ ساله به عنوان جوان‌ترین و اولین نخست‌وزیر همجنس باز در فرانسه، نشان داد که دولت‌مردان این کشور اروپایی اشتراکاتی با هم‌سنگران لیبرال خود در آمریکا دارند. جو بایدن در جریان کمپین انتخاباتی ۲۰۲۰، گفته بود که زنی رنگین‌پوست را برای پست معاونت ریاست‌جمهوری انتخاب خواهد کرد.

عده‌ای از فعالان سیاسی دموکرات، اعتقاد داشتند که بایدن باید می‌گفت: ما، «شایسته‌ترین» فرد را برای پست معاونت ریاست‌جمهوری انتخاب خواهیم کرد.

در نهایت پس از تحقیق و گزینش و به‌صورت کاملاً «اتفاقی»، یک زن دورگه سیاه‌پوست و آسیایی به‌نام کاملا هریس، به‌عنوان «شایسته‌ترین» فرد، برگزیده شد. منظور دموکرات‌ها این بود که اگر تیم بایدن بدون اشاره به «پیش‌نیاز»، کاملا هریس را انتخاب می‌کرد، به شایستگی وی افزوده می‌شد.

امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، از پیش نگفته بود که می‌خواهد اولین نخست‌وزیر همجنس‌باز را در تاریخ فرانسه انتخاب کند. سپس دولت وی، «شایسته‌ترین» فرد را برگزید. دست بر قضا، این شخص به‌صورت کاملاً «اتفاقی»، همجنس‌باز است.

نخست‌وزیر جدید فرانسه، در خانواده مرفه یهودی بزرگ شده و در مراکز آموزشی تراز اول این کشور تحصیل کرده است. 

پست نخست‌وزیری در فرانسه به نوعی سپر محافظتی رئیس‌جمهور است. الیزایت بورن ۶۲ ساله، نخست‌وزیر پیشین فرانسه بود و نوک پیکان منتقدان دولت قرار داشت.

بورن مسئول پیاده‌سازی سیاست‌های مکرون در دو سال گذشته بود.

دلیل اصلی انتقادات از بورن، به‌کارگیری متمم ۴۹.۳ در قانون اساسی فرانسه بود. او ۲۳ مرتبه از این متمم استفاده کرد تا بدون اخذ رای اکثریت نمایندگان مجلس، لوایح را مستقیماً وضع کنند.

مکرون با توجه به اینکه حزب اقلیت در مجلس بوده، برای پیشبرد سیاست‌ها مجبور است از این متمم استفاده کند.

استفان سوژورن شریک جنسی سابق نخست‌وزیر، نیز به‌عنوان وزیر خارجه برگزیده شد. اگرچه این دو هیچ وقت به‌صورت رسمی جدایی خود را علنی نکرده‌اند، اما اتل در اکتبر سال گذشته به دفتر «شفاف‌سازی کارمندان دولت» High Authority for Transparency in Public Life گفته بود که هیچ «پارتنری» ندارد. 

استفان سوژورن ۳۸ ساله، شش ماه از دوران وزارت وی در آموزش و پرورش نگذشته بود که در کابینه به‌اصطلاح جدید دولت فرانسه، جایگزین کاترین کولونا سیاست‌مدار باسابقه ۶۷ ساله شد. باقی اعضای کابینه دولت مکرون تغییری نکردند.

طی آخرین نظرسنجی از مردم فرانسه، حزب مکرون در رتبه سوم در انتخابات نماینده فرانسه برای مجلس اتحادیه اروپا قرار دارد. حزب راست‌گرایان «اجتماع ملی» National Rally به ریاست مارین لوپن، پیشتاز این نظرسنجی بود.

مکرون وعده تغییرات در وضع اقتصادی کشور را داده بود و می‌خواهد با جوان‌گرایی، نفس تازه‌ای را به دولت نه‌چندان محبوب خود بدمد.

کارشناس خبرگزاری اسپکتیتر معتقد است که هیچ تغییری در سازوکار دولت مکرون صورت نمی‌گیرد.

اسپکتیتر، نوشت: «مردم فرانسه به‌تازگی فهمیدند که در کابینه نخست‌وزیر جدید، هیچ تغییر مهمی صورت نگرفته است. جرالد دارمانین هنوز وزیر کشور است؛ در دوران وزارت وی، آمار جرم و جنایت بالا رفت. علاوه بر این هیچ تغییری نیز در وزارت دادگستری و اقتصاد مشاهده نشد.»

پشت پرده انتخاب نخست وزیر جدید فرانسه

اسپکتیتر به نکته دیگری از صرفاً سیاست‌های ظاهری مکرون اشاره می‌کند و می‌گوید: «اتل به‌مانند مکرون، عضو گروه «رهبران جوان جهان» Young global leader در مجمع جهانی اقتصاد * World Economic Forum است. ماموریت این گروه در وب‌سایت آن‌ها چنین است: تسریع تاثیر رهبرانی از نژاد‌ها و جنسیت‌های مختلف که به آینده‌ای پایدار و شامل (اقلیت‌های نژادی و جنسی)، تحقق می‌بخشد... کلاز شواب این گروه را در دهه نود میلادی تاسیس کرد و به اعضای این مجموعه خیلی افتخار می‌کند.»

اسپکتیتر درباره رئیس سازمان «مجمع جهانی اقتصاد»، می‌گدید: «شواب در مصاحبه‌ای در دانشگاه هاروارد گفته بود: «ما در دولت‌ها نفوذ می‌کنیم.» بیشترین تعداد از دست‌نشانده‌های او در دولت کانادا هستند.

شواب در ادامه گفت که نیمی از کابینه جاستین ترودو و حتی شخص نخست وزیر، عضو «رهبران جوان جهان» هستند.

وب‌سایت «مجمع جهانی اقتصاد» درباره ترودو گفته است: «دولت ترودو در راستای آزادی و مقبولیت تنوع (نژادی و جنسی) و افزایش دموکراسی حرکت کرده که هویت واقعی کانادایی‌ها را نشان می‌دهد.»

نکته قابل توجه اینجاست که کانادا در دوران حاکمیت ترودو، یکی از سرسخت‌ترین دولت‌های به‌اصطلاح حامی آزادی بیان بوده و به شدت با عقاید ناهمسو با روایت حاکمیت برخورد می‌کند.

عده قابل توجهی از اینفلوئنسر‌های کانادایی، یا بازنشسته شده‌اند و یا به ایالت‌های جمهوری‌خواه در آمریکا مهاجرت کرده‌اند؛ یا بهتر بگوییم، از چنگال حکومت ترودو فرار کردند.

کلاز شواب در مصاحبه با دانشگاه هاروارد نیز از امانوئل مکرون یاد کرد. مکرون درست پیش از شروع کمپین انتخاباتی سال ۲۰۱۶، در دوره‌های «رهبران جوان جهان» شرکت کرده بود.

شواب، موسس این سازمان، نویسنده کتابی مشهور درباره نظم نوین جهانی است. در دنیای این فرد که گویی کاراکتر او را از «بدمن» فیلم‌های جیمز باند کپی کرده‌اند، مردم مالک هیچ چیزی نیستند و باید خوشحال هم باشند.

کمپانی بلک راک و ونگارد از همفکران و دوستان نزدیک کلاز شواب هستند. این دو ابرکمپانی، ارزشی در حدود ۱۰ و ۱۷ تریلیون دلار داشته و صاحب درصد قابل توجهی از کلیه املاک در جهان است. این دو کمپانی در حال خلق کلاس اجاره‌نشین جهانی بوده و در جامع عمل پوشاندن به رویای شواب هستند.

منبع: میزان